Ο ψεύτης και ο κλέφτης, λέει μια λαϊκή παροιμία, τον πρώτο χρόνο χαίρονται. Την παροιμία αυτή φρόντισε να μας τη φέρει στο νου - με την όλη στάση του - ο υπουργός ΕΘνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Γιάννος Παπαντωνίου. Σαν γνήσιο τέκνο του ΠΑΣΟΚ, ο Γ. Παπαντωνίου, άλλα λέει ότι θα κάνει και άλλα κάνει στην πράξη, ενώ όταν φτάνει η ώρα του απολογισμού, υποστηρίζει ότι έκανε διαφορετικά πράγματα από αυτά που έχει κάνει. Είναι κι αυτό ένα από τα πολλά δείγματα γραφής, του πώς εννοεί η κυβέρνηση Σημίτη τον "εκσυγχρονισμό". Με απλά λόγια, ο κύριος υπουργός λέει συνειδητά και συστηματικά ψέματα. Ιδού δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα διάστασης λόγων και έργων του κυρίου υπουργού.

Πέρσι το Γενάρη, ο Γιάννος Παπαντωνίου και το περιβάλλον του διοχέτευαν στις εφημερίδες και τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα την πληροφορία, ότι η κυβέρνηση προωθεί τη συγχώνευση της Ιονικής με την Εμπορική Τράπεζα. Από το Φλεβάρη του 1998, όμως, ο υπουργός το γύρισε στο... καλαματιανό και άρχισε να διοχετεύει πληροφορίες ή να υποστηρίζει - με μισόλογα - σε συνεντεύξεις του ότι "δεν περπατάει" η σχεδιαζόμενη συγχώνευση της Ιονικής με την Εμπορική και η κυβέρνηση εξετάζει το "ενδεχόμενο πώλησης της Ιονικής". Στη συνέχεια ακούσαμε από τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας να προβάλλει δημόσια τον αστήρικτο ισχυρισμό πως η συγχώνευση της Ιονικής με την Εμπορική είναι ασύμφορη για τους εργαζόμενους. Ετσι, παρά τις αντιδράσεις των εργαζομένων, φτάσαμε στο σημείο, η κυβέρνηση να προωθεί την πώληση της Ιονικής ως την "καλύτερη" λύση (!) και στα πλαίσια αυτά κινείται η προκήρυξη της Εμπορικής, με την οποία καλούνται οι ενδιαφερόμενοι αγοραστές να υποβάλουν την προσφορά τους για την εξαγορά του 51% της Ιονικής.

Τις μέρες που η κυβέρνηση υπεραμυνόταν της πώλησης της Ιονικής, ο Γ. Παπαντωνίου διαβεβαίωνε - τους δημοσιογράφους που του έθεταν σχετικό ερώτημα - ότι "δεν υπάρχει ενδεχόμενο να πουληθεί η Εμπορική Τράπεζα". Πριν κοπάσει όμως ο θόρυβος και πριν καταλαγιάσουν οι αντιδράσεις που προκάλεσε η αυθαίρετη και εγκληματική απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει στο ξεπούλημα της Ιονικής μέχρι τις 24 Αυγούστου 1998, ο Γιάννος Παπαντωνίου άρχισε να... "μασάει τα λόγια του" και για την τύχη της Εμπορικής.

