Βιβλίο

"Αμαρτωλές" σχέσεις 165 χρόνων

Επειδή τα τελευταία χρόνια οι έχοντες και κατέχοντες χρήμα και εξουσία προωθούν ως "νέα ιδεολογία" τη θρησκεία, κάποιοι απολέσαντες την... προτέρα νοήμονα ιδεολογία τους θρησκοληπτούν, διάφορα αφανή "κέντρα", με τις ευλογίες των κυβερνώντων, κινούν τα νήματα μιας ακατάσχετης θρησκειολογίας από επιχειρηματικούς, ιδιωτικούς "πολιτιστικούς" φορείς (τελευταία και από εκδότες), αλλά και από χρηματοδοτούμενους από το μόχθο του λαού φορείς (λ. χ. ο "Οργανισμός Πολιτιστικής Πρωτεύουσας" και επειδή πολλά, παρασκηνιακά, περί την Εκκλησία τεκταίνονται, διαβάστε την ενδιαφέρουσα, με πλούσιο παράρτημα ιστορικών, πολιτικών, εκκλησιαστικών ντοκουμέντων, μελέτη του Γιώργου Καραγιάννη "ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΚΡΑΤΟΣ 1833 - 1997 Ιστορική επισκόπηση των σχέσεών τους" (εκδόσεις "Ποντίκι"). Μια σχέση εκατέρωθεν "αμαρτωλή". Κύρια με ευθύνη του κράτους, αφού το "Αυτόνομον" της Εκκλησίας της Ελλάδας από τους εκάστοτε κυβερνώντες (από τον Μάρτιο του 1832 με τη σχετική απόφαση της Ε Εθνοσυνέλευσης, την τακτική του ρωμαιοκαθολικού Οθωνα και τις όποιες, έκτοτε, τροποποιήσεις του "Καταστατικού Χάρτη" της Εκκλησίας), μέχρι σήμερα αποδείχνεται ψευδεπίγραφο.

Ολες οι προσπάθειες (λ.χ. του Κοραή και κατοπινών φωτισμένων ανθρώπων) και οι εξεγέρσεις (τον 19ο αιώνα) του λαού και του μονίμως φτωχού, καταπιεσμένου, ακόμα και διωκόμενου από την ηγεσία του (τραγικό παράδειγμα ο Θεόφιλος Καϊρης) λαϊκού κλήρου, να αποσπαστεί η Εκκλησία από τον "κλοιό" των κυβερνητών, των "προστάτιδων" Μεγάλων Δυνάμεων, των πολιτικοοικονομικών"παιγνίων", πολεμήθηκαν απηνώς και παντοιοτρόπως. Δε θέλει και πολλή "φιλοσοφία": Σε ένα κράτος ξενοκίνητων, "αμαρτωλών" κυβερνώντων, "αμαρτωλή" είναι και η εξαρτημένη από αυτό Εκκλησία. Οταν "κράτος" (μηδέ του παρακράτους του εξαιρουμένου) σημαίνει Βασιλεία, Πάγκαλος, Μεταξάς, κατακτητής, Τσολάκογλου, γερμανοτσολιάδες, ψυχροπολεμικές "προστάτιδες" Αγγλία και Αμερική, αμερικανοφασιστική Απριλιανή χούντα κ. ο. κ. (τα ευκόλως εννοούμενα... αναλογούντα στο σημερινό κράτος παραλείπονται), τι άλλο είναι η ελεγχόμενη από αυτό εκκλησιαστική ηγεσία; Αρκετά τα παραδείγματα που δίνει το βιβλίο αυτό για το "άδυτον" της αντιπνευματικής, σκοταδιστικής, αντιλαϊκής, αντικομμουνιστικής ιδεολογίας και δράσης και του "κράτους" της ελληνικής Εκκλησίας και των "παρακρατο - οργανώσεών" της.

Αξιόλογες είναι οι αναφορές του βιβλίου και για κληρικούς - αγωνιστές του λαού στην Επανάσταση του '21, στις εξεγέρσεις του 19ου αιώνα, στην Εαμική Εθνική Αντίσταση, αλλά και για το εκκλησιαστικό καθεστώς στην Ελεύθερη Ελλάδα, με τον "Κώδικα Αυτοδιοίκησης και Λαϊκής Δικαιοσύνης".

Αρ. ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