Σαν λαθρομετανάστες... | ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Σαν λαθρομετανάστες...

Ενα τουρκικό δουλεμπορικό σκάφος έσκιζε τα σκοτεινά νερά του Αιγαίου τη νύχτα της παραμονής των Χριστουγέννων, κουβαλώντας στ' αμπάρια του 40 απελπισμένους Ιρακινούς λαθρομετανάστες. Ονειρο των λαθρομεταναστών, που το είχαν πληρώσει με χίλια δολάρια ο καθένας, να διαπεραιωθούν στην Ιταλία. Οι λαθρέμποροι όμως τους εξαπάτησαν, ως συνήθως, και τους πέταξαν τσακισμένους σε μια ερημική ακτή της Ικαρίας.

Αυτή η χριστουγεννιάτικη οδύσσεια των Ιρακινών δημιούργησε πολλούς συνειρμούς μέσα μου και σκέφτηκα πως κάπως σαν λαθρομετανάστες επάνω σε ένα πλεούμενο δουλεμπόρων είμαστε κι εμείς, οι πολλοί, αυτού του τόπου. Εκατομμύρια ψυχές, δηλαδή, είμαστε στη μέση ενός σκοτεινού πελάγους και θερμαίνουμε στα στήθη μας το όνειρο μιας καλύτερης ζωής, ένα όνειρο ίσως απατηλό, αφού με τις υπάρχουσες πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες διαβατήριο για μια τέτοια ζωή διαθέτουν μόνον οι λίγοι επιβάτες της πρώτης θέσης!

Ταξιδεύουμε, λοιπόν, στοιβαγμένοι στ' αμπάρια του "δουλεμπορικού" και μαζί με την αγωνία της προσωπικής μας τύχης έχουμε και την αγωνία του πλεούμενου που μας μεταφέρει και όλο αναρωτιόμαστε με δέος: Ποια θα είναι η κατάληξη αυτού του σκάφους που αρμενίζει στραβά και περνάει συνεχώς σύρριζα από σκοπέλους και υφάλους; Ποια θα είναι η κατάληξη αυτού του σκάφους που κλυδωνίζεται επικίνδυνα μέσα σε φουρτούνες, με τα ιστία του σπασμένα απ' τους "δυτικούς" ανέμους και τα πλευρά του σμπαραλιασμένα από τους αδέξιους χειρισμούς των πρώην και νυν κυβερνώντων; Σε λίγο - δεν είναι υπερβολή - ίσως το σκάφος μας ν' αρχίσει να μπάζει νερά και πολύ αμφιβάλλω αν προστρέξουν να μας βοηθήσουν τα φράγκικα καράβια που παραπλέουν. Τι θλιβερές στ' αλήθεια οι σκέψεις μας για το σαπιοκάραβο που μας κουβαλάει και πόσο πιο οδυνηρές γίνονται, όταν από το κατάστρωμά του αναζητούμε τη στεριά της ελπίδας και τη βλέπουμε τόσο μακριά!

Σ' αυτή τη στεριά θέλαμε πάντοτε όλοι εμείς να διαπεραιωθούμε και ν' αναστήσουμε το όνειρό μας. Το όνειρο μιας χώρας ανεξάρτητης και κοινωνικά δίκαιης. Μιας χώρας που δε θα διαφεντεύεται από τους λίγους ισχυρούς σε βάρος των ταπεινών. Και δε θα αφανίζεται καθημερινά ούτε θα εξευτελίζεται από άρπαγες των δημοσίων ταμείων από κομπιναδόρους και μιζαδόρους, από οσφυοκάμπτες από σπουδαιοφανείς, από πολιτικάντηδες, από μωροφιλόδοξους ανίκανους και γδάρτες ταγούς. Γνωστοί ήταν αυτοί οι πόθοι μας σε όλους γι' αυτό και μας εκμεταλλεύτηκαν τόσες φορές οι πονηροί κυβερνήτες, σκορπίζοντας ψευδείς υποσχέσεις για την πραγματοποίησή τους.

Και ιδού τώρα σαν λαθρομετανάστες να έχουμε εμπλακεί σε μια φοβερή περιπέτεια, να ζούμε μια οδύσσεια. Αυτοί που υποσχέθηκαν να μας οδηγήσουν στη Γη της Επαγγελίας οικτρά μάς εξαπάτησαν. Μόλις πήραν οι κύριοι την "αμοιβή" τους - μια ψήφο από κάθε κεφάλι - μας σαλπάρισαν κατευθείαν για την κόλαση. Ετσι σκάφος και επιβάτες κλυδωνιζόμαστε τώρα επικίνδυνα στην οριογραμμή της ύπαρξης και της ανυπαρξίας. Αλλά ποια άλλη κατάληξη θα μπορούσαμε να έχουμε οι αφελείς, αφού παραδώσαμε τις τύχες και τα όνειρά μας στους "δουλέμπορους" της πολιτικής;

Τάσος ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