Σιγά ... το τραπέζι, κύριε πρωθυπουργέ | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Σιγά ... το τραπέζι, κύριε πρωθυπουργέ

Τις τελευταίες μέρες, το πανελλήνιο υφίσταται διαφημιστικούς βομβαρδισμούς, με τους οποίους καλούνται οι πολίτες να παρευρεθούν στην ανοιχτή συγκέντρωση του ΠΑΣΟΚ, στην Καλλιθέα, για να τους μιλήσει ..."πρόσωπο με πρόσωπο", ο πρωθυπουργός (σ.σ.: ο "βομβαρδισμός" είναι ενδεικτικός της γνώμης, που έχουν οι διοργανωτές για την ικανότητα του πρωθυπουργού και του κόμματός τους να συγκεντρώνουν και να ...συνεγείρουν τα πλήθη). Πάντως, πρόσφατα, αρκετοί πολίτες είχαν τη δυνατότητα να έρθουν "πρόσωπο με πρόσωπο" με τον Κ. Σημίτη, έστω και τηλεοπτικώς. Οσοι, μάλιστα, παρακολούθησαν στην τηλεόραση τον κ. Σημίτη, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου που παρέθεσε στη Θεσσαλονίκη, τον είδαν να χτυπά (!) με πάθος το χέρι στο τραπέζι, αρνούμενος ότι είναι νεοφιλελεύθερος! Με τέτοιο σθένος απαρνήθηκε ...τον εαυτό του ο άνθρωπος, που, αν δεν ήμασταν κάτοικοι αυτής της χώρας, μπορεί και να μας παραπλανούσε. Αν πάντως, παρεμπιπτόντως, υπάρχει κάποιος που πείστηκε από τα λεγόμενα του πρωθυπουργού, τότε θα του συστήσουμε να επιχειρήσει να βγάλει από την πλάνη τους μερικούς ακόμα ανθρώπους από εκείνους που συνεχίζουν να πιστεύουν ότι ο κ. Σημίτης είναι νεοφιλελεύθερος. Και δεν πρόκειται για όποιους κι όποιους...

***

Ας παρακολουθήσουμε, λοιπόν, τι λένε κάποιοι άλλοι για τον κ. Σημίτη, που, επειδή δεν έχουν προσβληθεί από το ..."μικρόβιον του κομμουνισμού", νομίζουμε ότι μέχρι και ο πρωθυπουργός θα δεχόταν ως ...αξιόπιστους μάρτυρες:

Τον περασμένο Απρίλη, ο κύριος Α. Ανδριανόπουλος, εγνωσμένης νεοφιλελεύθερης συνείδησης, προχωρά στην εξής δήλωση: "Κανείς άλλος σήμερα δεν έχει τα κότσια να προχωρήσει στην υλοποίηση των μέτρων που απαιτούνται... ο κ. Σημίτης είναι η καταλληλότερη επιλογή στην παρούσα φάση". Αυτά έλεγε ο κ. Ανδριανόπουλος. Τόσο έξω να πέφτει, άραγε, ο άνθρωπος;

Και καλά. Ας υποθέσουμε ότι ο κ. Ανδριανόπουλος ...λαθεύει. Λαθεύει, όμως, και ο κ. Β. Κοντογιαννόπουλος; Να τι είπε, σε συνέντευξή του, πριν από 10 μέρες, ο πρώην υπουργός της ΝΔ: "Εκείνο που ασφαλώς βλέπω είναι ότι με την ηγεσία του Σημίτη επιχειρεί (το ΠΑΣΟΚ) να πετύχει ένα μεγάλο εθνικό στόχο, που ασφαλώς αποτελεί τη δικαίωση και ολοκλήρωση της ευρωπαϊκής επιλογής της ΝΔ του Κ. Καραμανλή και του Κ. Μητσοτάκη. Για το σκοπό αυτό, ακολουθεί κατά βάση την ίδια πολιτική που επιχείρησε να εφαρμόσει η ΝΔ την περίοδο 1990 - '93".

***

Αυτά λέει ο κ. Κοντογιαννόπουλος. Οτι η πολιτική του κ. Σημίτη είναι τόσο νεοφιλελεύθερη, που αποτελεί συνέχεια των πολιτικών του Κ. Καραμανλή και του Κ. Μητσοτάκη. Λέτε και ο κ. Κοντογιαννόπουλος να μην έχει καταλάβει σωστά;

Αντε, να δεχτούμε ότι και ο κ. Κοντογιαννόπουλος κάνει λάθος. Αλλά κάνει λάθος και ο κ. Γ. Ράλλης,που, πριν μερικές μέρες, χαρακτήρισε "καλή" την ομιλία του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη και ζήτησε από το κόμμα του, τη ΝΔ, να στηρίζει την κυβέρνηση στην πολιτική της;

Μήπως, αλήθεια, έχει πέσει τόσο έξω και ο κ. Μαρκεζίνης, ο αρχιτέκτων της υποτίμησης του 1953 και πρωθυπουργός της χούντας, που μέχρι και αυτός (!) επιστρατεύτηκε, για να δηλώσει "ή Σημίτης ή χάος";

***

Κι, εν πάση περιπτώσει, αν υπάρχει άνθρωπος που υποστηρίζει ότι όλοι αυτοί που προαναφέρθηκαν δεν έχουν αντιληφθεί σωστά τι πρεσβεύει ο κ. Σημίτης, πώς να δεχτούμε ότι μεταξύ όσων έχουν παρεξηγήσει τα πράγματα ανήκει και ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης;

Ο κ. Μητσοτάκης, όταν έλεγε τις προάλλες πως, όταν ασκεί κριτική στην κυβέρνηση, δεν το κάνει για να πλήξει τον κ. Σημίτη, αλλά για να τον βοηθήσει, τι σημαίνει; Αλήθεια, γιατί να θέλει ο κ. Μητσοτάκης να βοηθήσει την πολιτική του πρωθυπουργού; Μήπως είναι σοσιαλιστική η πολιτική του Κ. Σημίτη και ο Κ. Μητσοτάκης αγωνιά για την επιτυχία της;

Πολύ θα θέλαμε μια πειστικότερη απάντηση, από αυτήν που επιχείρησε να δώσει στη Θεσσαλονίκη ο πρωθυπουργός. Και επειδή είναι πασίδηλο ότι τέτοια απάντηση δεν μπορεί να δώσει, παρά τα όποια θεατρινίστικα τεχνάσματα, ένα έχουμε να του συστήσουμε: Δεν μπορεί που δεν μπορεί να πείσει κανέναν, ας αποφύγει, τουλάχιστον, κανέναν ανεπιθύμητο τραυματισμό και ας μην καταφεύγει σε ...χτυπήματα του χεριού του στο τραπέζι, όταν του επισημαίνουν το νεοφιλελεύθερον της πολιτικής του.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