ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΗΝΙΑΣ,Νέα Λιόσια. Από τον Ιούλη του 1994 είμαι σε διάσταση με τη σύζυγό μου. Το 1995 βγήκε η υπ' αριθμόν 27088 δικαστική απόφαση, που ρυθμίζει το δικαίωμα επικοινωνίας μου με την επτάχρονη σήμερα κόρη μου. Δυστυχώς, αυτή τη δικαστική απόφαση η πρώην σύζυγός μου αρνείται να την εφαρμόσει. Οπου κι αν πήγα - σε εισαγγελείς, στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής μου - τίποτα δεν κατάφερα. Ολοι δηλώνουν αναρμοδιότητα. Τι πρέπει να κάνω, επιτέλους; Ποιος θα με βοηθήσει; Θέλω να δω το παιδί μου και δεν μπορώ. Η μήνυση, στην οποία μου είπαν να καταφύγω, δεν είναι λύση, αφού η δίκη θα γίνει μετά από ένα ή δύο χρόνια. Μήπως πρέπει να φτάσω στο σημείο να απαγάγω την κόρη μου για να τη δω; Οι διαφορές που υπάρχουν μεταξύ των μεγάλων ας μείνουν δικές τους, χωρίς τα παιδιά στη μέση. Τα παιδιά θέλουν και τη μάνα και τον πατέρα για να μεγαλώσουν φυσιολογικά. Θέλουν και από τους δύο το χάδι και την αγάπη.

ΟΝΟΥΦΡΙΟΣ ΛΑΖΑΡΙΔΗΣ,Μεγάλη Βρύση Κιλκίς. Στην απόφαση για αύξηση στο βουλευτικό μισθό, πέραν του ενός εκατομμυρίου, αντιτάχθηκαν - όπως είναι γνωστό - το ΚΚΕ, ο ΣΥΝ και το ΔΗΚΚΙ και αυτό είναι προς τιμήν τους.

Κάποιος επαρχιώτης βουλευτής (δε θυμάμαι το όνομά του), είπε ότι επειδή ζει στην επαρχία έχει πολλά έξοδα! Για φαντάσου! Αφησε ο άνθρωπος δεμένα τα ζώα του στο παχνί νηστικά, τα καλαμπόκια του απότιστα και κατέβηκε στην Αθήνα για να ξεροσταλιάζει στα έδρανα της Βουλής και να μάχεται για τα δίκια των αγροτών, την ανεργία των εργατών, τις αυξήσεις των συνταξιούχων, την παιδεία και τα λοιπά και άλυτα προβλήματα του λαού. Αλλά και υπουργός της κυβέρνησης, που βγήκε στο γυαλί να μιλήσει για το ζήτημα αυτό, έδωσε τη λύση γι' αυτούς που αντιδρούν, είπε: "Οποιος δεν τα θέλει τα λεφτά ας τα δώσει στο κράτος που τα έχει ανάγκη", για να καταλήξει με το: "Εγώ έχω έξοδα γραφείου το μήνα οκτακόσιες χιλιάδες"!!! Ποιανού γραφείου όμως, δε μας διευκρίνισε, γιατί του υπουργικού του, το ξέρει δα και το παρδαλό κατσίκι του χωριού μου, ποιος τα πληρώνει.