Πολλοί, είναι εκείνοι, που κατά καιρούς έχουν επισημάνει σαν ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας, την παραγωγική υποβάθμιση της χώρας. Το γεγονός δηλαδή, ότι κάθε χρόνο στην Ελλάδα παράγουμε όλο και λιγότερα προϊόντα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την οικονομία της χώρας και τον ελληνικό λαό. Την αλήθεια αυτή - που κανείς δεν την αμφισβητεί - οι ηγεσίες των πολιτικών κομμάτων που εναλλάσσονται στην κυβερνητική εξουσία τη θυμούνται και την προβάλουν κυρίως για να δικαιολογήσουν τις αντιλαϊκές τους πολιτικές και ελάχιστα για να δώσουν λύση στο πρόβλημα. Για του λόγου το αληθές, θα επικαλεστούμε τις σχετικές δηλώσεις, που είχαν κάνει γι' αυτό το θέμα πριν 20 και 12 χρόνια αντίστοιχα οι Κ. Καραμανλής (όταν ήταν πρωθυπουργός και πρόεδρος της ΝΔ) και ο Κ. Σημίτης (όταν ήταν υπουργός Εθνικής Οικονομίας).

Το 1977, ο τότε πρωθυπουργός της κυβέρνησης της ΝΔ Κ. Καραμανλής,είχε δηλώσει πως "στην Ελλάδα καταναλώνουμε περισσότερα από όσα παράγουμε". Την ίδια εκτίμηση - διαπίστωση, επανέλαβε με μικροπαραλλαγές 8 χρόνια αργότερα (το 1985) ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, δηλώνοντας πως "στο βιομηχανικό τομέα, δεν παράγουμε, όπως θα έπρεπε, περισσότερα προϊόντα, με καλύτερη ποιότητα και σε πιο ανταγωνιστικές τιμές".

Οι παρεμφερείς δηλώσεις των Κ. Καραμανλή και Κ. Σημίτη σχετικά με την παραγωγική υποβάθμιση της χώρας (ότι δηλαδή παράγουμε λιγότερα από αυτά που καταναλώνουμε, με οδυνηρές συνέπειες για την οικονομία), δεν έγιναν τυχαία. Η σχετική δήλωση του Κ. Καραμανλή έγινε παραμονές κατάθεσης του κρατικού προϋπολογισμού και εξαγγελίας της εισοδηματικής πολιτικής του 1978. Η δήλωση του Κ. Σημίτη, έγινε στις 10 Οκτώβρη 1985, όταν ο ίδιος ανακοίνωνε την πρώτη δέσμη αντιλαϊκών μέτρων του διετούς προγράμματος λιτότητας 1985 - 87. Η χρονική στιγμή που επέλεξαν να προβάλουν οι Κ. Καραμανλής και Κ. Σημίτης το θέμα της "υπερκατανάλωσης" των Ελλήνων, σε σχέση με τα προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα, πείθει και τον πιο αδαή, ότι οι συγκεκριμένες δηλώσεις έκρυβαν πολιτικές σκοπιμότητες. Με τη δήλωση αυτή, καλούσαν στην ουσία τους εργαζόμενους να συναινέσουν στο σφίξιμο του ζωναριού - που είχε προκρίνει το 1977 η κυβέρνηση της ΝΔ και το 1985 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ - για το... καλό τους και το καλό της οικονομίας. Πρόκειται στην ουσία για δηλώσεις που αποσκοπούσαν στην εξυπηρέτηση πολιτικών σκοπιμοτήτων και συμφερόντων - δηλαδή συμπίεσης των λαϊκών εισοδημάτων για να αυξηθούν τα καπιταλιστικά κέρδη των επιχειρήσεων - και όχι στην επίλυση του προβλήματος, που ήταν η παραγωγική υποβάθμιση της χώρας.

Αποτελεί κοινό μυστικό ότι παρά τα γαλαζοπράσινα προγράμματα λιτότητας που εφαρμόστηκαν το μεγαλύτερο διάστημα της τελευταίας 20ετίας από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που εναλλάσσονται στην κυβερνητική εξουσία, μαζί με τη μείωση των λαϊκών εισοδημάτων έχουμε, συνολικά, επιδείνωση της κατάστασης της οικονομίας και του βιοτικού επιπέδου του λαού. Αδιάψευστος μάρτυρας, τα επίσημα στοιχεία που παραθέτουμε παρακάτω.