Πρόσφατα βρέθηκα στην Ιερά Μητρόπολη των Αγίων Αναργύρων Νέας Ιωνίας, για μνημόσυνο συντρόφισσας. Η εκκλησία μεγαλόπρεπη εντυπωσιάζει τους επισκέπτες. Ακρως εντυπωσιακό είναι όμως και το εσωτερικό της, με τον πλούσιο διάκοσμο - κίονες, πολυελαίους, φωτιστικά, κηροπήγια κτλ. - αφήνει εντυπωσιασμένο, αν όχι έκθαμβο, τον επισκέπτη!

Μετά την τέλεση του μνημοσύνου, μας οδήγησαν για καφέ σε υπόγεια αίθουσα (στην κεκλιμένη πλευρά του αυλόγυρου). Εδώ κυριαρχούσε η ευτέλεια του όλου περιβάλλοντος, σ' αντίθεση κραυγαλέα της χλιδής του εσωτερικού διάκοσμου της εκκλησίας. Η πλειοψηφία των παρισταμένων - 3ης και 4ης ηλικίας - πιεζόμενοι από τον ανελέητο προστάτη, αναζήτησαν κατά προτεραιότητα το χώρο εκείνο προς κατάθεση της... "Βεσπασιανής" τους. Αλίμονο όμως, τέτοιος χώρος ήταν ανύπαρκτος!! Οι προηγούμενες ώρες εκκλησιασμού μάς είχαν βαρύνει πολύ και η πίεσή μας οξύνετο, ενώ οι ανασταλτικές μας δυνάμεις εξασθένιζαν επικίνδυνα! Η φυσική και αδήριτος αυτή επιταγή εκπλήρωσης της Βεσπασιανής κατάθεσης έτεινε να λήξει σαν.. ληξιπρόθεσμο γραμμάτιο με τις γνωστές συνέπειες...

Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Βεσπασιανός, μεγάλος φορομπήχτης της εποχής του, που θέσπισε φόρο ακόμη και σ' αυτή τη φυσική ανάγκη, φαίνεται ότι παρέλειψε ή εξαίρεσε τις εκκλησίες από την υποχρέωση ύπαρξης τέτοιου χώρου.

Για το λόγο αυτό, ο κάδος απορριμμάτων στο δρόμο, έγινε υποκατάστατο της έλλειψης τουαλέτας της εκκλησίας, και τον εναγκαλίστηκα! Ετσι υπό τα όμματα των διερχομένων, έγινα άθελά μου... κίναιδος (από το κινώ την αιδώ και όχι κύναιδος με ύψιλο).

ΠΕΤΡΟΣ ΑΔΑΜ

Συντ/χος Γεωπόνος

Αθήνα

Σημ. Σ. Ο επιστολογράφος μάς έστειλε το παραπάνω γραπτό του, με αφορμή παρόμοιο δημοσίευμα συντάκτη μας στα "Διακριτικά", με τίτλο "Κάποτε στη Δύση".