ΤΟΚΙΟ.-

Τη χειρότερη εικόνα των τελευταίων 24 χρόνων παρουσιάζουν οι τελευταίοι δείκτες οικονομικής ανάπτυξης στην Ιαπωνία. Το ηθικό κυβέρνησης, οικονομικών υπηρεσιών και αναλυτών φαίνεται ιδιαίτερα πεσμένο, μια που πολλοί από τους παραπάνω θεωρούν σχεδόν ανέφικτο το στόχο του πρωθυπουργού Κέιζο Ομπούτσι να κυμανθεί, μέσα στο 1999, η ελάχιστη οικονομική ανάπτυξη με ρυθμό 1,8%...

Τα "μαύρα μαντάτα" που έλαβε χτες η κυβέρνηση από την Υπηρεσία Οικονομικού Σχεδιασμού έμοιαζαν με κομμάτια παζλ, που εάν ενώνονταν, θα αποκάλυπταν το μάλλον μαραμένο πρόσωπο της οικονομίας: Το τρίμηνο Ιούλης - Σεπτέμβρης 1998 η οικονομία παρουσίασε πτώση της τάξης του 0,7%, σε σύγκριση με το προηγούμενο τρίμηνο, κάνοντας αισθητά τα σημάδια ύφεσης για τέταρτο συνεχές τρίμηνο. Με βάση την πτώση του ιαπωνικού Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος, η πτώση των ρυθμών ανάπτυξης της εγχώριας οικονομίας ανέρχεται στο 2,3%. Στο ίδιο διάστημα, η λαϊκή κατανάλωση μειώθηκε κατά 0,3% και οι κεφαλαιουχικές δαπάνες κατά 4,6% σε σχέση με το προηγούμενο τρίμηνο.

Πρόκειται για την πρώτη φορά που οι οικονομικοί δείκτες εμφανίζουν αισθητά σημάδια ύφεσης για τέσσερα συνεχή τρίμηνα, αφότου τουλάχιστον η κυβέρνηση άρχισε, το 1995, να συγκεντρώνει στατιστικά στοιχεία ανάπτυξης.

"Θα δυσκολέψουν λίγο περισσότερο τα πράγματα". είπε χαρακτηριστικά ο Ταϊτσι Σακαϊγια, ανώτατο στέλεχος της Υπηρεσίας Οικονομικού Σχεδιασμού, ανακοινώνοντας ότι μάλλον είναι απίθανο να ευοδωθεί ο στόχος της κυβέρνησης για μίνιμουμ ανάπτυξη με ρυθμό 1,8% μέχρι τον ερχόμενο Μάρτη. Πάντως, προέβλεψε ότι "τα χειρότερα μάλλον έχουν περάσει" και ότι τα τελευταία στοιχεία "ήταν λίγο καλύτερα απ' ό,τι περίμενε"... Μαύρο χιούμορ;

Ολα αυτά ενώ ο πρωθυπουργός Κέιζο Ομπούτσι παλεύει να ανατρέψει τη συρρίκνωση των ρυθμών οικονομικής ανάπτυξης για τρίτη συνεχή χρονιά και να πραγματοποιήσει το φιλόδοξο πρόγραμμά του να βγει η χώρα από την ύφεση μέχρι το 2000... Ετσι, ο Ομπούτσι προσπαθεί να οδηγήσει τη χώρα σε φάση οικονομικής ανάπτυξης, χορηγώντας μεγάλες επιδοτήσεις σε προγράμματα κατασκευής δημοσίων έργων και προχωρώντας σε προσωρινές φοροελαφρύνσεις. Ωστόσο, αυτές οι προσπάθειες αδυνατούν να τονώσουν το ηθικό των περισσότερων Γιαπωνέζων (που φαίνεται πως επιστρέφουν στην παλιά μέθοδο της αποταμίευσης (!) και όχι στη μαζική κατανάλωση), αλλά και στελεχών μεγάλων επιχειρήσεων που έχουν "παγώσει" κάθε σχέδιο για τη δημιουργία νέων εργοστασίων ή την ανανέωση του εξοπλισμού των βιομηχανικών τους μονάδων. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, εντείνονται οι φόβοι για τη "σταθερότητα" του τραπεζικού συστήματος, παρά το τελευταίο, γενναίο, πακέτο δανειοδότησης της κυβέρνησης (ύψους 201 δισ. δολαρίων) σε μεγάλους οφειλέτες (τραπεζικά και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα).