Παρά τους "εκνευρισμούς" της Μόσχας, η σημερινή Ουκρανία όχι μόνο μετέχει σε διεθνείς στρατιωτικές ασκήσεις, που διοργανώνονται από τις κύριες ιμπεριαλιστικές χώρες της Δύσης και οι οποίες διεξάγονται στη Μαύρη Θάλασσα, αλλά ταυτόχρονα ανταγωνίζεται, και μάλιστα πολύ σκληρά, την ίδια τη Ρωσία στις διεθνείς αγορές όπλων.

Στο τελευταίο χρονικό διάστημα, ένα από τα μεγαλύτερα εργοστάσια παραγωγής στρατιωτικών εξοπλισμών της πρώην Σοβιετικής Ενωσης, που βρίσκεται στο Χάρκοβο, ζητά και προσλαμβάνει όλο και περισσότερο προσωπικό. Πρόκειται δηλαδή για μια ενέργεια, η οποία προκάλεσε ισχυρή εντύπωση στη χώρα, αφού άλλες επιχειρήσεις και εργοστάσια κλείνουν ή και για πάρα πολλούς μήνες δεν καταβάλλουν τους μισθούς στους εργαζόμενους. Λόγος γίνεται για το γνωστό εργοστάσιο "Μάλισεφ", έναν από τους μεγαλύτερους παραγωγούς τανκς στην πρώην Σοβιετική Ενωση. Κάθε χρόνο εδώ κατασκευάζονταν πάνω από 200 τανκς, διάφορες άλλες στρατιωτικές συσκευές και ιδιαίτερα κινητήρες ντίζελ πολλών ειδών. Σχεδόν όλες οι μηχανές ντίζελ τρένων της Σοβιετικής Ενωσης κατασκευάζονταν στο εργοστάσιο αυτό. Και κάτι επίσης, πάρα πολύ σημαντικό: Στην επιχείρηση αυτή, πριν τη διάλυση της ΕΣΣΔ, εργάζονταν πάνω από 60.000 άνθρωποι.

Αυτή η κατάσταση επικρατούσε έως ότου εγκαινιάστηκε η διαδικασία της περιβόητης περεστρόικα του Γκορμπατσόφ και ο αφοπλισμός. Στα πλαίσια αυτά, λοιπόν, είχε παρθεί τότε η πολιτική απόφαση για τη μετατροπή της παραγωγής στρατιωτικών εξοπλισμών σε παραγωγή μηχανών και άλλων τεχνικών εγκαταστάσεων μη στρατιωτικής φύσεως. Σχετικά, θα πρέπει ιδιαίτερα να υπογραμμιστεί το γεγονός ότι εκείνη τη χρονική περίοδο δεν υπήρξε κανένα παρόμοιο παράδειγμα, σε καμιά άλλη χώρα του κόσμου, μιας τέτοιας απότομης μετατροπής. Τη στιγμή δηλαδή, που άλλα κράτη μείωναν την παραγωγή στρατιωτικών εξοπλισμών μόνο κατά πολύ μικρά ποσοστά, στη Σοβιετική Ενωση η μείωση αυτή ήταν ραγδαία, φτάνοντας έτσι στο ένα τρίτο ή ακόμα και στο ήμισυ...

Κι όλα αυτά, θα έπρεπε οπωσδήποτε να πραγματοποιηθούν, παρά τις ισχυρές αντιδράσεις, οι οποίες είχαν εκδηλωθεί από ανώτατα τεχνικά στελέχη των σχετικών επιχειρήσεων. Η απάντηση, όμως, ήταν: Η μετατροπή αυτή θα πρέπει να γίνει αμέσως και η στρατιωτική παραγωγή θα αντικατασταθεί μ' αυτήν των μηχανών και άλλων τεχνικών εγκαταστάσεων. Το χειρότερο, όμως, ήταν ότι όλες αυτές οι διαδικασίες θα συντελούνταν χωρίς κανένα συγκεκριμένο σχεδιασμό. Η απότομη αυτή μετατροπή λοιπόν αλά Γκορμπατσόφ, ήταν φυσικό ν' αποδειχτεί σαν ένα σοβαρότατο χτύπημα ενάντια στο σύνολο της τότε σοβιετικής βιομηχανίας, γιατί οι συνέπειες ήταν πάρα πολύ οδυνηρές: Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι στην εξοπλιστική βιομηχανία είχαν απολυθεί, ενώ το εργοστάσιο "Μάλισεφ" είχε χάσει τους μισούς από τους πιο άριστους τεχνικούς του.

