Ο εκδοτικός οίκος "Αλέξανδρος" παρουσίασαν χτες στη "Στοά του Βιβλίου" δύο νέες, ενδιαφέρουσες και χρηστικής αξίας για ειδικούς και μη, δερματόδετες εκδόσεις τους. Πρόκειται για το δίτομο, πλούσια εικονογραφημένο, εξαιρετικά συμπυκνωμένο και εκλαϊκευτικό έργο του ομότιμου καθηγητή του ΑΠΘ Νικολάου Κ. Μουτσόπουλου "Ιστορία του Ελληνικού Πολιτισμού" και το βιβλίο του καθηγητή Πολιτικής Ιστορίας στη Νομική Σχολή του ΑΠΘ Γεωργίου Αναστασιάδη "Ιστορία της Σύγχρονης Ελλάδας (1993-1998)".

"Ηταν και είναι παντού οι Ελληνες, όπως τα βατράχια. Οπου βλαστάνει η άμπελος, η ελαία, και η συκή και είχαν επαφή με άλλους αρχαίους λαούς, οι οποίοι μιλούσαν για τον πλούτο του ελληνικού πολιτισμού που τους άγγιξε. Οι Ελληνες στη σύγχρονη εποχή έφτασαν σ' όλα τα πέρατα του κόσμου. Προηγήθηκαν όμως οι αρχαίοι μας πρόγονοι, που εξαπλώθηκαν σ' όλο τον γνωστό αρχαίο κόσμο, προς βορρά και νότο, στη Δύση και στην "καθ' ημάς Ανατολή"". Τα παραπάνω μεταξύ άλλων σημείωσε ο Ν. Μουτσόπουλος, υπονοώντας τη χωροχρονική διαδρομή που καλύπτει το έργο του από τα προϊστορικά χρόνια μέχρι τη σύγχρονη εποχή.

Ενα έργο που - με επικεφαλής τον ίδιο, επιμελητή τον εκπαιδευτικό και συγγραφέα Αριστείδη Κεσόπουλο και 15μελές συντακτικό επιτελείο ειδικών επιστημόνων, αλλά και φιλολόγων, συγγραφέων, λαογράφων και δημοσιογράφων - αποτελεί ένα συμπυκνωμένο "πανόραμα" όλων των πτυχών του ελληνικού πολιτισμού, όπως εξελίσσεται από τα προϊστορικά έως τα σύγχρονα χρόνια (Θρησκεία, Φιλοσοφία, Επιστήμες, Γλώσσα - Φιλολογία, Αρχαιολογία - Μουσεία, όλες οι μορφές της Τέχνης, Δίκαιο - Νομοθεσία, Οικονομία, Πολίτευμα - Πολιτική, Κοινωνία, ήθη - έθιμα, αθλητισμός, πνευματικά ιδρύματα, βιβλιοθήκες).

Το έργο του Γ. Αναστασιάδη "Σύγχρονη Ιστορία της Ελλάδας (1993-1998)", όπως είπε μεταξύ άλλων ο ίδιος, "είναι μια ιστοριογραφική δοκιμή στα κράσπεδα της επικαιρότητας. Ο αναγνώστης βρίσκει όσα διαδραματίστηκαν τα τελευταία πέντε χρόνια. Μοιάζει σαν δημοσιογραφικό βλέμμα πάνω στα γεγονότα (βουλευτικές και δημοτικές εκλογές, θάνατοι πολιτικών, ίδρυση πολιτικών φορέων), τα φλέγοντα θέματα της εξωτερικής μας πολιτικής, "ψηφίδες" των πολιτικών αντιπάλων, ακόμα και της πολιτιστικής μας ζωής, όπως η "Θεσσαλονίκη Πολιτιστική Πρωτεύουσα". Νομίζω ότι είναι ένα εύχρηστο και συνοπτικό "κόρπους" της πρόσφατης πολιτικής μας ιστορίας".