ΑΓΚΥΡΑ.-

Μέρες πριν την επισημοποίηση της απόφασης του Συνταγματικού Δικαστηρίου περί κατάλυσης του Κόμματος Ευημερίας (Ρεφάχ), διά της δημοσίευσής της στην εφημερίδα της κυβέρνησης, τα πράγματα δείχνουν ότι οι "κοσμικοί" εμπνευστές της, ρεβανσιστικά, ζητούν τα μέγιστα ανταποδοτικά οφέλη.

Οι αρχές, όπως μεταδίδει το "Ασοσιέιτεντ Πρες", έχουν κάμψει τον αριθμό των ισλαμικών σχολείων και σχολών και προωθούν νομοθεσία για την άρση του αφορολόγητου των ισλαμικών ιδρυμάτων. Τα τοπικά γραφεία και οι επιχειρήσεις για τη βοήθεια φτωχών, που "έτρεχε" το Ρεφάχ σε διάφορες πόλεις και επαρχίες έχουν οδηγηθεί σε ασφυξία.

Χτες, κλιμακώνοντας την κατά του ισλαμικού κόμματος "εκστρατεία", ο πρωθυπουργός της χώρας, Μεσούτ Γιλμάζ, διέταξε τις τουρκικές δημόσιες υπηρεσίες να επιβάλουν κυρώσεις σε όσους υπαλλήλους ενδύονται ισλαμική ενδυμασία (τον παραδοσιακό μανδύα). Η απόφαση απαγόρευσης αυτής της περιβολής ανήκει βέβαια σε παλαιότερες κυβερνήσεις (λίγο μετά τον Ατατούρκ, 75 χρόνια πριν), αλλά τέτοια εμφάνιση γινόταν ανεκτή τα τελευταία χρόνια, ειδικά κατά τη διάρκεια συγκυβέρνησης των Ερμπακάν - Τσιλέρ.

Το (ημιεπίσημο) πρακτορείο "Ανατολή" μετέδωσε ότι η σχετική πρωθυπουργική εντολή αναφέρει ρητά πως οποιοσδήποτε παραβάτης "θα τιμωρείται παραδειγματικά".

Σε μια χώρα 63 εκατομμυρίων μουσουλμάνων, όμως, ένα τέτοιο πολιτικό κίνημα δεν μπορεί απλώς να "σβηστεί από το χάρτη". Εκτός της δυσαρέσκειας που σημειώνει το "Ασοσιέιτεντ Πρες" ότι καταγράφεται μεταξύ της νεολαίας, που σπούδαζε στα θρησκευτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα (το υπ. Παιδείας θα τα μειώσει από 319.000 σε 178.000), πολλοί αναλυτές σημειώνουν ότι υπάρχει δυσαρέσκεια και σε ευρύτερο, κοινωνικό, επίπεδο.

H δημοτικότητα του κόμματος του Νετσμετίν Ερμπακάν δεν οφειλόταν στη θρησκευτική έξαρση, αλλά στην κοινωνική δυσαρέσκεια, λέει ο δημοσιογράφος των "Φαϊνάνσιαλ Τάιμς" Τζον Μπάρχαμ.

Ο 71 ετών Ερμπακάν και οι ισλαμιστές δε θα εξαφανιστούν από την πολιτική σκηνή της Τουρκίας. Εξάλλου, σημειώνουν επιφανείς Τούρκοι "κοσμικοί", το Κόμμα της Ευημερίας χρησιμοποίησε τα συνθήματα που είχε κάποτε η Αριστερά για να αποσπάσει τις ψήφους των φτωχών στρωμάτων της τουρκικής κοινωνίας. "Ας αγωνιστούμε για μια δίκαιη τάξη", διακηρύσσουν οι ισλαμιστές. Και η λαϊκή ανταπόκριση είναι μεγάλη, σε μια χώρα όπου ο πληθωρισμός έφτασε τον περασμένο μήνα το 101,6%, η διαφθορά έχει διεισδύσει ακόμη και στα πιο υψηλά κλιμάκια του κράτους και οι υπηρεσίες που παρέχονται στους τομείς της υγείας και της παιδείας είναι πολύ υποβαθμισμένες.