Ιδιαίτερα εφευρετικές έχουν αποδειχτεί οι τράπεζες, στην προσπάθειά τους να κερδίζουν από την ανάγκη που έχει ο κάθε ενδιαφερόμενος για ρευστό. Μια ανάγκη που γεννιέται βέβαια από τη συνεχιζόμενη επί χρόνια πτώση της αγοραστικής δύναμης των εισοδημάτων, η οποία πολλές φορές όμως είναι εντελώς τεχνητή και αποτέλεσμα του καταναλωτικού προτύπου που δημιουργεί η διαφήμιση και η προσπάθεια των επιχειρήσεων να προωθούν τα εμπορεύματα που παράγουν. Σ' αυτά τα πλαίσια στην αγορά υπάρχουν ήδη μια σειρά τρόποι χρηματοδότησης των ενδιαφερομένων, ο ένας πιο... ακριβός από τον άλλο.

Το ύψος τους κυμαίνεται από μερικές εκατοντάδες χιλιάδες δραχμές μέχρι και 8 εκατ. δρχ. Το 1996 αυξήθηκαν με ρυθμούς 34,8%, παρά τα περιοριστικά μέτρα που έλαβε η κεντρική τράπεζα. Τη διάρκειά τους, που μπορεί να φτάνει μέχρι και τους 48 μήνες, την επιλέγει ο καθένας ανάλογα με τις δυνατότητες αποπληρωμής του δανείου. Στα διάφορα δικαιολογητικά που απαιτούν οι τράπεζες είναι αντίγραφο της φορολογικής σας δήλωσης, που πρέπει να είναι ύψους τουλάχιστον 3 εκατ. δρχ., ενώ ορισμένες τράπεζες ζητούν και την προσκόμιση του εντύπου Ε9 (υποδηλώνει την ύπαρξη ακίνητης περιουσίας). Ακόμα χρειάζεται η αστυνομική σας ταυτότητα ή και (κατά περίπτωση) ένα πρόσφατο λογαριασμό ΔΕΚΟ στο όνομά σας, ενώ πιθανό είναι να σας ζητηθεί βεβαίωση του νόμου 105 ότι δε χρωστάτε δάνειο σε κάποια άλλη τράπεζα (οι όροι χορήγησης ποικίλλουν από τράπεζα σε τράπεζα).

Τα δικαιολογητικά αυτά, με εξαίρεση τη βεβαίωση περί άληκτων οφειλών, καταθέτετε τόσο εσείς όσο και ο εγγυητής σας, τον οποίο οι τράπεζες προτιμούν - για ευνόητους λόγους - να είναι κοντινό σας πρόσωπο. Επιπρόσθετα, για την εκταμίευση καταναλωτικού δανείου, διαδικασία που διαρκεί από λίγες ώρες μέχρι μερικές μέρες ανάλογα με την τράπεζα, απαιτείται πάντοτε η προσκόμιση πρόσθετων δικαιολογητικών, που σχετίζονται με το σκοπό της λήψης του δανείου. Για παράδειγμα, για την αγορά διαρκών αγαθών η τράπεζα θα απαιτήσει τις σχετικές αποδείξεις από το κατάστημα που θα τα αγοράσετε. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι στο χέρι παίρνετε σχεδόν πάντα λιγότερο ποσό από αυτό που ζητήσατε, γιατί επιβαρύνεστε τα διάφορα έξοδα έκδοσης του δανείου, που φτάνουν μέχρι και τις 40.000 δρχ., ενώ συνήθως προκαταβάλλετε και το ΦΠΑ επί των τόκων.

Ισχύουν όλα τα παραπάνω σε ό,τι αφορά τα δικαιολογητικά και τα λοιπά έξοδα, με τη θεμελιακή διαφορά ότι για να πάρετε προσωπικό δάνειο, δε χρειάζεται να "λογοδοτήσετε" στην τράπεζα για ποιο σκοπό θα το χρησιμοποιήσετε.Σαν αντάλλαγμα όμως, οι τράπεζες συνήθως "τσιμπάνε" το επιτόκιο κατά μια μονάδα σε σχέση με το επιτόκιο του καταναλωτικού δανείου. Θα σας ζητήσουν επίσης βεβαίωση ότι δε χρωστάτε χρήματα σε άλλη τράπεζα από άλλο προσωπικό δάνειο που είχατε πάρει. Κατά τα λοιπά, η διάρκεια των προσωπικών δανείων φτάνει μέχρι και τους 36 μήνες, το μέγιστο ύψος τους μέχρι 1 εκατ. δρχ., ενώ συνήθως μεγαλύτερο είναι και το εισόδημα που θα σας ζητήσουν.

