Το 1971 το νεογέννητο μιας πλούσιας οικογένειας στη Μ. Βρετανία περίμενε να ζήσει τέσσερα περίπου χρόνια περισσότερο από το νεογέννητο μιας φτωχής οικογένειας. Είκοσι χρόνια αργότερα η διαφορά αυτή είχε αυξηθεί στα 5,2 χρόνια.

Τα στατιστικά αυτά στοιχεία, όπως και πολλά ακόμη, περιέχονται σ' ένα βιβλίο, που μόλις κυκλοφόρησε στην Αγγλία, με εκδότη τη Στατιστική Υπηρεσία αυτής της χώρας. Ο τίτλος του είναι: "Ανισότητες στην υγεία" και περιγράφει με εύγλωττο τρόπο τις ταξικές ανισότητες - αλλά και τις πολύμορφες, δραματικές συνέπειές τους - στον ευαίσθητο και κρίσιμο τομέα της δημόσιας υγείας.

Σύμφωνα με τους συγγραφείς του βιβλίου, οι ανισότητες δεν είναι καινούριο φαινόμενο στις καπιταλιστικές χώρες, ακόμη και στις ιδιαίτερα αναπτυγμένες, αλλά στις δυο τελευταίες δεκαετίες έχουν απότομα και ραγδαία διευρυνθεί, ως αποτέλεσμα των νεοφιλελεύθερων, αντιλαϊκών πολιτικών της σκληρής, μονόπλευρης λιτότητας και του "λιγότερου κράτους". Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα, υπογραμμίζουν οι συγγραφείς, είναι ότι οι άνεργοι έχουν σαφώς μεγαλύτερη θνησιμότητα από τους εργαζόμενους. Διαφορά που γίνεται ακόμη μεγαλύτερη στις μικρότερες ηλικίες. Αν ένας ηλικιωμένος φτωχός έχει τέσσερις φορές περισσότερες πιθανότητες να πεθάνει από έναν πλούσιο της ίδιας ηλικίας, ένας νέος, άνεργος και φτωχός κινδυνεύει οχτώ φορές περισσότερο να πεθάνει από έναν συνομήλικό του, γόνο πλούσιας οικογένειας.

Εικόνες του σύγχρονου καπιταλισμού. Εικόνες βαθιά και αθεράπευτα απάνθρωπες.