Ο Αμπελ Γκανς,ο Γάλλος σκηνοθέτης, που γεννήθηκε στα 1898 και πέθανε στα 1981, θεωρήθηκε από τους συμπατριώτες του ως Βίκτωρ Ουγκώ του κινηματογράφου. Ο πατέρας του ήταν γιατρός και τον είχε τοποθετήσει κοντά σε ένα δικηγόρο για να εκτελεί γενικά καθήκοντα. Ομως, ο νεαρός Γκανς περνούσε τον καιρό του διαβάζοντας λογοτεχνία, ιστορία και γράφοντας ποιήματα και θεατρικά έργα. Από το 1908, δηλαδή σε ηλικία 20 ετών, ακολούθησε τη δική του πορεία και άρχισε να παίζει μικρούς ρόλους στο θέατρο και αργότερα στον κινηματογράφο. Στα 1911 γύρισε την πρώτη του ταινία "Το φράγμα", που δε γνώρισε καμιά επιτυχία. Ο Γκανς άρχισε να πειραματίζεται με παραμορφωτικούς φακούς για να δώσει μια δυνατή ψυχολογική εντύπωση στην ταινία "Η τρέλα του γιατρού Τιμπ",κάτι που πραγματικά εντυπωσίασε το κοινό. Αργότερα γύρισε τις ταινίες "Ντολορόζα" και τη "Δεκάτη Συμφωνία",που και αυτές άρεσαν και είχαν εμπορική επιτυχία, έτσι ώστε να μπορέσει να ασχοληθεί με κάτι που πολύ επιθυμούσε. Με το "Κατηγορώ", όχι του Ζολά, αλλά το δικό του, που κατηγορούσε όλους εκείνους που προκάλεσαν τον Α Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και τα θύματά του. Το εύρημα της ρεαλιστικής και επικής αυτής ταινίας ήταν οι σκηνές που οι νεκροί σηκώνονταν από τον τάφο και πήγαιναν να ρωτήσουν, αν η θυσία τους άξιζε, αν ο θάνατός τους είχε πραγματικά χρησιμεύσει για την ειρήνη, για την πατρίδα, για την ανθρωπότητα. Μετά, ο σκηνοθέτης καταπιάνεται με τη "Ρόδα",που είναι μια παραλλαγή του μύθου του Σίσυφου με απλές ποιητικές παρεκβάσεις και άφθονο λυρισμό. Η πρωτοτυπία του μοντάζ επηρεάζει τον Γκρίφιθ και τον Αϊζενστάιν, αλλά και τους κριτικούς, που μένουν άναυδοι μπροστά στην πρωτοτυπία του.

Ο Γκανς έχει μια ιδέα που έχει εγκατασταθεί στο μυαλό από χρόνια, μια ιδέα που για να πραγματοποιηθεί απαιτούνται τεράστια κεφάλαια. Τώρα, επιτέλους, ήρθε η στιγμή που μπορεί άνετα να τα συγκεντρώσει. Εχει κατακτήσει το κοινό, τους κριτικούς, τους αιθουσάρχες, τους παραγωγούς. Η ιδέα μπαίνει σε εφαρμογή και υλοποιείται το όνειρο. Το όνειρο μιας ζωής, που ονομάζεται: "Ναπολέων".Πρόκειται για μια παραγωγή, της οποίας τα γυρίσματα κράτησαν τρία ολόκληρα χρόνια σκληρής δουλιάς και η ιστορία αφηγείται τα παιδικά χρόνια του Βοναπάρτη μέχρι την εκστρατεία της Ιταλίας. Σ' αυτήν την πραγματικά εκπληκτική ταινία, ο σκηνοθέτης χρησιμοποιεί ένα σύστημα τριπλής προβολής, με τρεις μηχανές, σύστημα που αυτός έχει εφεύρει και το ονομάζει "πολοβιζιόν". Η έμμονη ιδέα του, το αριστούργημά του, το "παιδί" του, ο "Ναπολέων" του κάνει την εμφάνισή του στην Οπερα του Παρισιού τον Απρίλη του 1927. Τα χρόνια περνούν και ο Γκανς γυρίζει συνεχώς ταινίες, αλλά η έμμονη ιδέα του δεν τον έχει εγκαταλείψει. Στα 1959, σε μεγάλη ηλικία πια, ο σκηνοθέτης συνεχίζει την ιστορία του Ναπολέοντα με το θεματικό "Αούστερλιτς".Αυτή η δουλιά του, όμως, δεν έχει καμιά σχέση με την προηγούμενη. Είναι εντελώς διαφορετική. Οπως συνέβη και με το "παιδί" του, τον Ναπολέοντα, που έχει αλλάξει εντελώς ιδέες και συμπεριφορά από την εκστρατεία στην Ιταλία, έτσι και ο "πατέρας" Γκανς έχει υποστεί αλλοιώσεις στη φαντασία, στην πρωτοτυπία και στην τεχνική. Η ταινία που θα προβληθεί σήμερα στις 21.00 από την ΕΤ - 3 είναι μια σημαντική δημιουργία, αλλά δεν είναι αριστουργηματική. Μια υπερπαραγωγή είναι, ένα πολυθέαμα με καλές ερμηνείες από τους Πιερ Μοντί, Μαρτίν Καρολ, Κλαούντια Καρντινάλε και Λέσλι Κάρον, μια πλούσια ταινία με την υπογραφή μιας μεγάλης προσωπικότητας, και τίποτε περισσότερο. Ομως αξίζει να τη δούμε παρ' όλα αυτά.

