Επί τέσσερις δεκαετίες, λίγο πολύ ήταν γνωστό εκ των προτέρων το όνομα της παγκόσμιας πρωταθλήτριας. Αν δεν ήταν η ΕΣΣΔ, θα ήταν η Γιουγκοσλαβία. Αν όχι κι αυτή, τότε η ομάδα των ΗΠΑ. Το 1994 που οι Αμερικάνοι έστειλαν στο Τορόντο κορυφαία ονόματα του ΝΒΑ, απέκτησε σπουδαιότητα και η δεύτερη θέση.

Η απόφαση των παικτών του ΝΒΑ να μην ταξιδέψουν στην Αθήνα, σε συνδυασμό με την απουσία πολλών αστεριών από άλλες ομάδες, διαμόρφωσε ένα νέο συσχετισμό δυνάμεων, ο οποίος δεν έχει να κάνει με την ισχύουσα παράδοση. Εν ολίγοις, έχει ανοίξει την όρεξη τουλάχιστον σε επτά από τις δεκαέξι ομάδες της τελικής φάσης. Είναι το πιο... κουφό Μουντομπάσκετ στην ιστορία του θεσμού. Ανοιχτό σε κάθε έκπληξη. Μόνο οι εκπρόσωποι της Ασίας και της Αφρικής δεν έχουν πιθανότητες. Οι υπόλοιποι, άλλος λίγο, άλλος πολύ, βράζουν στο ίδιο καζάνι.

Οι Ιταλοί επιμένουν να δίνουν φαβορί τη νέα ομάδα των ΗΠΑ, η οποία τους εντυπωσίασε στο μεταξύ τους φιλικό και θεωρούν υποψήφιες για το βάθρο, Γιουγκοσλαβία και Ελλάδα. Θα αντέξουν όμως οι Αμερικανοί εννέα συνεχόμενα παιχνίδια, έχοντας στα πόδια τους προετοιμασία τριών βδομάδων και μόνο τέσσερα φιλικά παιχνίδια;

Η Γιουγκοσλαβία παραμένει η κορυφαία ευρωπαϊκή δύναμη και το απέδειξε τόσο στα δύο τελευταία ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα, όσο και στο πρόσφατο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα των ελπίδων, όπου κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο. Χωρίς τους Ντανίλοβιτς, Ντίβατς, Σάβιτς, Τζόρτζεβιτς, Τάρλατς, Στογιάκοβιτς, θα έχουν όμως την εμπειρία και την πληρότητα προηγούμενων διοργανώσεων;

Η ελληνική ομάδα, λόγω έδρας και ένεκα της κατάστασης που έχει διαμορφωθεί, συγκαταλέγεται όχι απλώς στα φαβορί, αλλά ως υποψήφια ακόμα και για το χρυσό μετάλλιο. Για να φτάσει όμως στο βάθρο χρειάζεται και τύχη, καθώς το πρόγραμμα των αγώνων της στις δύο πρώτες φάσεις της διοργάνωσης, δεν είναι το καλύτερο δυνατό. Πρεμιέρα θα κάνει με Καναδά, ακολουθεί το παιχνίδι με την πάντα υπολογίσιμη Ιταλία, ενώ στο δεύτερο γύρο θα βρει στο δρόμο της Γιουγκοσλαβία, Ρωσία και Πουέρτο Ρίκο. Αν δεν υπάρξουν σημαντικές απώλειες και η ψυχολογία παραμείνει σε καλά επίπεδα, η συνέχεια στα νοκ άουτ παιχνίδια θα είναι ευκολότερη.

Πάντα υπολογίσιμη και ικανή για το καλύτερο, αλλά και το χειρότερο, είναι η Ρωσία. Οι παίκτες του Σ. Μπέλοφ παίζουν μαζί τα τελευταία έξι χρόνια και γνωρίζονται με κλειστά μάτια. Υπάρχουν όμως αστάθμητοι παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν την απόδοσή τους. Οπως δήλωσε για παράδειγμα πρόσφατα ο Καράσεφ, οι παίκτες πέρυσι πλήρωσαν από την τσέπη τους για να παίξουν στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Ισπανίας. Αν έρθουν στην Αθήνα χωρίς προβλήματα, μπορούν να επαναλάβουν την επιτυχία του 1994, που αγωνίστηκαν στον τελικό. Πολύ περισσότερο που στο καθοριστικό παιχνίδι της προημιτελικής φάσης, θα αποφύγουν Γιουγκοσλαβία, Ελλάδα και Ιταλία, χώρες με ισχυρά ερείσματα στα υψηλά κλιμάκια της ΦΙΜΠΑ. Δεν είναι σίγουρο όμως ότι θα έρθει στην Αθήνα ο Μιχάιλοφ που υποβλήθηκε πρόσφατα σε εγχείρηση και χωρίς αυτόν θα έχουν πρόβλημα κοντά στη ρακέτα.

Οι Αυστραλοί έχουν παρουσιάσει σημαντική πρόοδο τα τελευταία χρόνια. Το 1995 η εφηβική τους ομάδας άφησε πολύ καλές εντυπώσεις στον τελικό του παγκόσμιου πρωταθλήματος και ένα χρόνο αργότερα η ανδρική τους ομάδα διέλυσε την ελληνική στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα. Ποτέ στο παρελθόν δεν έχουν κατακτήσει μετάλλιο, αλλά αυτό δεν αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα.

Από τις ομάδες που θα εκπροσωπήσουν τη Λατινική Αμερική, ισχυρότερη παρουσιάζεται η Αργεντινή. Με τους Νικολάι, Σκονοκίνι, Ομπέρτο στη δύναμή της, έχει το δικαίωμα να ελπίζει.

Από κει και κάτω, Βραζιλία, Πουέρτο Ρίκο, Καναδάς, Ισπανία και Λιθουανία, είναι ικανές να κάνουν τη ζημιά σε ισχυρότερους αντιπάλους, αλλά δύσκολα θα μπορέσουν να φτάσουν στο βάθρο. Ολα αυτά όμως στη θεωρεία. Στην πράξη το παγκόσμιο πρωτάθλημα της Αθήνας μπορεί να αποδειχθεί το Μουντιάλ των εκπλήξεων, κι όχι μόνο επειδή είναι το 13ο.

Γ. Γ.