ΤΙΜΟΥ ΠΕΡΛΕΓΚΑ

***

Σου υποσχέθηκα ότι κάθε χρόνο τέτοιες μέρες θα τα λέμε. Θέλω να σου πω ότι αυτές τις μέρες είμαι πολύ οργισμένος. Γυρνώ στους δρόμους και μιλάω μεγαλόφωνα, βρίζω. Χίτλερ.

Οι φονιάδες 'φτασαν στη γειτονιά μας, Τίμο, η ανθρωπότητα ζει έναν εφιάλτη. Δολοφονούν εν ψυχρώ, σκοτώνουν γυναικόπαιδα και τους ειρωνεύονται κι από πάνω, τους λένε, δηλαδή, ότι τους σκοτώνουν για το καλό τους, για την ειρήνη.

Κι όλοι οι ηγέτες της "πολιτισμένης" Ευρώπης σκύβουν το κεφάλι. Προχτές, ακόμα, 18 υπουργοί Εξωτερικών... κι ούτε ένας, ούτε ένας, έτσι για δείγμα, για να τιμήσει τα παντελόνια του, ούτε ένας δεν είπε "όχι" σ' αυτό το έγκλημα.

Δε σου λέω για τους δικούς μας, Χατζηαβάτηδες!

Από τη μια υπογράφουν να γίνουν οι βομβαρδισμοί κι από την άλλη αυτοχρίζονται πρεσβευτές της ειρήνης.

Ναι, ρε Τιμάκο, σε τέτοια σχιζοφρένεια οδήγησαν την πολιτική και κοινωνική ζωή της πατρίδας μας. Να κλαις με μαύρο δάκρυ για τους άμοιρους και δύο φορές γι' αυτούς που θα τους ξαναψηφίσουν.

***

Ενας νέος θα είναι εισηγητής για τον Ντίνο, θα μιλήσει για τη ζωή του, γι' αυτό τον ενενηντάχρονο ανήσυχο νεαρό που ακόμα γκρινιάζει, γιατί δεν τα κάνανε ακόμα καλύτερα, αφού μπορούσανε.

Το Μαλαινάκι μας είναι αρρωστούλα, αλλά λέμε ότι θα τ' αντέξει κι αυτό. Ο μπάρμπα - Στέλιος κρατάει ακόμα άνθια στο μυαλό, αλλά οι 90 χειμώνες του λύγισαν λίγο το κορμί.

Καλά, Τίμο, καλά πάμε.

Τα παιδιά μας είναι στους δρόμους με ορμή και πάθος και όσοι από μας έχουμε ακόμα λίγο μυαλό, τ' ακολουθάμε.

Ανακοχλασμός στην κοινωνική ζωή, ευτυχώς, γιατί κοντεύαμε να πνιγούμε μέσα στα λασπόνερα του βολέματος.

Για το κόμμα, Τίμο, 20.000 δραχμές. Δύσκολοι καιροί και ανεργία. 15.000 εγώ και 5.000 ο Γιάννος απ' το χαρτζιλίκι του.

Βασίλης ΚΟΛΟΒΟΣ