Την ώρα που ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ πρωταγωνιστούσε σε μια αποτυχημένη φιέστα, η συγκυρία έκανε, ταυτόχρονα (και αυτό είναι το σημαντικό), να παρακολουθεί άφωνο το πανελλήνιο όλο το μεγαλείο του "εκσυγχρονισμού". Τη στιγμή που μιλούσε ο Κ. Σημίτης, εκείνος δηλαδή που είχε υποσχεθεί, άμα τη εκλογή του, ότι εγγυάται την "επαναφορά της πολιτικής στο προσκήνιο", την ίδια ακριβώς στιγμή τα στελέχη του, οι επιτελείς και οι φίλοι του, αποδείκνυαν με τη στάση τους την αξία των λόγων του.

Στιγμιότυπο πρώτο: Ενώ ο πρωθυπουργός "γιόρταζε" στην Καλλιθέα, στα τηλεοπτικά κανάλια βασίλευε η μορφή ενός εκ των "εκλεκτών" του: Του υπουργού ΔικαιοσύνηςΕ. Γιαννόπουλου. Ποιο ήταν το μήνυμα που θέλησε να στείλει ο κύριος υπουργός, επ' αφορμή των δραστηριοτήτων του Κλίντον με τη Μόνικα; Μα ότι η κυρία Μόνικα Λεβίνσκι είναι "ένα τσουλί"..., ότι ο εισαγγελέας που ασχολείται με την κλειδαρότρυπα του Λευκού Οίκου "μάλλον είναι αδερφή"..., και ότι υπάρχουν, επίσης, "διεφθαρμένοι ιεράρχες", αλλά ας μην ανοίξω άλλο το στόμα μου, όπως κατέληξε...

Η ξεφτίλα είναι πασιφανής. Εκείνο που από πρώτη ματιά μπορεί να δημιουργεί ενστάσεις είναι η άποψη της στήλης πως αυτή η ξεφτίλα καθόλου άσχετη δεν είναι με το ΠΑΣΟΚ, με την πολιτική του, με τον ίδιο τον πρωθυπουργό. "Γιατί χρεώνεται τον πρωθυπουργό με αυτά τα πράγματα;", θα ρωτούσε κάποιος. Απαντάμε: α) Σε άλλες περιπτώσεις το "πες μου το φίλο σου να σου πω ποιος είσαι" ισχύει, αλλά στην περίπτωση Σημίτη δεν ισχύει; β) Πότε διαφοροποιήθηκε ο πρωθυπουργός από το ήθος των "εκλεκτών" του; Οταν η "Αυριανή" δημοσίευε επί μήνες γυμνές φωτογραφίες της Λιάνη, ούτε αυτός, ούτε ο κ. Γιαννόπουλος, ούτε η κ. Μαργαρίτα θίχτηκαν. Τώρα θα θιχτεί για το δημόσιο λόγο που εκφέρουν ο υπουργός του και οι φίλοι του; Η μήπως έτσι τηρεί την υπόσχεση για "επαναφορά της πολιτικής στο προσκήνιο"; Τουτέστιν "εγώ απλώς προήδρευα"...