To θερμόμετρο στον Περσικό Κόλπο ανεβαίνει και η Ουάσιγκτον ενισχύει τη στρατιωτική της παρουσία στην περιοχή, απειλώντας με στρατιωτική επιδρομή το καθεστώς της Βαγδάτης. Από την πλευρά της, η ιρακινή ηγεσία εμφανίζεται αμετακίνητη από τη θέση της και, αν και διακηρύσσει ότι δεν επιθυμεί μια στρατιωτική αντιπαράθεση, καλεί τον ιρακινό λαό να σταθεί στο πλευρό της, ενάντια στα αμερικανικά σχέδια και ένα ενδεχόμενο στρατιωτικό πλήγμα. Ποια είναι η θέση, όμως, του ίδιου του ιρακινού λαού, που θα είναι ο κύριος δέκτης της όποιας στρατιωτικής επιδρομής και ο οποίος είναι το κατ' εξοχήν θύμα των 7χρονων οικονομικών κυρώσεων; Ποια είναι η θέση της ιρακινής αντιπολίτευσης και του Ιρακινού Κομμουνιστικού Κόμματος;

Ο "Ρ" δημοσιεύει, σήμερα, αποσπάσματα από τηλεφωνική συνέντευξη που παραχώρησε στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Ασοσιέιτεντ Πρες, στις 15 Οκτώβρη, ο Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Ιρακινού Κομμουνιστικού Κόμματος, Χαμίντ Ματζίντ Μουσά. Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο Οργανο της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος "Ταρέεκ αλ Σάαμπ" ("Το μονοπάτι του λαού") στην τελευταία του έκδοση, που κυκλοφόρησε στο εσωτερικό του Ιράκ, στις 25 Οκτώβρη. Ο Γραμματέας του Ιρακινού Κομμουνιστικού Κόμματος αποσαφηνίζει τη θέση της αντιπολίτευσης και καθιστά σαφές ότι δεν υπάρχει καμία αυταπάτη για τους στόχους και τα κίνητρα της όποιας αμερικανικής παρέμβασης, που σε καμία περίπτωση δε θα ανακουφίσει τον ιρακινό λαό, αλλά μάλλον θα δώσει επαρκή επιχειρηματολογία στο καθεστώς της Βαγδάτης να παρατείνει τη δικτατορική του διακυβέρνηση.

- Η κατάσταση στο Ιράκ περνά μια κρισιακή περίοδο, εξαιτίας των πρόσφατων εξελίξεων με τον ΟΗΕ και, επίσης, εξαιτίας της σοβαρήςεσωτερικής κρίσης. Ποια είναι η εκτίμησή σας για την παρούσα κατάσταση και τις μελλοντικές εξελίξεις;

- Δεν είναι η πρώτη φορά, που οι σχέσεις ανάμεσα στο ιρακινό καθεστώς και στην ομάδα των επιθεωρητών του ΟΗΕ, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και την αμερικανική ηγεσία έχουν ενταθεί και δε θα είναι η τελευταία φορά, όσο οι αντικειμενικές και υποκειμενικές αιτίες που οδήγησαν στην παρούσα κατάσταση στο Ιράκ και οι εξωτερικές της διασυνδέσεις παραμένουν χωρίς αλλαγή.

Οι Ιρακινοί κυβερνώντες, ανίκανοι να βρουν μια λύση για την οξυνόμενη εσωτερική κρίση, προσπαθούν να υποβιβάσουν τις αιτίες της, αποδίδοντάς την σε εξωτερικούς παράγοντες, κατηγορώντας τον ΟΗΕ, το Συμβούλιο Ασφαλείας και την αμερικανική ηγεσία (η οποία δεν παύει να έχει μερίδιο ευθύνης για την κατάσταση), προσπαθούν να βρουν έναν τρόπο να εκτονωθεί η κοινωνική δυσαρέσκεια και η αυξανόμενη λαϊκή οργή, να βρουν έναν τρόπο να αποφύγουν την έκρηξη. Συνεπώς, η κυβερνούσα δικτατορία στη χώρα μας κατέληξε στη λύση, του να υποκινεί κρίσεις με τον ΟΗΕ.

Ετσι, η μη συμμόρφωση με τις δεσμεύσεις της στις αποφάσεις του ΟΗΕ που αφορούν την εκμηδένιση των όπλων μαζικής καταστροφής, η εξαπάτηση, η παραποίηση είναι σταθερά χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς των κυβερνώντων. Αυτά έχουν υποσκάψει την εμπιστοσύνη όλων στη σοβαρότητά τους. Οσον αφορά την οποιαδήποτε πρωτοβουλία, θα είχε ως αποτέλεσμα τη γρηγορότερη άρση των οικονομικών κυρώσεων και την ανακούφιση του ιρακινού λαού. Το πιο σημαντικό για το καθεστώς και τους υποστηρικτές του είναι να κρυφτούν πίσω από την τραγωδία των Ιρακινών και να τη χρησιμοποιήσουν ως εκβιαστικό επιχείρημα για να παραμείνουν στην εξουσία όσο το δυνατόν περισσότερο και για να άρουν όλες τις κυρώσεις (ανάμεσα στις οποίες είναι και οι πολιτικο-διπλωματικές και στρατιωτικές κυρώσεις), χωρίς να πληρώσουν κανένα τίμημα για τα εγκλήματα που διέπραξαν ενάντια στον ίδιο το λαό τους, στη χώρα και τους γείτονές μας.

