Το θαύμα δε γίνεται κάθε μέρα, γίνεται μια φορά κάθε πολλά χρόνια και εδώ που τα λέμε δεν είναι σίγουρο πώς και γιατί συμβαίνει. Δεν υπάρχει συνταγή. Απλώς συμβαίνει. Το θαύμα έγινε το 1952, το έκανε, ίσως χωρίς να το υποψιάζεται ο ίδιος ο σκηνοθέτης, ο Φρεντ Τσίνεμαν με την ταινία "Το τρένο θα σφυρίξει τρεις φορές",που θα παρουσιάσει η ΕΤ-3 στις 22.30. Πρόκειται για το θαυμάσιο γουέστερν, στο οποίο κάνει την πρώτη κινηματογραφική της εμφάνιση η Γκρέις Κέλι.

Και ο Τσίνεμαν δίνει ένα μάθημα σκηνοθεσίας, αλλά επίσης στέλνει και ένα μήνυμα. Ενα μήνυμα για την αίσθηση του καθήκοντος που πρέπει να διακρίνει τους σωστούς ανθρώπους. Ισως ο σκηνοθέτης, παρόλο που αναφέρεται σε άλλη εποχή πιο μακρινή και σε άλλον τόπο, στην άγρια δύση, να είχε πρόθεση να κάνει μια αλληγορία πάνω στο θέμα της σιωπής, της σιωπής στην οποία κατέφυγαν πολλοί Αμερικανοί καλλιτέχνες, για να αποφύγουν τις τραγικές συνέπειες του μακαρθισμού και να μην μπουν στη μαύρη λίστα.Ισως να είναι και έτσι. Ομως εδώ τα πράγματα έχουν ως εξής και ο θεατής ας βγάλει μόνος του τα συμπεράσματα. Ο σερίφης μιας πόλης παντρεύεται μια όμορφη γυναίκα και αποφασίζει να ζήσει μακριά από την πόλη του, ειρηνικά. Αφήνει το σήμα και ετοιμάζεται να φύγει. Εκείνη τη στιγμή φτάνει η τρομερή είδηση. Ενας κακοποιός, τρομερός και φοβερός μαζί με τους "συνεργάτες" του έρχεται στην πόλη για να εκδικηθεί το σερίφη και τους κατοίκους, που πριν από χρόνια τον είχαν καταδικάσει δίκαια σε φυλάκιση. Ολοι φοβούνται την οργή του και τη δίψα για αντίποινα. Μονάχα ο σερίφης ξαναβάζει το σήμα και ολομόναχος, διότι οι συμπατριώτες του αρνήθηκαν τη συμπαράσταση, τους αντιμετωπίζει. Μια εξαιρετική ταινία με το ευρηματικό σενάριο του Καρλ Φόρμαν, με την υπέροχη μουσική του και τις εξαιρετικές ερμηνείες συντελούν στο θαύμα.

Από τη ΝΕΤ στις 00.30 "Μάριαν" του Πετρ Βάκλαβ.

Μια συγκλονιστική, αλλά πολύ θλιβερή ταινία που αφηγείται την εφιαλτική εμπειρία ενός μικρού παιδιού, που το κράτος τον παίρνει από την Τσιγγάνα μητέρα του, γιατί την κρίνει ακατάλληλη για να το αναθρέψει. Ο Μάριαν δε μιλά τσέχικα, δεν ξέρει από καλή συμπεριφορά, δε γνωρίζει τους στοιχειώδες κανόνες της υγιεινής και έτσι αγρίμι, όπως είναι, χαρακτηρίζεται ως διανοητικά καθυστερημένος, θύμα της "κακής κληρονομικότητάς" του. Ο Μάριαν είναι Τσιγγάνος και μπαίνει στην απομόνωση και στο περιθώριο, ταυτόχρονα μπαινοβγαίνει σε αναμορφωτήρια και φυλακές. Γίνεται πια 22 ετών και ακόμα ελπίζει να βρει μια ανθρώπινη παρουσία με την οποία θα κατορθώσει να αποκτήσει μια στενή φιλική σχέση. Θα τα καταφέρει; Η ταινία διακρίθηκε με το βραβείο του Λοκάρνο και το βραβείο της Θεσσαλονίκης.