Ο σκηνοθέτης του "Δεκάλογου", Κριστόφ Κισλόφσκι, βρίσκεται ο ίδιος μπροστά στην κάμερα και μιλά για τη ζωή του, στο πολωνικής και δανέζικης παραγωγής ντοκιμαντέρ - πορτρέτο "Κριστόφ Κισλόφσκι". Ο Κισλόφσκι γεννήθηκε στη Βαρσοβία το 1941. Αποφοίτησε από την κινηματογραφική σχολή του Λοτζ το 1969 και στα πρώτα του βήματα γύρισε πολλά ντοκιμαντέρ και ταινίες για την τηλεόραση. Το 1975 γυρίζει την πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους "Το προσωπικό". Ενα χρόνο αργότερα, θα γίνει παγκόσμια γνωστός με την "Πληγή", ενώ το 1988 θα προβληθεί στις Κάννες το "Ου φονεύσεις". Στο "Δεκάλογο" ανήκει και η ερωτική τρυφερή ταινία "Μικρή ερωτική ιστορία".

Ο Πολωνός σκηνοθέτης, στη δημιουργική του καριέρα, επιχείρησε να ενώσει και τα "χρώματα", δίνοντας τρεις ταινίες: Την κόκκινη, την μπλε και τη λευκή. Συγχρόνως, όμως, επιτυχία έχει γνωρίσει και η ταινία του "Η διπλή ζωή της Βερόνικα". Το σενάριο των ταινιών του, που πάντα είναι ιδιαίτερα προσεγμένο και στην πιο μικρή του λεπτομέρεια, είναι δεμένο με τις μελωδίες του Ζμπίγκιεφ Πράισνερ, συνεργάτη του σε πολλές ταινίες. Την εξαιρετική τριλογία των χρωμάτων, ο Πολωνός σκηνοθέτης τη δημιούργησε την περίοδο 1993 - 1994. Τα χρώματα είναι εμπνευσμένα από τη γαλλική σημαία και εκπροσωπούν την ελευθερία, την ισότητα και την αδελφοσύνη. Ο Κισλόφσκι, για μία ακόμη φορά, δηλώνει την πίστη του στην έννοια της αγάπης. Μετά την "Κόκκινη ταινία", ο Κισλόφσκι δήλωσε πως εγκαταλείπει το σινεμά. Πολλοί ήταν αυτοί που δεν τον πίστεψαν, όμως, η ίδια η ζωή έβαλε το πραγματικό πια φινάλε. Πέθανε στις 13 Μάρτη του 1996. Ο ίδιος έδινε ιδιαίτερη σημασία στα προσωπικά βιώματα, λέγοντας πως, "αν δεν καταλάβεις τη δική σου τη ζωή, τότε δε νομίζω ότι μπορείς να καταλάβεις τη ζωή των χαρακτήρων στις ιστορίες σου, ούτε τη ζωή άλλων ανθρώπων".

Στο ντοκιμαντέρ που θα παρακολουθήσουμε, ο σκηνοθέτης μιλά για την προσωπική του ζωή, για τις σκέψεις του και τη φιλοσοφία του. Περιγράφει πώς γύρισε τις ταινίες του, εκφράζοντας, παράλληλα, τα συναισθήματά του. Τρεις φίλοι του και συνεργάτες, επί πολλά χρόνια, μιλούν γι' αυτόν και παρουσιάζουν άγνωστα στοιχεία της προσωπικότητάς του, ξετυλίγοντας συγχρόνως τις μνήμες και ξαναζώντας στιγμές της συνεργασίας τους. Δύο μήνες μετά το γύρισμα αυτού του ντοκιμαντέρ, ο μεγάλος σκηνοθέτης έπαθε την πρώτη καρδιακή προσβολή, για ν' αφήσει τελικά την τελευταία του πνοή το Μάρτη του 1996 (Παρασκευή ΝΕΤ 23.00).