Την ώρα που η κυβέρνηση, μέσω της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης, διοργανώνει ημερίδες και εκδρομές για τη διαφήμιση του πλούσιου στα χαρτιά κυβερνητικού έργου, στη Ροδόπη χριστιανοί και μουσουλμάνοι αγρότες και εργάτες, αλλά και παλιννοστούντες Πόντιοι προσπαθούν να επιβιώσουν, παλεύοντας ενάντια σε μια πραγματικότητα, με κύρια χαρακτηριστικά την ανεργία, την υποβάθμιση, το ρατσισμό.

Την ώρα που εγκαινιάζεται το νέο στούντιο της ΕΤ - 3 σε αυτή την Περιφέρεια- άραγε για να προβάλλει τι και ποιους; - στην Κομοτηνή, οι συνοικίες των μουσουλμάνων θυμίζουν ακόμη μαχαλάδες, με ελλείψεις ακόμη και σε στοιχειώδη υποδομή, όπως το ρεύμα, ενώ οι Τσιγγάνοι ζουν στο δικό τους γκέτο, σε ακόμη χειρότερες συνθήκες, αφού οι δικοί τους "τοίχοι" είναι από τσίγκο.

Την ώρα που ο περιφερειάρχης Σταύρος Καμπέλης επαίρεται ότι "το μέχρι τώρα ισχύον νομικό πλαίσιο για τη βιομηχανική ανάπτυξη, αλλά και η παράλληλη υλοποίηση βασικών υποδομών - δίκτυα μεταφοράς, ενέργειας κ.ά. - αποτέλεσαν ένα ιδιαίτερα ελκυστικό πλαίσιο για ικανούς επιχειρηματίες", μόλις μερικές, μετρημένες στα δάχτυλα, βιομηχανίες λειτουργούν στη βιομηχανική περιοχή της Κομοτηνής, από τις δεκάδες που υπάρχουν μόνο σαν εγκαταστάσεις, ενώ κι αυτές που λειτουργούν "καταφέρνουν" να δηλητηριάζουν το περιβάλλον και τη ζωή των γύρω χωριών.

Την ίδια στιγμή ...οι "ικανοί επιχειρηματίες", είτε αφήνουν για μήνες απλήρωτους τους εργαζόμενους, είτε προτιμούν τη φτηνότερη εκμετάλλευση των Βούλγαρων εργατών.

Την ώρα που ο ίδιος ο περιφερειάρχης μιλάει για χρηματοδοτήσεις στην περιφέρειά του "που υπερβαίνουν κατά πολύ το ένα τρισεκατομμύριο δραχμές", οι Ελληνες και οι Πομάκοι υλοτόμοι της Ροδόπης περιμένουν ακόμη τα χρήματα από τη Διεύθυνση Δασών της περιφέρειας για να ξεκινήσουν να δουλεύουν.

Ο Νομός Ροδόπης έχει μετατραπεί από την κυβέρνηση - και από όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις εδώ και δεκαετίες - σε ένα ..."Τζουράσικ Παρκ", όπου "μολυσμένοι" από τον "αθηνοκεντρισμό" αρμόδιοι και παράγοντες έρχονται να "ηρεμήσουν" στην ..."εξωτική" του "πολυπολιτισμικότητα", όπου οι μειονότητες είναι απομονωμένες στα γκέτο - "κλουβιά" τους και χρησιμοποιούνται ανάλογα με τις ανάγκες των ..."εθνικών θεμάτων" ή και των διαφόρων "ικανών επιχειρηματιών", στα πλαίσια των μικροϊμπεριαλιστικών βλέψεων της ελληνικής αστικής τάξης στο βαλκάνιο "κελεπούρι".

Μόνο που όλο και περισσότερο οι μειονοτικοί αγρότες και εργάτες με τους Ελληνες συναδέλφους τους ανακαλύπτουν ότι δεν έχουν τίποτα να μοιράσουν και πως ο εχθρός είναι κοινός: Οι εκμεταλλευτές και οι πολιτικοί υπηρέτες τους. Είτε φορούν το χριστιανικό, είτε το μουσουλμανικό μανδύα...