Οι περισσότερες τράπεζες συνεργάζονται με αντιπροσωπείες αυτοκινήτων, προκειμένου να διευκολύνουν τους χιλιάδες υποψήφιους αγοραστές που ανήκουν στη μεγάλη κατηγορία των "μη εχόντων". Το αποτέλεσμα είναι για τις πρώτες να βάζουν κι άλλα μετρητά στα ταμεία τους, για τις δεύτερες να τονώνουν την "πεσμένη" αγορά ΙΧ. Το ίδιο ευτυχείς δεν είναι ωστόσο οι καταναλωτές, καθώς τα επιτόκια των συγκεκριμένων δανείων, αν και είναι κατά 1 ή 2 μονάδες χαμηλότερα σε σχέση με τις άλλες κατηγορίες των καταναλωτικών (και συνεπώς από αυτή την άποψη συμφέρουν), δεν παύουν να είναι αρκετά "τσουχτερά". Η διάρκεια των καταναλωτικών δανείων για αγορά αυτοκινήτου φτάνει μέχρι και τους 60 μήνες και το μέγιστο ύψος τους τα 8 εκατ. δρχ. Εννοείται ότι και εδώ απαιτούνται τα "κλασικά" δικαιολογητικά, καθώς και τα σχετικά "διαπιστευτήρια" από την αντιπροσωπεία του αυτοκινήτου που συνεργάζεται με την τράπεζα που επιλέξατε.

Το "πλαστικό χρήμα", όπως έχει επικρατήσει να λέγεται η αγορά αγαθών και υπηρεσιών χωρίς χρήση μετρητών, συνεχίζει να αποτελεί σημαντικό μέρος των πωλήσεων που γίνονται στα εμπορικά καταστήματα, τα εστιατόρια, τις τηλεαγορές, τις ασφάλειες και ένα σωρό άλλα. Κάθε τράπεζα έχει τις δικές της κάρτες, οι οποίες, γενικότερα, διακρίνονται σε διάφορες κατηγορίες ανάλογα με το τι προσφέρουν. Ετσι, διεθνώς υπάρχουν κάρτες τύπου "Βίζα", "Μάστερκαρντ", "Γιούροκαρντ" κτλ., ενώ σε επίπεδο τραπεζών στις ίδιες κάρτες προστίθεται το σήμα της τράπεζας και έτσι, για παράδειγμα, η "Βίζα" γίνεται "Ιονοκάρτα Βίζα", "ΑΤΕ Βίζα", "Πειραιώς Βίζα" κτλ. ανάλογα με την τράπεζα. Πέρα όμως από τη διάκριση αυτή, υπάρχει "Χρυσή Βίζα", "Σίλβερσταρ Βίζα", "Κλάσικ Βίζα" κτλ., που διαφέρουν μεταξύ τους στα είδη που μπορούν να χρησιμοποιηθούν, στις ευκολίες που προσφέρουν και στο πιστωτικό όριο που καλύπτουν. Οι κάρτες με τις περισσότερες παροχές στοιχίζουν περισσότερο, τόσο ως προς το ύψος του εισοδήματος το οποίο πρέπει να έχετε προκειμένου να σας χορηγηθούν, όσο και στην ετήσια συνδρομή και το επιτόκιο που χρεώνονται.

Τελευταία εμφανίστηκε ένα νέο είδος καρτών, προϊόν συνεργασίας των τραπεζών με διάφορες επιχειρήσεις και πολυκαταστήματα. Οι κάρτες αυτές ("co - branded" έχουν επικρατήσει να λέγονται διεθνώς) είναι μέχρι στιγμής εφτά και προσφέρουν ορισμένες επιπλέον απολαβές σε σύγκριση με τις "απλές" (μεγαλύτερες πιστώσεις, άτοκες δόσεις, καλύτεροι όροι εξόφλησης κτλ.), ενώ κατά τα λοιπά λειτουργούν όπως όλες οι άλλες.

Για να αποκτήσετε πιστωτική κάρτα, πρέπει κατ' αρχήν το ελάχιστο εισόδημα που δηλώνετε στην εφορία να ξεπερνά τα 2 εκατ. δρχ., ενώ πριν την αποκτήσετε λάβετε υπόψη ότι το ετήσιο επιτόκιο είναι στην κυριολεξία ληστρικό,καθώς αρχίζει από 25% και φτάνει μέχρι και το 36%,στο οποίο μάλιστα θα συνυπολογίσετε την ετήσια συνδρομή, που κυμαίνεται από 4.000 δρχ. μέχρι και 25.000 δρχ. Τέλος, αξίζει να έχουμε υπόψη μας ότι η καθυστερημένη πληρωμή των οφειλών συνεπάγεται την επιβολή τόκων υπερημερίας, οι οποίοι ξεπερνούν το συμβατικό επιτόκιο κατά 2,5 εκατοστιαίες μονάδες.