Στα χρόνια του πολέμου, ενώ η αφρόκρεμα των Αγγλων αποικιοκρατών διασκεδάζει αμέριμνα σε ένα ξενοδοχείο της Σιγκαπούρης, ξεκινά η ιαπωνική επίθεση στο νησί από τα ιαπωνικά στρατεύματα. Πρώτες οι γυναίκες επιβιβάζονται σε ένα πλοίο για να διαφύγουν, όμως αυτό ναυαγεί ύστερα από αεροπορικό βομβαρδισμό. Αρκετές από τις γυναίκες καταφέρνουν να φτάσουν μέχρι της ακτές της Σουμάτρα, όπου θα αιχμαλωτιστούν και θα παραμείνουν σε ένα ιαπωνικό στρατόπεδο συγκέντρωσης. Οι σχέσεις που αναπτύσσονται εκεί ανάμεσά τους και οι συνθήκες της διαβίωσης στο ιαπωνικό στρατόπεδο που, βέβαια δε συγκρίνονται με αυτές ενός Νταχάου ή ενός Αουσβιτς, δημιουργούν το περιεχόμενο της ταινίας: Οι γυναίκες σταδιακά, κάτω από τη βία των αναγκών στο στρατόπεδο, απελευθερώνονται από τις παραμορφώσεις του έγγαμου βίου τους, από ό,τι τους απαλλοτρίωνε την προσωπικότητα καθιστώντας τες "συζύγους" μηχανικού, τραπεζίτη, πολιτικού. Μέσα σε ένα κράμα από Αγγλίδες και Ολλανδές εκπροσώπους των αποικιακών κοινωνιών και από εθελόντριες του Ερυθρού Σταυρού, εθνικές και πολιτιστικές διαφορές αρχίζουν να αίρονται, και κάτω από το βάναυσο βλέμμα των Ιαπώνων δεσμωτών, ξεπροβάλλει σαν δύναμη η αιχμαλωτισμένη θηλυκότητα. Παθητική αντίσταση και προσπάθειες για την επιβίωση γεμίζουν τον καθημερινό χρόνο, μέχρι τη στιγμή που η ενεργητικότητα διοχετεύεται στη δημιουργία μιας χορωδίας, μιας φωνητικής ορχήστρας, που ερμηνεύει κλασικά μουσικά έργα. Η συνέχεια αυτής της γυναικείας περιπέτειας, που παραμένει πάντοτε γήινη, χωρίς να αποσκοπεί σε εύκολη συγκίνηση, προσφέρει τελικά ένα αποτέλεσμα, που υπερβαίνοντας τον καθιερωμένο αντιπολεμικό χαρακτήρα, αναζητά τη δυνατότητα της ανθρώπινης προσέγγισης σε συνθήκες, όπου το δίλημμα υποταγή ή ελευθερία είναι οριακό. Μια αληθινή ιστορία σκηνοθετημένη από τον Μπρους Μπέρεσφορντ με την Γκλεν Γκλόουζ στον πρωταγωνιστικό ρόλο.

(ΑΘΗΝΑΙΑ, ΑΜΟΡΕ, ΜΠΟΜΠΟΝΙΕΡΑ)

Η Ζωζιάν Μπαλασκό σκηνοθετεί και ερμηνεύει τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτή την κωμωδία γύρω από όσα μπορούν να συμβούν στο ανέβασμα μιας θεατρικής παράστασης. Επίσης, το σενάριο της ταινίας ανήκει στην ίδια, έτσι ώστε το φιλμ στο σύνολό του κυριαρχείται από το πληθωρικό της ταπεραμέντο. Γύρω, λοιπόν, από μια διάσημη, αλλά αλκοολική, ηθοποιό και από έναν άντρα ηθοποιό επίσης διάσημο, αλλά ξεπεσμένο, εξυφαίνεται η "συνωμοσία", την οποία σκηνοθετεί ένας θεατρικός παραγωγός, για να τους πείσει να παίξουν μαζί στην ίδια παράσταση. Ο Ούγκο και η Τζίτζι, παλιό ζευγάρι στο θέατρο και στη ζωή, ξανασυναντιόνται ακούσια ύστερα από 15 χρόνια ξανά σε μια καινούρια επαγγελματική σχέση. Ο,τι τους κρατούσε μακριά όλο αυτό τον καιρό ανεβαίνει ξανά στην επιφάνεια, με βίαιη εκρηκτικότητα και το διάστημα στις πρόβες περνά από διακυμάνσεις θυμού, υστερίας και ερωτικού πάθους μέχρι το τελικό χειροκρότημα της πετυχημένης πρεμιέρας.

(ΨΥΡΡΗ)

Αγης ΜΑΡΑΓΚΟΥΔΑΚΗΣ