Πολλές από τις σκληρές θυσίες, τις οποίες υποχρεώθηκαν να υποστούν τα πλατιά λαϊκά στρώματα από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ, δικαιολογήθηκαν από τους κυβερνώντες με το επιχείρημα ότι οι θυσίες αυτές είναι αναγκαίες για να γίνουν πιο ανταγωνιστικά τα ελληνικά προϊόντα και κατά συνέπεια και η ελληνική οικονομία. Για του λόγου το αληθές, θα επικαλεστούμε ένα σχετικό απόσπασμα από τις δηλώσεις που είχε κάνει ο σημερινός πρωθυπουργός Κ. Σημίτης,πριν 12 χρόνια. Παρουσιάζοντας στους δημοσιογράφους, σαν υπουργός Εθνικής Οικονομίας τότε, το διετές "σταθεροποιητικό" πρόγραμμα 1985-87 ο Κ. Σημίτης δήλωνε στις 10 Οκτώβρη 1985 μεταξύ άλλων ότι "στο βιομηχανικό τομέα, δεν παράγουμε, όπως θα έπρεπε, περισσότερα προϊόντα, με καλύτερη ποιότητα και σε πιο ανταγωνιστικές τιμές".

Στην ουσία δηλαδή - όχι απλά κάλεσε αλλά υποχρέωσε τους εργαζόμενους να παράγουν περισσότερα και να καταναλώνουν λιγότερα - με την επιβολή της αντιλαϊκής δέσμης μέτρων του διετούς προγράμματος λιτότητας. Επιχειρώντας τότε να πείσει τους εργαζόμενους, για τη δήθεν αναγκαιότητα των μέτρων, ο Κ. Σημίτης υποστήριζε πως μόνο με σκληρές θυσίες του λαού "θα" γίνουν πιο ανταγωνιστικά και πιο φτηνά τα ελληνικά βιομηχανικά προϊόντα και έτσι όχι μόνο "θα" μειωθούν οι εισαγωγές, αλλά και "θα" αυξηθούν οι εξαγωγές (οφέλη στο ισοζύγιο). Παράλληλα "θα" τονωθεί η εγχώρια παραγωγή και "θα" σταματήσουν να κλείνουν τα εργοστάσια, με θετικές επιπτώσεις στην αύξηση της απασχόλησης κλπ.

Στα 12 χρόνια που πέρασαν από το 1985 μέχρι σήμερα - και ενώ τα "γαλαζοπράσινα" προγράμματα αντιλαϊκής μονόπλευρης λιτότητας διαδέχονται το ένα το άλλο - οι συγκεκριμένες πολιτικές των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ όχι μόνο δεν έλυσαν τα μεγάλα και οξύτατα προβλήματα της ελληνικής βιομηχανίας, αλλά τα επιδείνωσαν. Ιδού και τα τεκμήρια:

• Ο όγκος των προϊόντων που παράγονται από τους 20 κλάδους της βιομηχανίας (μεταποίηση),εξακολουθούσε τον Ιούνη του 1997 να παραμένει - για το σύνολο της μεταποίησης - μικρότερος από το 1980! Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίες της Ελλάδας (ΕΣΥΕ), από 100 μονάδες που ήταν το 1980 ο δείκτης παραγωγής των εργοστασίων των 20 κλάδων της βιομηχανίας, έχει περιοριστεί τον Ιούνη του 1997 στις 97,4 μονάδες.Αυτό σημαίνει, ότι αν το 1980 η παραγωγή των εργοστασίων και των 20 κλάδων της μεταποιητικής βιομηχανίας ήταν 100 κομμάτια, φέτος τον Ιούνη ο όγκος της παραγωγής ήταν μικρότερος κατά 2,5 περίπου μονάδες, αφού περιορίστηκε στις 97,4 μονάδες. Για κάποιους κλάδους της βιομηχανίας, μάλιστα, η κατάσταση είναι τραγική, καθώς σήμερα - σε σχέση με το 100% του 1980 - παράγουν μόλις το 42,5% (βιομηχανίες επεξεργασίας δέρματος), το 51% (ένδυση - υπόδηση), το 65% (κλωστοϋφαντουργίες) κλπ.
• Ο βαθμός χρησιμοποίησης του εργοστασιακού δυναμικού,κινείται από το 1992 μέχρι και σήμερα μεταξύ 70% και 78%. Δηλαδή τα εργοστάσια υπολειτουργούν, αφού παραμένει σε αδράνεια το 22-30% του δυναμικού που διαθέτουν. Σύμφωνα με στοιχεία του ΙΟΒΕ, ο βαθμός χρησιμοποίησης του εργοστασιακού δυναμικού παρουσιάζει πτωτική τάση, καθώς από 78,1% που ήταν το 1992 μειώθηκε το 1996 στο 75,2% και το πρώτο εξάμηνο του 1997 έπεσε σε ακόμη χαμηλότερα επίπεδα, στο 73,1%.
• Οι απασχολούμενοι στη μεταποίηση όχι μόνο δεν αυξήθηκαν, αλλά μειώνονται συνεχώς, με συνέπεια τη συνεχή διόγκωση της ανεργίας. Και δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά, αφού η παραγωγή παραμένει σε τέλμα 20 ολόκληρα χρόνια. Οπως αναφέρεται στην εξαμηνιαία έκθεσή του το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, "στην περίοδο 1990 - 1994 απωλέσθηκαν στον κλάδο της μεταποιητικής βιομηχανίας το 30% των θέσεων εργασίας"!
• Το μερίδιο της παραγωγής βιομηχανικών προϊόντων (μεταποίηση) στο ΑΕΠ,από 21,4% που ήταν το 1980 μειώθηκε σε 19,9% το 1985, σε 18,6% το 1990 σε 16,6% το 1995 και σε ακόμη χαμηλότερα επίπεδα πέρσι και φέτος, που σημαίνει ότι η μείωση της παραγωγής προϊόντων από την εγχώρια βιομηχανία καλύφθηκε με αύξηση των εισαγωγών και ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Από όλα τα παραπάνω και πολλά άλλα στοιχεία, είναι σαφές, ότι με την εφαρμογή της συγκεκριμένης πολιτικής μονόπλευρης λιτότητας - την οποία υπηρέτησε και υπηρετεί πιστά και ο Κ. Σημίτης - όχι μόνο δε βελτιώθηκε η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής βιομηχανίας και οικονομίας γενικότερα, αλλά αντίθετα το προβλήματα οξύνθηκαν. Ο μόνος δείκτης που βελτιώθηκε ήταν τα κέρδη και τα υπερκέρδη των βιομηχάνων και αυτό δεν το κρύβει ούτε η κυβέρνηση, αφού - όπως αναφέρεται στην εξαμηνιαία έκθεση του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας (Ιούνης 1997) - "η πορεία της βιομηχανίας τα τελευταία χρόνια χαρακτηρίζεται από έντονη κερδοφορία"...