Στη συνέχεια, όμως, οι κυβερνώντες στη σημερινή Ουκρανία φαίνεται να είχαν βρει τη διέξοδο από τη στενωπό: Μαζική παραγωγή όπλων με παράλληλη ανάπτυξη έντονων δραστηριοτήτων στις διεθνείς αγορές όπλων. Κατά συνέπεια, λοιπόν, άρχισαν να λειτουργούν τα εργοστάσια εκείνα, τα οποία κατασκευάζουν εγκαταστάσεις ραντάρ, πυραύλους, τανκς, αεροπλανοφόρα, υπολογιστές, αεροπλάνα κλπ.

Το σημερινό ουκρανικό τανκς, Τ - 84, "έλαμπε κυριολεκτικά..." σε μια σχετική Εκθεση Οπλων, η οποία είχε διοργανωθεί στο Αμπού Νταμπί, όπου και προκάλεσε αμέσως το ιδιαίτερο ενδιαφέρον των Πακιστανών. Και να το αποτέλεσμα: Υπογράφτηκε μια Συμφωνία ύψους 600 εκατομμυρίων δολαρίων για την προμήθεια 320 τανκς μαζί με τα ανταλλακτικά τους. Στα πλαίσια της Συμφωνίας αυτής πρόκειται να εκπαιδευτούν Πακιστανοί αξιωματικοί σε ανώτατες ουκρανικές σχολές. Και είναι αυτονόητο, λοιπόν, γιατί στις κρίσεις που είχαν ξεσπάσει στον Καύκασο εμφανίστηκαν επίσης και ουκρανικά όπλα.

Σύμφωνα με σχετικές δηλώσεις του Γενικού Διευθυντή της "Ουκρανικής Φίρμας Εμπορίου Οπλων", Αντρέι Κούρκιν, η σημερινή Ουκρανία συγκεντρώνει σημαντικές προϋποθέσεις, προκειμένου ν' ανταγωνιστεί με επιτυχία στο εμπόριο όπλων ακόμα και αυτήν την ιμπεριαλιστική Γερμανία, η οποία αυτή τη στιγμή βρίσκεται στην τρίτη θέση. Η Ουκρανία, λοιπόν, στη διάρκεια του 1996 είχε καταταγεί στη 10η θέση στον κατάλογο του Ινστιτούτου Ειρηνευτικών Ερευνών της Στοκχόλμης και συμπεριλαμβανόταν μεταξύ των μεγαλύτερων χωρών - εξαγωγέων όπλων σε παγκόσμια κλίμακα...

Πάντως, όπως χαρακτηριστικά υπογραμμίζεται, οι προοπτικές ανάπτυξης του εμπορίου της Ουκρανίας σε παγκόσμια κλίμακα θα είναι πολύ σημαντικές, αφού στη διάρκεια του πρώτου εξαμήνου αυτού του χρόνου, τα κέρδη της από το εμπόριο όπλων διπλασιάστηκαν σε σύγκριση με το αντίστοιχο χρονικό διάστημα του 1996. Αγοραστές των πολεμικών αυτών εξοπλισμών ήταν χώρες από την Εγγύς Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική, τη Λατινική Αμερική, την Ανατολική Ασία, καθώς και από πρώην κράτη - μέλη του Συμφώνου της Βαρσοβίας.

Αυτή, όμως, που είναι κυριολεκτικά εξοργισμένη από τις ανερχόμενες δραστηριότητες της Ουκρανίας στο διεθνές εμπόριο όπλων, είναι η ίδια η Ρωσία του Γιέλτσιν. Κι αυτό, βέβαια, όχι γιατί αυτή είναι ενάντια στο εμπόριο όπλων, αλλά επειδή η Ουκρανία ανταγωνίζεται πολύ σκληρά τους Ρώσους εξαγωγείς όπλων.

(Τα στοιχεία είναι από τη γερμανική εφημερίδα "Νόιες Ντόιτσλαντ")