ΠΕΚΙΝΟ - ΧΟΝΓΚ ΚΟΝΓΚ - ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. -
Την περίοδο των γιορτών το περιοδικό "Economist" διατύπωνε μια εκτίμηση που έμοιαζε λίγο με αυτοεκπληρούμενη προφητεία: η οικονομική και νομισματική σταθερότητα της Κίνας, έγραφε, θα τεθεί το 1999 εν αμφιβόλω. Την Κυριακή, η κινεζική εφημερίδα "China Daily Business Weekly" δημοσίευε μια φήμη περί υποτίμησης του γουόν, του κινεζικού εθνικού νομίσματος που η κυβέρνηση του Πεκίνου έχει δεσμευτεί ότι θα κρατήσει σταθερό. Και χτες οι - ασιατικές κυρίως - αγορές χόρευαν... ροκ εν ρολ.
Η εφημερίδα China Daily, η οποία εκδίδει και την αγγλόφωνη Business Weekly, θεωρείται ως "ιδιαιτέρως αξιόπιστη" πηγή, και τα περισσότερα ξένα ΜΜΕ την επικαλούνται πως απηχεί τις απόψεις της κυβέρνησης σε οικονομικά ζητήματα. Το Reuters όμως υποσημείωσε ότι "όχι λίγες φορές, στις στήλες της φιλοξενούνται απόψεις, οι οποίες δεν ταυτίζονται πλήρως" με τις θέσεις της κυβέρνησης.
Υπεραμυνόμενος της πολιτικής που έχει χαράξει το οικονομικό επιτελείο του Κινέζου πρωθυπουργού Ζου Ρονγκτζί, στέλεχος της Λαϊκής Τράπεζας, είπε ανώνυμα ότι "το νόμισμα δε θα υποτιμηθεί. Θα συνεχίσουμε να ακολουθούμε την πολιτική του περασμένου χρόνου για σταθερό νόμισμα", διασαφηνίζοντας πως η θέση που δημοσίευσε η Business Weekly κατά την οποία "η υποτίμηση μπορεί να μην είναι και τόσο κακό πράγμα" δεν αντανακλά την επίσημη πολιτική της Κίνας.
Σε πιο επίσημο επίπεδο, "υπάρχουν ελάχιστες πιθανότητες για υποτίμηση του γουάν αυτή τη στιγμή", όπως δήλωσε ο Χουανγκ Τζινμπάο, οικονομολόγος της Τράπεζας της Κίνας, κεντρικής τράπεζας ισοτιμιών της χώρας.
"Υπάρχει πιθανότητα περιορισμένων διακυμάνσεων στην ισοτιμία του γουάν, αλλά η Κίνα - σε αντίθεση με τη Βραζιλία - δε χρειάζεται να ανακοινώσει ότι η ισοτιμία με τα ξένα νομίσματα θα κυμαίνεται, διότι η ισοτιμία είχε καθοριστεί από το 1994 στο πλαίσιο μιας ζώνης διακύμανσης", σύμφωνα με τον ίδιο.
Η ενδεχόμενη υποτίμηση του γουόν θα είχε πολύ σοβαρότερες συνέπειες για την ασιατική οικονομία από εκείνες που οι "συγκυριολόγοι" θα ήθελαν να παραδεχτούν. Εκτός του ότι θα βάθαινε την - κάθε άλλο παρά "απλώς" χρηματοπιστωτική - κρίση, θα προκαλούσε άγριες τριβές με την Ιαπωνία, αφού το γιεν θα δεχόταν μια ανεπιθύμητη "κλοτσιά προς τα πάνω" και τα οφειλόμενα προς το "μεγαλύτερο δανειστή" της Ασίας και του κόσμου ολόκληρου θα αποκτούσαν δυσβάστακτο βάρος...