"Δυο μικροί, ένας 7χρονος και ένας 8χρονος, σκότωσαν στο Σικάγο μια 11χρονη για να της πάρουν το ποδήλατο"! Αυτή η είδηση μεταδόθηκε μέσα στην κάψα του καλοκαιριού, τον προηγούμενο Ιούλη, αφήνοντας άναυδη την οικουμένη... "για τη φρίκη του κόσμου που ζούμε". Τα πρόσωπα των δύο μικρών κατηγορούμενων διασύρθηκαν και μονοπώλησαν τις οθόνες, δίνοντας ακροαματικότητες, αλλά και την καλύτερη αφορμή για "βαθυστόχαστες και μακροσκελείς εμπεριστατωμένες αναλύσεις" από τους γνωστούς "ειδικούς ψυχολόγους - μαϊντανούς" της τηλεόρασης σε όλο τον πλανήτη, αφού το είδος τους ευδοκιμεί σε όλα τα κλίματα..., όπως και το αναγκαίο άλλοθι των απανταχού εφησυχασμένων και απαθών: "Τι μπορείς να κάνεις, όταν πλέον πρέπει να φοβάσαι και τα μικρά παιδιά!".

Χρειάστηκαν να περάσουν πολλοί μήνες, για να μπορέσει η αλήθεια να έρθει στο φως. Η αλήθεια που σοκάρει ακόμα περισσότερο από την ίδια την πράξη. Από τις 4 Σεπτέμβρη ήταν γνωστό ότι οι δύο μικροί κατηγορούμενοι απαλλάχτηκαν από οποιαδήποτε κατηγορία, καθώς η ιατροδικαστική έκθεση έδειξε ότι στο σώμα του μικρού κοριτσιού που είχε δολοφονηθεί με άγριο τρόπο βρέθηκε σπέρμα ενήλικα άντρα. Το έμαθε ποτέ κανείς αυτό; ΟΧΙ! Χρειάστηκε να καταθέσει η οικογένεια του ενός εκ των δύο μικρών αγωγή κατά της Αστυνομίας και του Δήμου του Σικάγου ζητώντας μάλιστα μία υπέρογκη αποζημίωση - ύψους 100 εκατομμυρίων δολαρίων - για να μπορέσει και πάλι η είδηση να κάνει το γύρο της οικουμένης.

Στην αγωγή που κατέθεσαν οι συνήγοροι υποστηρίζουν ότι το παιδί κατηγορήθηκε άδικα, αφού οι αστυνομικοί... το έπεισαν να ομολογήσει (! ) πως σκότωσε την 11χρονη Ράιαν Χάρις. Λεπτομέρειες δε δόθηκαν το πώς κατάφεραν οι αστυνομικοί να πείσουν τα δύο πιτσιρίκια να ομολογήσουν ένα έγκλημα που δεν είχαν καν διανοηθεί, πολύ περισσότερο να το πράξουν. Η κατάσταση όμως του 8χρονου, Αντρέ Γκραντ, όπως την περιγράφει ο δικηγόρος του, γεγονός που εξανάγκασε τελικά την οικογένεια να καταθέσει αυτή την αγωγή, είναι περισσότερο από αποκαλυπτική: "Ηταν καλός μαθητής αλλά τώρα αποτυγχάνει στο σχολείο. Δεν παίζει, δε βγαίνει έξω, έχει εφιάλτες και φοβάται να κοιμηθεί μόνος του". Τελικά ακόμα και όταν δεν υπάρχουν παιδιά - δολοφόνοι στην αμερικανική κοινωνία, μπορούν είτε να τα "εφευρίσκουν" είτε να τα "κατασκευάζουν" για να εξυπηρετούν πολλούς λόγους και σκοπούς.