Δεν πρόλαβε η κυβέρνηση να εξαγγείλει τα περί κοινωνικού "διαλόγου" - απάτη και η διοίκηση του ΣΕΒ έσπευσε να προλάβει και να "καταθέσει" στον υπουργό Εργασίας τις θέσεις της, λες και η κυβέρνηση διαθέτει διαφορετικές. Ετσι, ο ΣΕΒ το πρώτο που ζητά να περιληφθεί στον "κοινωνικό διάλογο" είναι οι εργασιακές σχέσεις. Προκειμένου να μην αφήσει περιθώρια παρερμηνειών των προθέσεών του, ο ΣΕΒ δήλωσε ότι ζητά να καταργηθεί το όριο του 2% στις απολύσεις και να γίνει ...10%, όπως, εξάλλου, υποδεικνύει η Κομισιόν.

Πολύ φοβούμαστε όμως ότι αυτή τη φορά ο ΣΕΒ έρχεται δεύτερος και καταϊδρωμένος. Η κυβέρνηση έχει φροντίσει μέσω των "τοπικών συμφώνων απασχόλησης" - η σύγχρονη εκδοχή των σκλαβοπάζαρων του Μεσαίωνα - να προσφέρει στους βιομήχανους ό,τι μπορούσαν να επιθυμήσουν: Εργατική δύναμη όση θέλουν, όποτε θέλουν, και πληρωμή αν, όποτε και όσο θέλουν. Μπορεί να έχει οροθετήσει την εφαρμογή "τοπικών συμφώνων απασχόλησης" προς το παρόν σε εφτά περιοχές, αλλά ποιος αμφιβάλλει ότι πολύ γρήγορα ολόκληρη η χώρα θα γίνει μία ζώνη φτώχειας, ανεργίας και εξαθλίωσης;

Και ακόμα βρισκόμαστε στην αρχή του Μεσαίωνα των "εκσυγχρονιστών" της σύγκλισης του Μάαστριχτ...