Οι λέοντες της Δήλου με 8 μποφόρ χάνουν 2 γραμμάρια της επιφάνειάς τους ανά ώρα, σύμφωνα με τις μετρήσεις του Κέντρου Λίθου. "Από πότε όμως και με τι συχνότητα;" ρωτάει και αναρωτιέται ταυτόχρονα ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης Αναστήλωσης Αρχαίων Μνημείων, Δημοσθένης Ζιρώ,συμπληρώνοντας: "Λογικά θα έπρεπε να είχαμε χάσει τα λιοντάρια πριν την Αλωση της Πόλης, περίπου το 1444!".

Οπως και να 'χει, ο άνεμος δρα διαβρωτικά. Αρα θα μεταφερθούν στο Μουσείο, αποφάνθηκε η Επιτροπή Δήλου πριν ένα χρόνο περίπου και συμφώνησε το ΚΑΣ, αλλά το θέμα επανήλθε προχτές στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο.Για να πάνε πού; Απορία όλων και της αρμόδιας Εφορείας. Αν στεγαστούν στην αίθουσα του Διαδούμενου, τα πέντε, διότι από τα άλλα τρία υπάρχουν μόνο υπολείμματα, θα στοιβαχτούν σε απόσταση ενός μέτρου ανάμεσά τους, ενημερώνει η προϊσταμένη της Εφορείας, κα Μαρθάρη.

Προέχει η προστασία από την έκθεση, αντιτείνουν κάποιοι. Ποια ακριβώς προστασία, αναρωτιέται ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης Συντήρησης Αρχαιοτήτων (ΔΣΑ), Νίκος Μίνως: "Με τη μεταφορά επιτυγχάνεται προστασία μόνο από τον άνεμο. Το Μουσείο δε διαθέτει ιδανικές συνθήκες ώστε να εξασφαλίζεται η πλήρης προστασία των ευαίσθητων αγαλμάτων.Εξάλλου, η στέγαση εν είδει αποθήκευσης υποβαθμίζει τα γλυπτά ως εκθέματα". Οσο για το τοπίο, "αλλοιώνεται εφόσον αφαιρείται το τοπόσημο της Δήλου. Κι αν πρόκειται να τοποθετηθούν αντίγραφα, τουλάχιστον να μην είναι αντίγραφα του ενός. Ομως, αν τα αντίγραφα είναι η λύση για να αποκατασταθεί η εικόνα του τοπίου, τότε γιατί δεν εξετάζεται το ενδεχόμενο προσωρινού στεγάστρου προστασίας αντί της μεταφοράς;".

Αυτό όχι μόνο δεν εξετάστηκε αλλά επί τόσα χρόνια τα λιοντάρια έμεναν εκτεθειμένα χωρίς μία προσωρινή προστατευτική κατασκευή για να μην προσβληθεί το τοπίο. Και ξαφνικά ξηλώνονται!

Οσο για τα αντίγραφα, το ΚΑΣ στην πρώτη συνεδρίαση προσπέρασε ασχολίαστη την πρόταση για πανομοιότυπα λιοντάρια, αλλά στην προχτεσινή ανησύχησε στην εικόνα "κλωνοποιημένων λιονταριών", όπως είπε ο γενικός διευθυντής Αναστήλωσης, Ιορδάνης Δημακόπουλος,αφού θα πλαστογραφούν στην υπάρχουσα κατάσταση. Το χειρότερο όμως είναι ότι ακόμα τουλάχιστον δεν υπάρχουν εγγυήσεις ότι κατά τη λήψη εκμαγείων δε θα υπάρξουν απώλειες στα γλυπτά. Η πρόταση της ΔΣΑ για αντίγραφα με παντογράφο θεωρήθηκε δαπανηρή.Στο μεταξύ, προέκυψε άλλο θέμα: Πώς θα ληφθούν εκμαγεία όταν οι λέοντες θα απέχουν μόλις ένα μέτρο;!

Τα παραπάνω διεμείφθησαν προχτές στο ΚΑΣ και όπως αποδείχτηκε είχαν απασχολήσει και τις συνεδριάσεις της Επιτροπής Δήλου, αλλά κατά έναν περίεργο τρόπο δεν υπαναχωρούσε της μεταφοράς. Οπως δεν υπαναχώρησε και το ΚΑΣ ακόμα και όταν έφτασε το κρίσιμο ερώτημα "πού θα πάνε τα γλυπτά;". Πλην της Διεύθυνσης Συντήρησης Αρχαιοτήτων και του καθηγητή Νίκου Ζία που απείχαν της ψηφοφορίας.

Το πιο περίεργο είναι ότι το θέμα δεν επανήλθε στο ΚΑΣ τυχαία, αλλά με απόφαση του προηγούμενου γενικού γραμματέα, προκειμένου να συζητηθεί η τεχνική έκθεση του πολιτικού μηχανικού Κώστα Ζάμπα, αφού όμως πρώτα είχε στηθεί η εγκατάσταση, όπου στα πρώτα χιλιοστά της δοκιμαστικής μετακίνησης κατέπιπταν κομμάτια μαρμάρου.

Ετσι, για δεύτερη φορά το ΚΑΣ εμμένει στη μεταφορά και αφήνει αναπάντητα τα παραπάνω θέματα να λυθούν από την Επιτροπή. Δικαίως η προϊσταμένη της ΚΑ ΕΠΚΑ αναρωτιέται: "Για άλλα θέματα γίνονται συνέδρια και ζητούνται γνώμες ειδικών, γιατί όχι και για τους λέοντες της Δήλου;".