Μανιώδης πατριδολάτρης, ο Σ. Γ. Φιλιππότης,όπως και ο συνεργάτης του Γ. Κ. Καιροφύλας (από τους λίγους αθηναιογράφους), από το πάθος του αυτό, οδηγήθηκε σε δρόμους ομορφιάς και πολιτισμού, με τις εκδόσεις του, "Φιλιππότη" και "Ερίννη", όπου καταυγάζεται ο κυκλαδικός, ειδικότερα τηνιακός χώρος, αλλά και η αθηναιο-λατρεία του.

Σήμερα αναφερόμαστε σε δυο δείγματα αυτών των "εκ βαθέων" ενασχολήσεών του: Το ένα είναι το χρονιάτικο "Αθηναϊκό Ημερολόγιο 1999", που φέτος κλείνει 10 χρόνια. Εκτός από τα μηνολόγια, εορτολόγια, αργίες, εκλείψεις ηλίου και σελήνης και τις γύρω από τις αστρικές κινήσεις πληροφορίες, υπάρχει το αφιέρωμα στην Αθήνα, που το αναγνωστικό κοινό το περιμένει με αδημονία (από το φθινόπωρο του 1998, έχει σχεδόν εξαντληθεί).

Η Αθήνα, που ανέδειξε το πιο αστραφτερά άνθη του πολιτισμού από την αρχαιότητα, σήμερα συγκεντρώνει πολλούς εραστές, που σκύβουν στο παρελθόν της, αναπολώντας "πούν' τα χρόνια εκείνα". Συνοικισμοί, δρόμοι, στέκια, ιστορικές μορφές, γίνονται αντικείμενο συγκινητικών αναφορών από επώνυμους και μη, με καλογραμμένα κείμενα. Κολωνός, Πυθαράδικα, Ανω Πετράλωνα, Λεωφόρος Αλεξάνδρας, Ιπποκράτους 100, το τραμ το τελευταίο, ο τάφος του Λυκαβηττού, ζαχαροπλαστεία, κέντρα συναντήσεων ανθρώπων του πνεύματος και της τέχνης, Ζαχαράτου, Ζαβορίτη, Μαλάμου, Ηνωμένα Βουστάσια, κατάστημα Δραγώνα με 100 χρόνια προσφοράς (στις πρώτες δεκαετίες του αιώνα, μοίραζε τα κέρδη με τους εργαζόμενους, στην Κατοχή είχε δημιουργήσει συσσίτιο), αλλά κι ο Λόρδος Βύρων στην Αθήνα, η "κόρη των Αθηνών", η Μαρία Βετσέρα, κι η μνήμη ξεκουκκίζει το κομπολόι της...

Αλλά για να μην τρέφει κανείς μεγάλες αυταπάτες πως "κάθε χτες και καλύτερα", να τι διαβάζουμε για την Αθήνα στα τέλη του 15ου αιώνα: "Εις το κονιορτώδες αλώνιον της πλατείας της Ομονοίας, καταφύγιον των τροφών και των στρατιωτών, των στραγαλοπωλών και των παρεπιδημούντων Ανατολιτών, των εξαπλουμένων νωχελώς και καταλαμβανόντων τα ολίγα εδώλια σχεδόν από πρωίας μέχρις εσπέρας...".

Ωραίες, παλιές φωτογραφίες συμπληρώνουν τις "ζωντανές" εικόνες κάθε αναφοράς, ενώ ο μέσα "κόσμος" πλουταίνει, κυριευμένος από το γνωστικό πάθος(Εκδόσεις "Φιλλιππότη").

Το δεύτερο: "Περιστέρια και Κόρακες",μικρό ποιητικό μύθευμα, με περιστέρια, κόρακες και μια κουκουβάγια, με αφορμή τα πουλιά που είναι καθημερινοί σύντροφοι των νησιωτών, τις θαυμαστές απεικονίσεις των περιστερώνων της Τήνου και μια παλιά ανάμνηση από το σχολείο.

Το κείμενο, που μοσχοβολάει χρώμα κι άρωμα κυκλαδίτικο, έγραψε ο Γιάννης Ανδριώτης,με ευαίσθητη εικονογράφηση της Μαρίας Γενιτσαρίου.Το βιβλίο αυτό αφιερώνεται στους επώνυμους και ανώνυμους Τηνιακούς τεχνίτες της πέτρας και του μαρμάρου, στους περιστερώνες, στις ξερολιθιές, στις εκκλησίες, στα αλώνια, "που με το κυκλαδικό φως μετατρέπουν το ξερό τοπίο της Τήνου σε πεδίο έμπνευσης και δημιουργίας" (Εκδόσεις "Ερίννη").

Ευγενία ΖΩΓΡΑΦΟΥ