Το σύνθημα "γλίστρησε" απ' το πανί. Εγινε η φωνή των χιλιάδων. Εξω απ' την αμερικάνικη πρεσβεία. Η ίδια φωνή στην Αριστοτέλους. Στον Αραξο. Στο Ακτιο. Στη Βάση της Σούδας. Στον Τύρναβο. Στο Λιτόχωρο. Στο Κιλκίς. Στην Ηπειρο. Στην Πελοπόννησο. ΠΑΝΤΟΥ!

Κάθε μέρα πιο μαζικά. Πιο δυνατά. Πιο ενωτικά. Χιλιάδες άνθρωποι. Σε κάθε γωνιά της χώρας. Στον ίδιο ρυθμό: "Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι".

Οι φονιάδες σπέρνουν κάθε νύχτα το θάνατο. Μπήγουν ένα μετά το άλλο τα καρφιά στο σώμα των λαών της Γιουγκοσλαβίας.

Μα η φλόγα φουντώνει: "ΝΑΤΟ σημαίνει χούντες και πολέμοι"!

Εδώ είναι Βαλκάνια...

Οι καρφωμένοι στα στήθη στόχοι προκαλούν: Ρίχτε μας!

Απ' την Αθήνα ως το Βελιγράδι αμέτρητοι υποψήφιοι στόχοι μπλοκάρουν τα ιπτάμενα ραντάρ. Αδυνατούν πια να επιλέξουν στόχο. Τα "έξυπνα" όπλα αχρηστεύονται. Λύσσα στα επιτελεία. Βαρούν στα τυφλά. Παντού.

Κι όμως μέσα απ' τα συντρίμμια ορθώνεται ένα "είμαστε όλοι εδώ!". Υψώνεται να συναντήσει το άλλο που έρχεται απ' τις ανέπαφες ακόμα πόλεις του νότου: "και μεις μαζί σας!". Είμαστε όλοι εδώ! Κανείς πια στα καταφύγια. Ολοι στο δρόμο: "Κανένας φαντάρος στη Γιουγκοσλαβία, εμείς δεν πολεμάμε για ΗΠΑ Γερμανία", "Κλίντον και Μπλερ δολοφονούν, Καραμανλής, Σημίτης χειροκροτούν", "Κλίντον, φασίστα, δολοφόνε".

Τα οπλοστάσια της "Λόκχηντ", της "Τζένεραλ", της "Μπόινγκ" εξαντλούνται. Από μας μένει ΕΝΑΣ. Σηκώνει το πανό...

Χιλιάδες στους δρόμους. Πιασμένοι χέρι - χέρι στις γέφυρες, έξω από τις βάσεις του θανάτου, παντού. Με τον ποιητή στην πρώτη γραμμή: Τούτος ο πόλεμος δεν είν' ο πρώτος, ούτ' ο τελευταίος.

* * *

"Κι αντί για το Χριστό

προβαίνουν στη γωνιά

άνθρωποι ζωντανοί

με το τραγούδι:

- Σηκωθείτε!

Σηκωθείτε!

Σηκωθείτε!"