Με αφορμή τις τραγικές επιπτώσεις του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία, ο πρόεδρος του ΔΣ του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδας,Δημήτρης Σαλπιστής, με επιστολή του στους Ευρωπαίους ομολόγους του, τονίζει μεταξύ άλλων:"Διαπίστωσα με έκπληξη ότι οι διεθνείς οργανισμοί για την προβολή και προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς της Ευρώπης, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας, του περιβάλλοντος φυσικού και τεχνητού, δηλαδή όλων όσα αποτελούν την ουσία και τα βασικά στοιχεία του ευρωπαϊκού πολιτισμού, παρακολουθούν είτε αδιάφορα, είτε αμήχανα αυτά που συντελούνται, στην καρδιά της Ευρώπης. Πιστεύω πως θα συμφωνήσετε μαζί μου, ότι θα μπορούσε να θεωρηθεί ως εφιάλτης η εικόνα του ανηλεούς βομβαρδισμού μιας ευρωπαϊκής πρωτεύουσας στο τέλος του αιώνα".

"Οτι θα ξεπερνούσε την πιο διεστραμμένη φαντασία το ενδεχόμενο της καταστροφής, από βομβαρδισμούς στο όνομα των ανθρωπιστικών αρχών: δημόσιων κτιρίων, γεφυρών, βιομηχανικών εγκαταστάσεων, κέντρων ενημέρωσης και επικοινωνίας. Οτι θα μπορούσαν να υπάρξουν οποιεσδήποτε δικαιολογίες για την πρωτοφανή οικολογική καταστροφή που προκαλείται τώρα, με την επιβάρυνση της ατμόσφαιρας και των ποταμών και θέτουν σε κίνδυνο όχι μόνο τους κατοίκους των κατεστραμμένων περιοχών Σερβίας και του Κοσσυφοπεδίου, αλλά και την ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων. Είναι απίστευτος εφιάλτης, μοναδικά ιστορικά και θρησκευτικά μνημεία ιδιαίτερης σημασίας και μοναδικής αξίας από τα χρόνια της βυζαντινής αυτοκρατορίας, να έχουν υποστεί ανεπανόρθωτες καταστροφές".

"Και ακόμη αθώοι, άμαχοι πολίτες, άνδρες, γυναίκες και παιδιά από όλες τις πλευρές να εκδιώκονται από τις πατρογονικές τους εστίες, να υφίστανται τα δεινά της προσφυγιάς, να χάνουν περιουσίες, εργασίες, τη στέγη τους και να περιέρχονται στην πιο οδυνηρή θέση, ν' αγωνίζονται απλώς να επιβιώσουν βιολογικά. Αυτός ο ακήρυχτος πόλεμος μοιάζει σε πολλά με το μεγάλο πόλεμο που έσπειρε την καταστροφή στην Ευρώπη, ώστε να μην μπορούμε να συλλάβουμε ούτε την πραγματικότητά του, ούτε τις δικαιολογίες του, ούτε όλες τις συνέπειές του. Μένει σε μας, σε όλους μας και ιδιαίτερα στα πνευματικά ιδρύματα της Ευρώπης να υψώσουμε φωνή διαμαρτυρίας, να ζητήσουμε τη διακοπή των πολεμικών επιχειρήσεων και της καταστροφής των έργων του ανθρώπινου μόχθου και του πολιτισμού, την προστασία των στοιχειωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου, την εξασφάλιση του δικαιώματος στην πατρογονική κατοικία, τη ζωή, τη γλώσσα και τη θρησκεία".

"Να εμποδίσουμε αυτή τη μελανή κηλίδα στην ιστορία της Ευρώπης, να επεκταθεί και ν' αναπτυχθεί και να σηματοδοτήσει τη λήξη αυτού του αιώνα".