ΣΤΟΚΧΟΛΜΗ.-

Τις τελευταίες μέρες σ' όλα τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης στη Σουηδία, αλλά και στο εξωτερικό, δημοσιεύονται αποκαλύψεις, σε σχέση με τις παρακολουθήσεις και διώξεις κομμουνιστών σ' αυτή τη χώρα.

Στην επίσημη παραδοχή ότι το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Σουηδίας χαφιέδιζε για 20 και πλέον χρόνια τους κομμουνιστές, προέβη πρώην στέλεχος των Σοσιαλδημοκρατών και υπουργός Εξωτερικών της σουηδικής κυβέρνησης, Σβεν Αντερσον.

Ενα μήνα πριν από τις εκλογές της 20ής Σεπτέμβρη, ο Αντερσον παραδέχτηκε με άρθρο του σε εφημερίδα ότι το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα και ειδική σουηδική υπηρεσία επιδόθηκαν, από το 1957 έως τα τέλη της δεκαετίας του '70, σε "φακέλωμα" των Σουηδών κομμουνιστών. Το δήλωσε, μάλιστα, και απερίφραστα: "Δεν ντρεπόμαστε γι' αυτό που κάναμε"!

Οι λόγοι που προβάλλει ο Στεν Αντερσον είναι απ' τη μια ότι οι κομμουνιστές ήταν κίνδυνος για τη σουηδική δημοκρατία και απ' την άλλη, ότι ήταν απαίτηση των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής η εκκαθάριση της σουηδικής αμυντικής βιομηχανίας από τους κομμουνιστές, με αντάλλαγμα την παροχή αμερικανικής τεχνολογίας.

Οπως δήλωσε ο ίδιος σε άρθρο του στην εφημερίδα "Αφτονμπλάντετ" στις 17 Αυγούστου, λέει ότι ασφαλώς ήξερε και ενθάρρυνε τις παράνομες παρακολουθήσεις των κομμουνιστών και τώρα πρέπει να υπερασπιστεί τα 22.000 μέλη του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος και τα συνδικαλιστικά στελέχη που έπαιξαν τον ρόλο του χαφιέ, γιατί "υπερασπίστηκαν τη δημοκρατία στη Σουηδία". Ο Σβεν Αντερσον, στο άρθρο του, παραδέχτηκε επίσης ότι οι παράνομες αυτές δραστηριότητες έγιναν σε συμφωνία με τη Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Σουηδίας, το Σύνδεσμο Σουηδών Βιομηχάνων και τους περισσότερους ηγέτες των αστικών κομμάτων, ενάντια στον κομμουνιστικό "κίνδυνο".

"Ηθελαν" (οι κομμουνιστές), λέει ο Αντερσον, "να αλλάξουν το σύστημα και να εφαρμόσουν τη δικτατορία του προλεταριάτου, γι' αυτό έπρεπε να τους σταματήσουμε".

Η παρακρατική οργάνωση "ΙΒ" είχε στόχο την καταγραφή των κομμουνιστών, στην οποία "βοήθησαν" 22.000 μέλη του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος στους χώρους δουλιάς, με αποτέλεσμα πολλοί οπαδοί του Κομμουνιστικού Κόμματος να χάσουν τη δουλιά τους ή, στην καλύτερη περίπτωση, να μετατεθούν.

Η όλη υπόθεση ήρθε στο φως της δημοσιότητας, ήδη, από το 1973 από τους δημοσιογράφους Γιαν Γκιγιού και Πέτερ Μπραντ, οι οποίοι καταδικάστηκαν με ποινή φυλάκισης, αφού το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα αρνήθηκε τότε οποιαδήποτε σχέση και συμμετοχή στην υπόθεση. Οι αποκαλύψεις οδήγησαν στη σταδιακή κατάργηση της παρακρατικής αυτής οργάνωσης.

Στο άρθρο του, ο Στεν Αντερσον υποστηρίζει ότι οι κομμουνιστές και οι σχέσεις τους με τη Σοβιετική Ενωση αποτελούσαν έναν υπαρκτό και σημαντικό κίνδυνο για την εθνική ακεραιότητα της Σουηδίας, γι' αυτό και η καταγραφή των κομμουνιστών ήταν απολύτως αναγκαία και κάτι που έπρεπε να κρατηθεί μυστικό.

Χωρίς ενδοιασμό, ο Στεν Αντερσον υποστηρίζει ότι ήταν μια εκκαθαριστική επιχείρηση, για την οποία είναι υπερήφανος.

Από την πλευρά του, ο πρωθυπουργός της χώρας Γιόραν Πέρσον, αναφερόμενος στο θέμα, είπε ότι "η όλη υπόθεση θα πρέπει να αξιολογηθεί με τα δεδομένα και το κλίμα εκείνης της περιόδου" και δήλωσε την αντίθεσή του στη δημιουργία εξεταστικής επιτροπής, που θα ρίξει φως σε όλες τις πτυχές της υπόθεσης.

Ο τέως αρχηγός του Αριστερού Κόμματος Κομμουνιστών, Λαρς Βέρνερ, ζήτησε τα δύο κόμματα μαζί να εξετάσουν όλα τα αρχεία που αφορούν την υπόθεση, κάτι για το οποίο δήλωσε την πλήρη αντίθεσή του ο Στεν Αντερσον.