Η επιμονή του δικτατορικού καθεστώτος στην πολιτική του "έδεσε" με τη στάση των ΗΠΑ, που είναι εχθρική προς το λαό μας. Η αμερικανική ηγεσία, με όλη τη δύναμη και την επιρροή που ασκεί στη διαμόρφωση των αποφάσεων του ΟΗΕ και στη διαχείριση των κρίσεων με το Ιράκ, επιμένει και ψάχνει για δικαιολογίες να παρατείνει το εμπάργκο, χωρίς να δίνει καμία σημασία στις δοκιμασίες του ιρακινού λαού, στο παρόν και στο μέλλον, που είναι αποτέλεσμα της οικονομικής, κοινωνικής, πολιτιστικής και ψυχολογικής καταστροφής και της πείνας, της φτώχειας και των ασθενειών, υπό τη σκιά των οποίων ζει καθημερινά.

Τα κίνητρα αυτής της συμπεριφοράς, εκ μέρους της αμερικανικής ηγεσίας, δεν περιορίζονται στο να πλήξει και να αποδυναμώσει μόνο το καθεστώς, αλλά επίσης στοχεύουν στο να πετύχουν μια σειρά από μακροπρόθεσμα αποτελέσματα, τόσο στο εσωτερικό της χώρας μας (πλήρης έλεγχος του ιρακινού πετρελαϊκού πλούτου και να αποφασίσουν για το μελλοντικό πολιτικο-κοινωνικό του καθεστώς), όσο και στην όλη περιοχή, που συνδέονται με την ενδυνάμωση της πολιτικής, οικονομικής και στρατιωτικής ηγεμονίας των ΗΠΑ στις χώρες του Κόλπου,και να κρατήσουν με τον τρόπο αυτό μια ισορροπία με τις δυνάμεις στη Μέση Ανατολή. Μια ισορροπία που θα αξιοποιηθεί από το Ισραήλ και την εχθρική πολιτική του, η οποία είναι ενάντια σε μια δίκαιη και πλήρη ειρήνη και στα δικαιώματα του παλαιστινιακού λαού. Επιπλέον, οι ΗΠΑ έχουν γενικούς στόχους, που συνδέονται με την αντίληψή τους για τη νέα τάξη πραγμάτων και τον έλεγχο που αποκλειστικά αυτές επιθυμούν να ασκούν πάνω στις τύχες του κόσμου (επιθυμία που έχει μετατρέψει το Ιράκ σε πεδίο πολιτικών πειραματισμών για τη δοκιμή της εφαρμογής αυτής της ειδικής αντίληψης).

Εν συντομία, δηλαδή, το δικτατορικό καθεστώς ούτε είναι ικανό να σώσει το λαό από τα προβλήματά του, ούτε έχει τη δυνατότητα να λύσει τη βαθιά κρίση της χώρας (για την οποία είναι ο κύριος υπεύθυνος). Ούτε η αμερικανική ηγεσία επιθυμεί να λύσει τα προβλήματα, με τρόπο τέτοιο που να εξασφαλίζει τη σωτηρία του ιρακινού λαού από τη δικτατορία και τη δημιουργία μιας δημοκρατικής εναλλακτικής προοπτικής.

Ο λαός μας είναι ο μόνος, που έχει τη δυνατότητα να λύσει την κρίση, ένας λαός, που θα απορρίψει μαζικά το καθεστώς και τις ξένες επεμβάσεις, με το στρατό του που εξευτελίστηκε από το καθεστώς και εμπλέχτηκε σε μάταιους επιθετικούς πολέμους, με τις πατριωτικές του δυνάμεις και τα κόμματά του που είναι αντιμέτωπα με μια ιστορική ευθύνη να πετύχουν ενότητα και να εντατικοποιήσουν τη δουλιά τους ενάντια στη δικτατορία, στη βάση ενός δημοκρατικού πατριωτικού προγράμματος, που θα υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού και θα διασφαλίζει το μέλλον της χώρας.