Αποκαλυπτικό στοιχείο της διάστασης λόγων και έργων, που χαρακτηρίζει τον επί των Οικονομικών υπουργό της κυβέρνησης Σημίτη, είναι και η συνέντευξή του, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΕΘΝΟΣ τη Δευτέρα 13 Ιούλη. Στην ερώτηση του συντάκτη της εφημερίδας που του πήρε τη συνέντευξη, εάν η κυβέρνηση εξετάζει το ενδεχόμενο, μετά την πώληση της Ιονικής, να πουλήσει και την Εμπορική Τράπεζα, ο υπουργός το έπαιξε "Πόντιος Πιλάτος", λέγοντας ότι "προς το παρόν, δε θα υπάρξει άλλη μεταβολή στο τραπεζικό σύστημα"! Δεν επανέλαβε - όπως θα περίμενε κάθε λογικός άνθρωπος - την πρόσφατη δήλωσή του ότι "δεν πρόκειται να πουληθεί η Εμπορική", αλλά περιορίστηκε να επικαλεστεί τη... μαγική λέξη "προς το παρόν" δε θα αλλάξει τίποτε, που αφήνει ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα για "αύριο" ακόμη και το ενδεχόμενο να πουληθεί η Εμπορική.

Η μεγάλη... "πρόοδος" που έχει κάνει η κυβέρνηση των "εκσυγχρονιστών" του ΠΑΣΟΚ φαίνεται και στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει σήμερα την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, συνολικά, και των τραπεζών ειδικότερα. Αποκαλυπτικός για τη στροφή 180 μοιρών, που έχει κάνει η κυβέρνηση Σημίτη στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων, είναι ο Γ. Παπαντωνίου, ο οποίος στην ίδια συνέντευξη, υπεραμυνόμενος της κυβερνητικής πολιτικής για την εκποίηση της Ιονικής, είπε και το εξής αμίμητο: "...Πιστεύω ότι ο εργαζόμενος της Ιονικής θα κερδίσει πάρα πολύ από την ιδιωτικοποίηση, όπως θα κερδίσει και ο εργαζόμενος της Τράπεζας Κρήτης, και το ίδιο θα συμβεί και με όλους τους εργαζόμενους..."!

Και δεν είναι μόνο ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας αυτός που διαφημίζει την πολιτική ιδιωτικοποίησης των τραπεζών ως "φιλολαϊκή" πολιτική, από την οποία οι εργαζόμενοι θα πρέπει να τρίβουν τα χέρια τους, επειδή, τάχα, θα είναι οι... μεγάλοι κερδισμένοι. Το ίδιο επιχείρημα προβλήθηκε και στην ημερίδα του ΠΑΣΟΚ που έγινε την περασμένη Τετάρτη σε ξενοδοχείο της Αθήνας, με στόχο την προπαγάνδιση και τον εξωραϊσμό της πολιτικής ιδιωτικοποιήσεων και του λιγότερου κράτους στις τράπεζες. Στην ημερίδα αυτή, από το βήμα της οποίας παρέλασε η αφρόκρεμα των στελεχών του κομματικού και κυβερνητικού επιτελείου του ΠΑΣΟΚ (υπουργοί, τραπεζίτες, συνδικαλιστές του κυβερνώντος κόμματος), δεν υπήρξε μόνο σύμπλευση των "εκσυγχρονιστών" και εσωκομματικής αντιπολίτευσης στην πολιτική ιδιωτικοποίησης των τραπεζών. Επιχειρήθηκε μάλιστα να καλλιεργηθεί η εντύπωση - ακούστηκαν μάλιστα συγκεκριμένα επιχειρήματα - ότι δήθεν από την ιδιωτικοποίηση των τραπεζών θα κερδίσουν και η ελληνική οικονομία και οι εργαζόμενοι.

Τα παραπάνω αποτελούν ένα μικρό δείγμα γραφής, όχι απλά για τη διάσταση λόγων και έργων του υπουργού Εθνικής Οικονομίας, αλλά για το πόσο επικίνδυνη είναι συνολικά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, καθώς φέρεται αποφασισμένη να συνεχίσει την ολισθηρή της πορεία. Και είναι σίγουρο, πως αν δε συναντήσει την απαιτούμενη αντίδραση και αντίσταση, θα φτάσει μέχρι τον... πάτο, αδιαφορώντας για τις καταστροφικές συνέπειες που έχει η συγκεκριμένη πολιτική στην ελληνική οικονομία και το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων.

Λάμπρος ΤΟΚΑΣ