Δεκάδες δισεκατομμύρια κέρδη εξασφάλισαν οι αετονύχηδες που απέκτησαν μετοχές των "Ελληνικών Πετρελαίων", καθώς τα κέρδη της ιδιωτικοποιημένης πλέον επιχείρησης παρουσιάζουν αλματώδεις ρυθμούς αύξησης. Οπως προκύπτει από χτεσινές δηλώσεις του προέδρου του ομίλου Ελ. Τζέλλα, τα συνολικά προ φόρων κέρδη παρουσιάζουν αύξηση 109% το δεκάμηνο Γενάρης - Οκτώβρης, έναντι του αντίστοιχου περσινού διαστήματος και τα κέρδη της μητρικής εταιρίας 151% το ίδιο διάστημα. Τα στοιχεία που δημοσιοποίησε ο πρόεδρος αποκτούν ιδιαίτερη σημασία τόσο λόγω της συνεχούς πτώσης των διεθνών τιμών του αργού πετρελαίου, όσο και κυρίως της γκανγκστερικής αμερικανικής επίθεσης στη Βαγδάτη, η οποία έχει άμεση σχέση με την πετρελαϊκή αγορά.

Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, τα προ φόρων κέρδη του ομίλου για το διάστημα Γενάρης - Οκτώβρης ανήλθαν σε 36,4 δισ. δρχ. έναντι 17,4 δισ. δρχ. το αντίστοιχο διάστημα του 1997, ενώ τα καθαρά προ φόρων κέρδη της μητρικής εταιρίας το ίδιο διάστημα ανήλθαν σε 29 δισ. δρχ. έναντι 11,5 δισ. δρχ. το αντίστοιχο περσινό διάστημα. Ανοδική πορεία ακολούθησαν και οι επενδύσεις του ομίλου, οι οποίες ανήλθαν σε 23,9 δισ. δρχ. από 16,6 δισ. δρχ. το αντίστοιχο διάστημα του 1997. Οι πωλήσεις χονδρικής αυξήθηκαν κατά 5,2%, ενώ οριακή αύξηση σημείωσαν και οι πωλήσεις λιανικής, ανεβάζοντας το μερίδιο αγοράς από 16,5% το περσινό 10μηνο σε 18% φέτος.

Οπως δήλωσε ο Ελ. Τζέλλας, τα αποτελέσματα του ομίλου δεν επηρεάστηκαν από την πτώση των διεθνών τιμών πετρελαίου. Ωστόσο, σημείωσε ότι υπήρξε μία λογιστική επιρροή από τα αποθέματα τριμήνου της τάξης των 20 δισ. δρχ. περίπου, η οποία όμως απορροφήθηκε, χωρίς να επηρεάσει την κερδοφορία.

Οσον αφορά την αμερικανική βομβαρδιστική επίθεση στο Ιράκ, ο Ελ. Τζέλλας τόνισε ότι μέχρι στιγμής δεν έχει επηρεάσει τις διεθνείς τιμές, σημείωσε ωστόσο ότι η κίνηση αυτή φαίνεται πως θα σταματήσει το κατρακύλισμα των τιμών, οι οποίες αξίζει να σημειωθεί ότι μέσα στο 1998 έχουν μειωθεί κατά 34% περίπου έναντι των περσινών τιμών. Εδωσε στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία σήμερα οι τιμές αργού πετρελαίου για το Γενάρη του 1999, διαπραγματεύονταν στα 11 δολάρια το βαρέλι και για το Φλεβάρη στα 11,12 δολάρια το βαρέλι, ενώ έκανε την πρόβλεψη ότι η μέση τιμή το 1999 θα διαμορφωθεί στα 12 δολάρια το βαρέλι. Αναφερόμενος στην κρίση που επικρατεί στην πετρελαϊκή αγορά, εξαιτίας της συνεχούς πτώσης των τιμών που έφτασε το Δεκέμβρη κάτω από τα 10 δολάρια το βαρέλι - τιμή χαμηλότερη από το 1986 - επισήμανε τη διαφορά κόστους εκμετάλλευσης πετρελαίου στις χώρες παραγωγούς. Ενδεικτικά ανέφερε ότι η Μέση Ανατολή προσφέρει το βαρέλι στην αγορά με 3,5 δολάρια, η Βενεζουέλα και το Μεξικό έχουν αντίστοιχα χαμηλές τιμές, ενώ οι παραγωγοί στη Βόρεια Θάλασσα με 12 δολάρια το βαρέλι και η Ρωσία με 9 περίπου δολάρια, αφήνοντας να εννοηθεί μια ενδοδιαμάχη και συμφέροντα μεταξύ των χωρών του ΟΠΕΚ. Δεν είναι άσχετο εξάλλου το γεγονός ότι παρά το τεράστιο πρόβλημα ο ΟΠΕΚ στην τελευταία συνεδρίασή του δεν κατάφερε να καταλήξει σε μέτρα συγκράτησης και ανάκαμψης των τιμών, ενώ χώρες του Οργανισμού άφησαν αιχμές κατά συμφερόντων κάποιων χωρών για τη συνέχιση της κατρακύλας. Πολλά πάντως θα εξαρτηθούν και από την επικείμενη μέσα στον ερχόμενο Μάρτη συνεδρίαση του ΟΠΕΚ για το θέμα αυτό.

Παράγοντες πάντως της αγοράς διαψεύδουν την κυρίαρχη άποψη που επικρατεί για την πτώση των τιμών, εξαιτίας της μειωμένης ζήτησης στην Ασία λόγω της ύφεσης, των υπερεπαρκών αποθεμάτων του προϊόντος, του συγκριτικώς ήπιου περσινού χειμώνα και της "άκαιρης" - σε όρους προσφοράς - ζήτησης της αγοράς - άρσης του εμπάργκο πώλησης ιρακινού πετρελαίου στις διεθνείς αγορές. Αντιθέτως κάνουν λόγο για εσκεμμένη πτώση των τιμών από χώρες παραγωγούς, όπως Βενεζουέλα και Μεξικό, που καλύπτουν σε πολύ μεγάλο βαθμό την αμερικανική αγορά, με στόχο τα αμερικανικά συμφέροντα, αφού γονατίσουν κάποιες χώρες να τις εξαναγκάσουν σε πώληση του ορυκτού τους πλούτου, με στόχο τον άμεσο έλεγχο από τους ίδιους. Ανάλογα αποτελέσματα των αμερικανικών στοχεύσεων είδαμε εξάλλου ήδη με χώρες όπως η Λιβύη, οι οποίες έφτασαν στο σημείο να αδυνατούν να πληρώσουν μισθούς και συντάξεις δημοσίων υπαλλήλων, αλλά και άλλων αραβικών χωρών που η μόνη πηγή εισοδήματός τους είναι το πετρέλαιο.