Πέθανε την Πέμπτη 20 Αυγούστου ο σύντροφος Σταύρος Σιδέρης.Η νεκρώσιμη ακολουθία γίνεται σήμερα, ώρα 10.30 το πρωί, στον Ιερό Ναό Μεταμόρφωσης του Σωτήρος στην Αλσούπολη. Η ταφή θα γίνει στις 11.30 στο Β Νεκροταφείο στη Ριζούπολη.

Ο Σταύρος Σιδέρης γεννήθηκε το Μάη του 1925 στα Λάγια Λακωνίας και ήταν μέλος πολυμελούς οικογένειας. Είχε δέκα αδέλφια. Ολη η οικογένειά του ήταν και είναι ενταγμένη στο επαναστατικό και προοδευτικό κίνημα.

Από νεαρή ηλικία ο Σ. Σιδέρης οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ. Το 1942 ήρθε στην Αθήνα όπου εντάχτηκε σαν μέλος στην επίλεκτη ΕΠΟΝ (ένοπλα τμήματα), και ξεκίνησε η δράση του για την απελευθέρωση της χώρας και τα δίκαια των εργαζομένων. Εντάχτηκε στον ΕΛΑΣ και το 1944 γίνεται μέλος του ΚΚΕ.

Μετά την απελευθέρωση γνώρισε, όπως και χιλιάδες άλλοι αγωνιστές, τις διώξεις, φυλακίσεις, εξορίες, βασανισμούς από τις κυβερνήσεις των Αγγλοαμερικάνων. Ελάχιστα ήταν τα χρόνια που έμεινε ελεύθερος. Το 1946 συλλαμβάνεται και βασανίζεται μέχρι το σημείο να μην αναγνωρίζεται. Από τότε ήταν συνεχώς υπόδικος με βάση το γνωστό αντικομμουνιστικό νόμο 375 περί κατασκοπίας. Ετσι, βρίσκεται συνέχεια κρυμμένος και στην παρανομία.

Συλλαμβάνεται και φυλακίζεται στις φυλακές Αίγινας, Ιτζεδίν, Κρήτης, Βούρλα Πειραιά - απ' όπου τον Ιούλη του 1955, με άλλους συντρόφους του πραγματοποιούν τη θρυλική απόδραση, αφήνοντας άναυδους τους φύλακες και διώκτες τους και σκορπίζοντας συγκίνηση και θαυμασμό στο Πανελλήνιο. Γρήγορα, όμως, τον συνέλαβαν πάλι και βασανίστηκε άγρια χωρίς, όμως, να προδώσει τους συντρόφους του και τις ιδέες του.

Το 1960, μετά από 15 χρόνια που ήταν υπόδικος, δικάζεται μαζί με άλλα 40 γνωστά στελέχη του ΚΚΕ και αθωώνεται.

Τα χρόνια μέχρι τη δικτατορία του 1967 δραστηριοποιείται σαν στέλεχος του ΚΚΕ στην ΕΔΑ, στον εργατικό τομέα, συμμετέχοντας στην ανάπτυξη των λαϊκών αγώνων και της Δημοκρατίας. Και αυτά τα χρόνια, οι ανακρίσεις, τα εμπόδια και οι απειλές του παρακράτους ήταν σχεδόν σε καθημερινή βάση στην ημερήσια διάταξη. Λίγες μέρες πριν τη χούντα συλλαμβάνεται μαζί με άλλους από την Ασφάλεια για την υπόθεση του θεάτρου ΑΚΑΔΗΜΟΣ, όπου σε εκδήλωση ακούστηκαν αντιστασιακά τραγούδια και συνθήματα.

Με τη δικτατορία συλλαμβάνεται από τους πρώτους και ακολουθεί εξορία στη Γιούρα, Λέρο και στις φυλακές της Αίγινας, όπου και περνάει από στρατοδικείο το 1969. Καταδικάζεται σε 40 χρόνια φυλακή! Με την "αμνηστία" αποφυλακίζεται. Ξανασυλλαμβάνεται, όμως, γρήγορα μαζί με άλλα μέλη κλιμακίου του ΚΚΕ και είναι ένας από τους τελευταίους που απελευθερώθηκε μετά τη μεταπολίτευση.

Στις νέες συνθήκες ανέλαβε αμέσως δράση και πρωτοστάτησε στη συγκρότηση και ανάπτυξη των κομματικών οργανώσεων του ΚΚΕ στη Νέα Ιωνία. Αναδείχτηκε σε Γραμματέα της Αχτιδικής Επιτροπής, καθώς επίσης και σε μέλος της Επιτροπής Πόλης. Διετέλεσε Δημοτικός Σύμβουλος Ν. Ιωνίας.

Καθημερινή ήταν η παρουσία του, τόσο στους κοινωνικούς όσο και στους πολιτικούς αγώνες της πόλης του, αλλά και όλου του λαού μας. Εμεινε αταλάντευτα πιστός στις γραμμές του ΚΚΕ και τα ιδανικά του σοσιαλισμού. Ηταν μέχρι σήμερα μέλος της ΚΟΒ Αλσούπολης του ΚΚΕ.

* Στη μνήμη του Σταύρου Σιδέρη, ο Δημήτρης Τσόμπος προσφέρει στο ΚΚΕ 5.000 δραχμές.