Μέσα από τις σελίδες της εφημερίδας που κρατάτε στα χέρια σας, πριν από καιρό μας δόθηκε η ευκαιρία να "ταξιδέψουμε" στη μακρινή Ολλανδία και πιο συγκεκριμένα στο ποδοσφαιρικό σχολείο μιας από τις μεγαλύτερες ομάδες στον πλανήτη, του Αγιαξ. Κατά καιρούς επίσης παρακολουθούμε από την τηλεόραση ή άλλα μέσα εκδηλώσεις που επιβεβαιώνουν πως το ποδόσφαιρο είναι χαρά, ψυχαγωγία, είναι υγιής κοινωνική εκδήλωση.

Στον αντίποδα το άθλημα στη χώρα μας έχει ταυτιστεί με τη στυγνή εμπορευματοποίηση, με βία, νοθεία, αναξιοπιστία και άλλα εκφυλιστικά φαινόμενα. Νωπά ακόμα τα έκτροπα σε Νίκαια, ΟΑΚΑ αλλά και οι "ιστορίες γι' αγρίους" από παράγοντες, διαιτητές και άλλα στελέχη που διαμορφώνουν το γίγνεσθαι του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Για πολλοστή φορά λοιπόν ανέκυψε το ερώτημα. Αυτό είναι το ελληνικό ποδόσφαιρο; Οσοι απαντήσουν θετικά ασφαλώς θ' αναφέρονται στη βιτρίνα. Δηλαδή την επαγγελματική ενασχόληση με το άθλημα. Ποδόσφαιρο όμως δεν είναι οι επιχειρηματίες που εκμεταλλεύονται τις δραστηριότητές του. Είναι οι άνθρωποι που το υπηρετούν με μεράκι, αρχές και ήθος, δηλαδή οι ερασιτέχνες. Το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο αυτό αντιπροσωπεύει ό,τι θετικό έχει να επιδείξει το άθλημα, είναι το μόνο που πραγματικά προσφέρει στην κοινωνία.

Στην Ελλάδα υπάρχουν 51 ΕΠΣ που συντηρούν 3.889 σωματεία και 2.500 ομάδες υποδομής. Οι αθλούμενοι, φτάνουν αν δεν ξεπερνούν, τους 400.000. Για όλα αυτά η ετήσια επιχορήγηση είναι περίπου 800 εκατ. δρχ. Οσο δηλαδή περίπου είναι ο προϋπολογισμός μιας μικρομεσαίας ΠΑΕ. Οι εταιρίες και στις τρεις κατηγορίες απασχολούν περίπου 1.650 αθλητές. Στη βιτρίνα, δηλαδή την Α' Εθνική, ο μέσος όρος εισιτηρίων είναι περίπου 20.000 κάθε αγωνιστική. Παρ όλα αυτά οι επιχειρηματίες απομυζούν από τον κρατικό κορβανά πολλαπλάσια εκατομμύρια. Η παρατήρηση των αναλογιών είναι διαφωτιστική...

Στην έρευνά μας "ξετυλίγεται" η αποδεδειγμένα μοναδική λύση... ανάνηψης του ποδοσφαίρου στη χώρα μας. Σας παρουσιάζουμε την "άλλη όψη του νομίσματος", όπως αυτή καλλιεργείται από πρωτοπόρες Ενώσεις Ποδοσφαιρικών Σωματείων όπως αυτές του Πειραιά (ΕΠΣΠ) και της Θεσσαλονίκης (ΕΠΣΜ). Η... άλλη πλευρά του φεγγαριού γίνεται ορατή. Αν τη λάβουν υπόψη τους οι υπεύθυνοι (;) ή ξανά θα την προσπεράσουν, είναι δικό τους θέμα. Ο καθένας αναλαμβάνει τις συνέπειες των πράξεών του.