Μα, φυσικά, υπάρχει και ένα άλλο ιστορικό πρόσωπο, ένας μονάρχης, με διαφορετικά ενδιαφέροντα, που μονοπωλεί και προκαλεί, θα λέγαμε, το ενδιαφέρον του θεατή. Είναι ένας άνακτας κληρονομικός, όχι αυτοδημιούργητος, όπως ο Ναπολέων. Είναι ένας άνδρας άτακτος, άπιστος και ερωτόληπτος, θα λέγαμε. Είναι, όμως, με τον τρόπο του ...μονογαμικός και υπέρμαχος του θεσμού του γάμου!. Ερωτεύεται μια κάθε φορά, αλλά ...συχνά και επιμένει ντε και καλά να νομιμοποιήσει τη σχέση του. Για να το επιτύχει, πρέπει πρώτα να "ελευθερωθεί" από την προηγούμενη ...ενοχλητική, μέχρι χτες όμως αγαπημένη σύζυγο. Και επειδή, τα διαζύγια σ' έναν απλό πολίτη κοστίζουν ακριβά, σ' ένα μονάρχη κοστίζουν πολιτικά. Γιατί, λοιπόν, να φθείρεται και να υπομένει ο άνθρωπος μια γυναίκα που δεν αγαπά; Γιατί να χάνει χρόνο; Θα απαλλαγεί από τη δυσάρεστη παρουσία της συζύγου, της Αννας των χιλίων ημερών, με εντελώς δικό του τρόπο. Θα την εξαφανίσει από το πρόσωπο της γης και ήσυχος θα πορευτεί στην εκκλησία, για να κάνει γυναίκα του την εκλεκτή της ευμετάβλητης καρδιάς του. Ασφαλώς, θα κατάλαβε ο αναγνώστης ότι αναφερόμαστε στον Ερρίκο τον 8ο, το γνωστό ως "Κυανοπώγωνα". "Η ιδιωτική ζωή του Ερρίκου του 8ου" είναι μια κορυφαία δημιουργία του Αλεξάντερ Κόρντα, που σημείωσε τεράστια εμπορική επιτυχία το 1933 όταν προβλήθηκε. Ο μεγάλος ηθοποιός Τσαρλς Λότον ενσαρκώνει έξοχα το μονάρχη που καταφέρνει να αποκεφαλίσει τη δεύτερη σύζυγό του και να αποκτήσει άλλες τέσσερις. Την Παρασκευή από το SEVEN X στις 21.15.

Ομως, μια και θίξαμε το "ευγενικό" θέμα των αγενών ευγενών, ας μην παραλείψουμε και μια άλλη ταινία, που θα παρουσιάσει αύριο Δευτέρα η ΕΤ - 3 στις 22.00. Εδώ πρόκειται για μια σάτιρα, που κινείται με ισορροπία ανάμεσα στο αστείο και στο θρίλερ. Μιλάμε για τη δημιουργία του Εντουαρντ Ντιμίκτρικ, που διασκεύασε με χιούμορ και σασπένς την ιστορία του Ερρίκου του 8ου και έδωσε την ευκαιρία στον Ρίτσαρντ Μπάρτον να υποδυθεί στην εντέλεια τον βαρόνο - δολοφόνο, τη στιγμή που ετοιμάζεται να απαλλαγεί από την 8η γυναίκα του. Πλάι στον Ρίτσαρντ Μπάρτον εμφανίζονται η Ράκελ Γουέλς, η Ναταλί Ντελόν και η Βίρνα Λίζι.