- Υπάρχουν προσπάθειες και σχέδια των ΗΠΑ, τον τελευταίο καιρό, να προχωρήσουν ορισμένες αλλαγές στο Ιράκ. Ποια είναι η γνώμη σας γι' αυτά; Το κόμμα σας είναι διατεθειμένο να συμμετάσχει; Εχετε το δικό σας ανεξάρτητο σχέδιο για αλλαγή;

- Τα αμερικανικά σχέδια, που προσφάτως γνωστοποιήθηκαν, δε διαφέρουν ιδιαίτερα από τις προηγούμενες θέσεις της αμερικανικής ηγεσίας. Η αλλαγή είναι μερική, περιορισμένη σε τομείς τεχνικής και τακτικής και, μάλιστα, σε ορισμένα σημεία η αμερικανική θέση έχει σκληρύνει ιδιαίτερα. Συνδέεται με τις προσπάθειες να προσαρμοστούν τα σχέδια αυτά με τη, σε εξέλιξη, μάχη ανάμεσα στο Κογκρέσο και την Προεδρία, ανάμεσα στους Ρεπουμπλικάνους και τους Δημοκρατικούς και τα συμφέροντα που εξυπηρετούν.

Η επιστολή του Αμερικανού Προέδρου προς το Κογκρέσο στις αρχές Αυγούστου καθιστούσε σαφές ότι η επίσημη πολιτική παραμένει στο γνωστό πλαίσιο της αποδυνάμωσης του ιρακινού καθεστώτος, "έτσι ώστε να μην αποτελεί απειλή για τους γείτονές του".

Ο λαός μας έχει δοκιμάσει τα σχέδια των ΗΠΑ, τα οποία είναι ενάντια στο συμφέρον του και, όπως πάντα, έμμεσα ή άμεσα, ασχέτως των προθέσεων της αμερικανικής ηγεσίας, βοηθούν το ιρακινό καθεστώς να παρατείνει την ύπαρξή του και να συνεχίσει την πολιτική του. Η εκτίμησή μας αυτή μπορεί να αποδειχθεί από μια σειρά στοιχείων, παλαιότερων και νέων, όπως είναι το πλέον πρόσφατο, δηλαδή η αποφασιστικότητα των ΗΠΑ να παραμείνουν οι οικονομικές κυρώσεις, που τις υφίσταται ο λαός μας (ο οποίος δεν έχει ευθύνη για τα εγκλήματα της δικτατορίας) και οι συνεχόμενες απειλές για χρήση στρατιωτικής βίας για "να επιλυθεί η κρίση". Επίσης, είναι γεγονός ότι οι ΗΠΑ αναμείχθηκαν στις υποθέσεις της ιρακινής αντιπολίτευσης, θέτοντας εμπόδια στην ενότητά της και υποστηρίζοντας τις πλέον περιθωριακές δυνάμεις που συμμετείχαν σ' αυτήν. Ολα αυτά βοήθησαν το καθεστώς, στην υποκριτική του προσπάθεια να επιρρίψει τις ευθύνες για όλα όσα συμβαίνουν στο Ιράκ σε εξωτερικές δυνάμεις, αποκλείοντας τις δικές του ευθύνες. Επίσης, βοήθησε το καθεστώς να προβάλλεται ες αεί, και προς τους Αραβες και διεθνώς, ως το θύμα των πράξεων εξωτερικών εχθρών και να θολώνει την πραγματικότητα των συνεχιζόμενων αγώνων του ιρακινού λαού και της αντιπολίτευσης ενάντια στη δικτατορία του.

Το κόμμα μας έχει το δικό του όραμα, το πρόγραμμά του, για να επιλύσει την πολύπλοκη κρίση που βαθαίνει ολοένα και περισσότερο στο Ιράκ. Αυτά τα μοιράζεται με άλλες πλατιές αντιπολιτευτικές δυνάμεις. Αυτό το όραμα πηγάζει από τα συμφέροντα του λαού μας και το αδιαφιλονίκητο δικαίωμά του να καθορίζει μόνος του την τύχη του, χωρίς παρεμβάσεις από καμία ξένη δύναμη. Εναπόκειται στις δικές μας εσωτερικές δυνάμεις (στις λαϊκές μάζες, στο στρατό, στην ενότητα των πατριωτικών αντιπολιτευτικών δυνάμεων) η αλλαγή και η δημιουργία δημοκρατικής προοπτικής. Το κόμμα μας έχει, ήδη, υλοποιήσει την αντίληψή του για διαδικασία αλλαγής και έχει ενεργοποιήσει τις δυνάμεις του, στη βάση του δημοκρατικού πατριωτικού του Σχεδίου, το οποίο υιοθετήθηκε στο 6ο Εθνικό Συνέδριό του, που πραγματοποιήθηκε στις 6 - 7 Ιούλη 1997.

Η επιμονή μας στη στήριξη των λαϊκών εσωτερικών δυνάμεών μας για σωτηρία από τη δικτατορία (η οποία είναι το επίκεντρο της κρίσης στο Ιράκ) δεν αποκλείει την ανάγκη των Ιρακινών για διεθνή υποστήριξη (πολιτική και ηθική) και για αλληλεγγύη της παγκόσμιας κοινής γνώμης (υλικής και προπαγανδιστικής) στον αγώνα τους, με γνώμονα, πάντα, το σεβασμό των πολιτικών τους αποφάσεων, και λαμβάνοντας υπόψη το ενωτικό πρόγραμμα των πατριωτικών αντιπολιτευτικών δυνάμεων του λαού μας.