- Οι προγραμματικές συμφωνίες συμφέρουν ή όχι την ελληνική οικονομία και τους εργαζόμενους;

- Οι Προγραμματικές Συμφωνίες μπορεί να είναι θετικές για μια ανάπτυξη σε όφελος των εργαζομένων, κάτω από ορισμένες όμως προϋποθέσεις. Αυτές οι προϋποθέσεις είναι: Να παράγονται τα προϊόντα στη χώρα μας. Να εξασφαλίζεται σημαντική εγχώρια προστιθέμενη αξία, δηλαδή το μεγαλύτερο μέρος της αξίας τους να δημιουργείται στην Ελλάδα. Να δημιουργούνται θέσεις απασχόλησης, να αναβαθμίζεται τεχνολογικά η χώρα μας. Ακόμα, θα πρέπει οι τιμές αγοράς των προϊόντων να μην είναι σκανδαλωδώς υψηλές και, πάντως, η όποια διαφορά τιμής από τιμές ξένων προϊόντων, να αντισταθμίζεται από το γενικότερο συμφέρον της οικονομίας μας. Στις Προγραμματικές Συμφωνίες πρέπει ακόμα να προτιμούνται επιχειρήσεις που δεν αποτελούν απλά παραρτήματα πολυεθνικών και μπορεί οποιαδήποτε στιγμή να σταματήσουν τη λειτουργία τους, και μάλιστα ιδιαίτερη προτίμηση πρέπει να υπάρχει σε επιχειρήσεις του δημόσιου τομέα. Με τις Προγραμματικές Συμφωνίες, ελληνικές επιχειρήσεις είναι δυνατό να προγραμματίζουν καλύτερα την παραγωγή τους, να μειώσουν τις τιμές, αφού έχουν μακροχρόνια εξασφάλιση παραγωγής, να βελτιώσουν τεχνολογικά τα προϊόντα τους, αλλά και τις μεθόδους παραγωγής.

- Ποια εμπειρία υπάρχει μέχρι σήμερα από Προγραμματικές Συμφωνίες;

- Με την προστασία παλιότερα της ελληνικής βιομηχανίας, αλλά και με τις Προγραμματικές Συμφωνίες δημιουργήθηκαν και στηρίχτηκαν ολόκληροι κλάδοι παραγωγής. Το δημόσιο και οι ΔΕΚΟ, με αυτές τις μεθόδους, μπόρεσαν να στηρίξουν την ελληνική βιομηχανική και βιοτεχνική παραγωγή. Βέβαια, πολλές από τις Προγραμματικές Συμφωνίες αποτελούσαν σκανδαλώδη εύνοια για το μεγάλο κεφάλαιο και ουσιαστικά δεν ωφελούσαν το λαός μας. Μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα ας μην ξεχνάμε ότι τίποτα δεν είναι όπως θέλουμε. Ομως, το συνολικό αποτέλεσμα ήταν καλύτερο από την εισαγωγή ξένων προϊόντων. Βέβαια, σήμερα η ΕΕ, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των μεγάλων πολυεθνικών μονοπωλίων της, δε δέχεται την ενίσχυση της εγχώριας παραγωγής μας, μέσα από Προγραμματικές Συμφωνίες μόνο με ελληνικές επιχειρήσεις. Ετσι τα πλεονεκτήματα που έχουν οι Προγραμματικές Συμφωνίες για το λαό μας και την εθνική οικονομία χάνονται.

- Γιατί γίνεται τώρα αυτή η φασαρία για τις Προγραμματικές Συμφωνίες;- Οπως είπα προηγουμένως η ΕΕ απαγορεύει από 1/1/98 τη σύναψη ΠΣ, όπως εφαρμόζονταν στη χώρα μας. Για να γίνει μια Προγραμματική Συμφωνία με συμφέροντες όρους (ας μην ξεχνάμε ότι κάθε Προγραμματική Συμφωνία συνήθως φτάνει αρκετά δισ. δραχμές), χρειάζεται πολύς χρόνος για την εξέταση των όρων της. Ομως, για πολλά χρόνια οι Προγραμματικές Συμφωνίες είχαν αδρανοποιηθεί. Ετσι φτάσαμε σήμερα με την απαγόρευση της ΕΕ να γίνεται προσπάθεια να κλείσουν δουλιές τρισεκατομμυρίων, μέσα σε λίγες βδομάδες. Ολοι οι "λάτρεις" της ΕΕ δε διαμαρτύρονται για την απαγόρευσή τους, αλλά άλλοι όπως το ΠΑΣΟΚ, σπεύδουν με αδιαφανείς διαδικασίες να εξασφαλίσουν τους προστατευομένους τους, ενώ η ΝΔ διαμαρτύρεται, γιατί φαίνεται ότι δε συμμετέχει στο "παιχνίδι". Ο ΣΥΝ, όπως συνήθως, γενικολογεί και μιλάει απλά για την αδιαφάνεια. Κανένας, όμως, δε μιλάει για το κύριο, που είναι η αύξηση της εξάρτησης από τις Βρυξέλλες και η ακόμα μεγαλύτερη δυσκολία, για την ανάπτυξη της παραγωγικής βάσης της χώρας μας.

Γ. ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