Ενα πλήθος σεναρίων που αντανακλούν ευρύτερες διεργασίες στα πλαίσια μιας κυοφορούμενης ανασύνθεσης του πολιτικού σκηνικού, βλέπουν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες μέρες. Σενάρια που ξεκινούν από τη διεξαγωγή των βουλευτικών εκλογών ταυτόχρονα με τις ευρωεκλογές, το 1999, σενάρια που περνούν μέσα από "κεντροαριστερά" και "κεντροδεξιά" στρογγυλά τραπέζια, και άλλα σενάρια, που πολλές φορές εστιάζονται στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος, και που θέλουν να συντελούνται εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ μετά το αποτέλεσμα των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών, τον ερχόμενο Οκτώβρη. Κοντά στα παραπάνω, δηλώσεις στελεχών του κυβερνώντος κόμματος που τάσσονται υπέρ της ανατροπής του Κ. Σημίτη από την πρωτοκαθεδρία σε κυβέρνηση και κόμμα, δίνουν τη δυνατότητα στους κάθε λογής "σεναριογράφους" και "εισηγητές", που διατηρούν προνομιακή πρόσβαση στο Μέγαρο Μαξίμου, να κάνουν λόγο ακόμα και για πρόωρες εκλογές μετά το καλοκαίρι...

Σε κάθε περίπτωση, όλες οι παραπάνω διεργασίες αντανακλούν τα προβλήματα που δημιουργεί η λαϊκή αντίσταση στους πολιτικούς φορείς του "μονόδρομου" της ΟΝΕ. Ταυτόχρονα, δηλώνουν ότι ο κλασικός δικομματισμός αισθάνεται όλο και περισσότερο την ανάγκη να αναπαλαιωθεί, ώστε μέσα από πυροτεχνήματα "κεντροαριστερής" εξαπάτησης να διευκολυνθεί το έργο της ολιγαρχίας.