1. Εγχυση καυσίμου. Μερικά γραμμάρια καυσίμου εγχύονται στον πυρήνα της μηχανής (έναν αεροστεγή δακτύλιο κενού, με ισχυρά ατσάλινα τοιχώματα επενδυμένα με αντιπυρικά πλακίδια)

2. Θέρμανση του καυσίμου και πυροδότηση. Το καύσιμο θερμαίνεται μέχρι να αποκτήσει θερμοκρασία πλάσματος (εκατομμύρια βαθμοί Κελσίου). Υπεραγώγιμοι μαγνήτες γύρω από το δακτύλιο περιορίζουν το πλάσμα, ώστε να μην ακουμπήσει στα τοιχώματα. Οταν φτάσει στην κατάλληλη θερμοκρασία αρχίζει η ελεγχόμενη σύντηξη.

3. Σύντηξη. Το δευτέριο και το τρίτιο ενώνονται παράγοντας ήλιο, νετρόνια και θερμότητα που απάγεται από το σύστημα ψύξης. Η σύντηξη συντηρείται μόνο αν συνεχίσει η παροχή μικρών ποσοτήτων καυσίμου και η ποσότητα του πλάσματος (που εξαρτάται από το μέγεθος του αντιδραστήρα) είναι αρκετά μεγάλη.

4. Ενέργεια. Η κύρια ποσότητα ενέργειας από τη σύντηξη εκλύεται με τη μορφή κινητικής ενέργειας των νετρονίων που παράγονται. Η ασπίδα προστασίας από λίθιο απορροφά τα νετρόνια αυτά αποδίδοντας τη θερμότητα, ενώ ταυτόχρονα μετασχηματίζεται σε τρίτιο (ένα από τα δύο καύσιμα). Το θερμό υγρό λίθιο, μέσω ενός μεταλλάκτη θα ήταν εκείνο που θα παρήγαγε τον ατμό για να κινηθούν οι τουρμπίνες ενός εμπορικού σταθμού ηλεκτροπαραγωγής.