ΑΓΚΥΡΑ.-

Ενώ ο Τούρκος πρωθυπουργός Μεσούτ Γιλμάζ ενέδιδε στις πιέσεις και δήλωνε χθες ότι η χώρα πρέπει να οδηγηθεί στις κάλπες "το ταχύτερο δυνατόν", άρα νωρίτερα από τον Απρίλη του 1999, το "παζάρι" μιας νέας κυβέρνησης αποκορυφωνόταν προσκηνιακά και παρασκηνιακά.

Το "τεστ - κλειδί", μετέδιδε χθες το "Ασοσιέιτεντ Πρες", ήταν το κατά πόσον οι "κοσμικές" πολιτικές δυνάμεις της Τουρκίας θα υπερβούν τις διαφορές τους και θα καταφέρουν να αποκρυσταλλώσουν ένα κυβερνητικό σχήμα που θα αποκλείει τον "κίνδυνο" επανόδου των ισλαμιστών του Κόμματος της Αρετής στην εξουσία, κάτι που ο πανίσχυρος στρατός όχι μόνον απεύχεται, αλλά θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να αποτρέψει.

Η χθεσινή ψηφοφορία, στην οποία καθ' όλες τις ενδείξεις η τρικομματική κυβέρνηση υπό τον Γιλμάζ δεν είχε "καμία πιθανότητα" να επιβιώσει, αφού το πρώην σύμμαχό της Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα του Ντενίζ Μπαϊκάλ επρόκειτο να ψηφίσει εναντίον της, αφορούσε το "σκάνδαλο" της μεσολάβησης του Γιλμάζ για την πώληση κρατικής τράπεζας σε επιχειρηματία με "σκοτεινές διασυνδέσεις". Στην παρούσα συγκυρία πάντως, η "ταμπακιέρα" δεν είναι το σκάνδαλο, αλλά το τι έπεται της κυβερνητικής κρίσης.

Υπάρχουν συζητήσεις ακόμη και περί μιας συμμαχίας που θα άφηνε πολλούς με το "στόμα ανοιχτό": Τσιλέρ - Γιλμάζ. Με στόχο τη δημιουργία "ισχυρής κεντροδεξιάς κυβέρνησης". Ωστόσο, όπως συνομολογούν οι αναλυτές, η βιωσιμότητα ενός τέτοιου σχήματος είναι όχι απλώς αμφίβολη, αλλά σχεδόν αδύνατη...

Με βάση τις ισχύουσες ισορροπίες, η συγκέντρωση της απόλυτης πλειοψηφίας των 275 εδρών μοιάζει φαντασιακή επιδίωξη. Τα κεντρικά πρόσωπα της πολιτικής σκηνής "έχουν καταδικάσει ο ένας τον άλλο", σχολίασε ο Μπαϊκάλ. Γεγονός που συντείνει στο σενάριο σχηματισμού "υπηρεσιακής" κυβέρνησης από τον Πρόεδρο Ντεμιρέλ. Αρα, την παραπομπή των ανοιχτών λογαριασμών στις κάλπες...