Πλάστης μορφών ο αξέχαστος Χρήστος Καπράλος,είναι αναμφίβολα, ένας από τους κορυφαίους της Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης. Από τους πιο πηγαίους και προικισμένους δημιουργούς του αιώνα μας, στο διεθνή καλλιτεχνικό χώρο. H γλυπτική του διακρίνεται για τη μνημειακότητα των μορφών, τη ρωμαλεότητα της "γλώσσας" του, την αμεσότητα και τον εκφραστικό πλούτο των διατυπώσεών της. Λόγου χάρη το τεράστιο γλυπτό του "Μνημείο της Πίνδου" χαρακτηρίστηκε σαν "ένα από τα σημαντικότερα έργα της σύγχρονης γλυπτικής, στο οποίο αποδεικνύεται ο πλούτος της μορφοπλαστικής φαντασίας του Χρήστου Καπράλου, η κατοχή τόσο των παραδοσιακών τύπων, όσο και των κατακτήσεων της σύγχρονης γλυπτικής και πολύ περισσότερο η ικανότητά του στην επιβολή του καθολικού και του διαχρονικού".

Επιθυμία και ευχή, όχι μόνο του φιλότεχνου κοινού, αλλά και όλων των πολιτών που βιώνουν στην απρόσωπη και αισθητικά προσβλητική καθημερινότητα, είναι η τέχνη και τα σημαντικότερα έργα των καλλιτεχνών μας, να αποκτήσουν αληθινή, μόνιμη, μαζική επαφή με το φυσικό αποδέκτη τους, το λαό, και όχι μόνο με τους λιγοστούς προύχοντες συλλέκτες έργων τέχνης. Οι απολίτιστοι, άμορφοι, αν όχι κακόμορφοι, δημόσιοι χώροι στους οποίους καθημερινά κινούμαστε, θα έπρεπε να εκπολιτιστούν από την πολιτεία. Και ο καλύτερος τρόπος γι' αυτό θα ήταν μετατραπούν σε χώρους ανάδειξης και προβολής μικρών και μεγάλων έργων Ελλήνων εικαστικών.

Σ' αυτήν την κατεύθυνση θα όφειλε να κινηθεί σταθερά, χωρίς ταλαντεύσεις και "παίγνια" η "Αττικό Μετρό ΑΕ". Μια ελπιδοφόρα κίνηση, που όμως πρέπει να υλοποιηθεί,είναι η "εκδήλωση ενδιαφέροντος" της εταιρίας να τοποθετήσει αντίγραφο (σε χαλκό) του "Μνημείου της Πίνδου" του Χρ. Καπράλου. Η "εκδήλωση ενδιαφέροντος" αναφέρει σαν χώρους τοποθέτησης του έργου τους σταθμούς στο Πεντάγωνο ή στο Σύνταγμα, που θα ήταν και η ορθότερη επιλογή.

Η παραπάνω πρόταση, όμως, αν και έχει γίνει πριν ένα χρόνο περίπου, δεν έχει ακόμα οριστικοποιηθεί. Πράγμα που ευχόμαστε, η "εκδήλωση ενδιαφέροντος" να μη μείνει μόνο λόγια...

Συγκεκριμένα, τον Ιούνιο του 1998, ο πρόεδρος της εταιρίας "Αττικό Μετρό", Λ. Κίκκηρας,επικοινώνησε με το "Ιδρυμα Χρήστου και Σούλης Καπράλου", διατυπώνοντας την επιθυμία, αντίγραφο του έργου να κοσμήσει σταθμό του μετρό. Η πρόταση έγινε αποδεχτή από το Ιδρυμα, δεδομένου ότι το μνημειώδες αυτό έργο θα είχε τη δυνατότητα να "αγκαλιαστεί" από χιλιάδες κόσμου, πράγμα που ήταν και παλιά επιθυμία του σπουδαίου γλύπτη. Το πρωτότυπο έργο, φτιαγμένο σε πουρί Αίγινας, υλικό που γοήτευε τον Χρ. Καπράλο, εκτίθεται από το φθινόπωρο του 1993 στο χώρο του Ιδρύματος, στην Αίγινα.

Για μεγάλο διάστημα σίγησε η "Αττικό Μετρό". Κάποια στιγμή, κλιμάκιό της επισκέφτηκε το χώρο όπου εκτίθεται το "Μνημείο της Πίνδου" και ζήτησε επίσημα την προσφορά. Μετά από συνεδρίαση του ΔΣ του Ιδρύματος, στάλθηκε γραπτά η προσφορά. Ομως, από τις αρχές του φθινοπώρου του 1998, κανείς δε γνωρίζει "τι μέλλει γενέσθαι", τη στιγμή μάλιστα που η χυτευσή του σε χαλκό χρειάζεται αρκετούς μήνες.

Σημειώνουμε ότι το μνημειώδες αυτό έργο του αναπτύσσεται, γύρω από το θέμα: Ειρήνη - Πόλεμος - Ειρήνη. Οι επτά ενότητες, που ανταποκρίνονται στα επτά τμήματα της ζωοφόρου, έχουν σαν περιεχόμενο τις περιπέτειες του λαού μας από την κήρυξη του πολέμου έως την απελευθέρωση. Οπως σημειώνει ο ακαδημαϊκός Χρ. Χρήστου "Με το "Μνημείο της Πίνδου", ο Χρ. Καπράλος κατόρθωσε να μεταφέρει την πάλη για τη ζωή ενός λαού και να ανεβάσει μια ιστορική στιγμή στο καθολικό και το διαχρονικό".

Η. Μ.