Τι είναι ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων; Το ερώτημα που έπρεπε να είχε απαντηθεί ήδη από τις προδιαγραφές και η απάντηση αυτού να είναι οδηγός για τους έξι μελετητές της Ενοποίησης των Αρχαιολογικών Χώρων, ετέθη θριαμβευτικά με την παρουσίαση των μελετών πριν από ένα μήνα. Κι αυτό γιατί οι μελέτες δεν προέβλεπαν ενοποίηση.

Ετσι, το Γραφείο Ενοποίησης στη χτεσινή αποφασιστική, πλέον, συνεδρίαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, αφού κλήθηκε να ενοποιήσει τις μελέτες, προσπάθησε να απαντήσει και στο καθοριστικό ερώτημα: "δεν είναι εφικτός, ούτε επιθυμητός στόχος η πλήρης γεωγραφική ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων ώστε να αποτελέσουν ένα κλειστό θύλακα μέσα στην πόλη, με αυτόνομες λειτουργίες εξυπηρετήσεων;".

Το αποτέλεσμα ήταν το ΚΑΣ να παρασυρθεί - αναγκαστικά - σε μια ακόμα θεωρητική συζήτηση για την ουσία της ενοποίησης, των χρήσεων, των διατηρούμενων ή μη νεότερων κτιρίων, των συνδέσεων, των εξυπηρετήσεων κλπ. Συζήτηση που γινόταν παρενθετικά σε κάθε επιμέρους μελέτη για τους χώρους: Κεραμεικός, Αρχαία Αγορά, Ρωμαϊκή Αγορά, Φιλοπάππου, Βόρεια και Νότια Κλιτός Ακρόπολης και Ολυμπιείου.

Στο μεταξύ η Διεύθυνση Προϊστορικών - Κλασικών Αρχαιοτήτων έθεσε γενικές αρχές, απαλείφοντας μια σειρά θέματα. Δε συζητήθηκαν, λοιπόν, οι σημάνσεις εξαιτίας της επεξεργασίας συστήματος σήμανσης ενιαίου για όλη τη χώρα. Δε συζητήθηκαν τα στέγαστρα προκειμένου να δοθούν προδιαγραφές από τη Διεύθυνση Αναστήλωσης Αρχαίων Μνημείων.

Δε συζητήθηκαν, επίσης, Μουσεία νέα που προβλέπουν οι μελέτες έως ότου δώσει κατευθύνσεις το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Μουσειακής Πολιτικής.

Επιπλέον επισημάνθηκε ότι πρέπει να αποφευχθούν οι πολλές νέες κατασκευές όπως κτίρια ενημέρωσης και πληροφόρησης, αποθήκες, γραφεία προσωπικού κ. ά. Οι χώροι εξυπηρέτησης κοινού πρέπει να έχουν ενιαία μορφή, λιτή φυσιογνωμία και διαστάσεις που να υπαγορεύονται από το χώρο.

Οι διαδρομές που προτείνονται εντός των αρχαιολογικών χώρων θα αποφασιστούν σε συνεργεία με τις αρμόδιες Εφορείες.

Ωστόσο μέχρι αργά το απόγευμα τα σημεία σύνδεσης των μελετών δεν είχαν συζητηθεί, δεδομένου ότι ο προβληματισμός περί Ενοποίησης περιοριζόταν σε προτάσεις ανάδειξης εντός των χώρων.

Και πώς μπορούσε να γίνει διαφορετικά αφού ούτε για την ανάδειξη υπάρχει πολιτική.

Δ. Μ.