Ενα μεγάλο κοινωνικό πισωγύρισμα επιχειρεί η κυβέρνηση με την κατάργηση του 8ωρου, όπως αυτή προκύπτει από τις διατάξεις του διαβόητου νομοσχεδίου για τις "εργασιακές σχέσεις". Μια κατάργηση πολύ συγκεκριμένη και χειροπιαστή, που η κυβέρνηση προσπαθεί να την... ακυρώσει στα λόγια, επαναλαμβάνοντας μονότονα ότι "δεν καταργείται το 8ωρο" (!), για να μην εισπράξει τη δικαιολογημένη και μαζική αντίδραση όλων των εργαζομένων, όταν και ο τελευταίος από αυτούς συνειδητοποιήσει πώς και τι του αφαιρούν, σε ποιο Μεσαίωνα τον οδηγούν.

Το 8ωρο όμως καταργείται από το νομοσχέδιο και μάλιστα πολύπλευρα, όχι μόνο από τις ρυθμίσεις για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Αυτές οι ρυθμίσεις είναι οι πλέον ξεκάθαρες. Δίνεται το δικαίωμα στους εργοδότες να συνάπτουν συμφωνίες για 9ωρη και 10ωρη ημερήσια απασχόληση, για ορισμένο χρονικό διάστημα. Αυτό σίγουρα δεν είναι 8ωρο και εδώ το μόνο που έχει να αντιτάξει η κυβέρνηση είναι το "τρικ" της διευθέτησης με βάση το 48ωρο ή το 40ωρο. Τι σημαίνει αυτό; Οτι ο εργοδότης για όσο καιρό επιβάλλει την αυξημένη ημερήσια απασχόληση χωρίς να πληρώνει υπερεργασία ή υπερωρία, για άλλο τόσο καιρό - δηλαδή 2, 3, ή 6 μήνες - πρέπει να εφαρμόζει μειωμένη ημερήσια απασχόληση ή να προσφέρει σε αντάλλαγμα για τις επιπλέον ώρες δουλιάς ρεπό και κανονική άδεια, ώστε ο μέσος όρος ωρών απασχόλησης να προκύπτει με βάση το 48ωρο - 40ωρο.

Αυτό θα οδηγεί σε απασχόληση 6 ή 7 ωρών, τετραήμερα ή μεγάλα διαστήματα αναγκαστικής κανονικής άδειας, μόνο που η αμοιβή των εργαζομένων θα υπολογίζεται για 4, 6 και 12 μήνες με βάση το 8ωρο. Αυτό που δε θα υπολογίζεται είναι η αμοιβή για υπερεργασία ή υπερωρία, έτσι ώστε να μειωθούν οι αποδοχές των εργαζομένων. Επιπλέον, οι εργοδότες δε θα σκέφτονται το αυξημένο κόστος, όπως σήμερα, για να εξαναγκάσουν τους εργαζόμενους σε παραπάνω ώρες εργασίας, πέραν του 8ωρου. Μια ακόμα επίπτωση έχει να κάνει με τη διαθεσιμότητα. Ενώ σήμερα μπορεί ο εργοδότης να θέσει σε διαθεσιμότητα το προσωπικό του για τρεις μήνες με καταβολή του μισού μισθού, με το νομοσχέδιο θα δίνει απλώς κανονική άδεια ή ρεπό, όταν δεν έχει δουλιά και δε θα πληρώνει τίποτα.