Σε τέσσερις ακριβώς βδομάδες από σήμερα, ανοίγουν οι κάλπες για τις ευρωεκλογές. Δεν είναι μια συνηθισμένη εκλογική μάχη, αφού δεν είναι και μια οποιαδήποτε περίοδος αυτή που διανύουμε. Σήμερα κρίνεται και ό,τι έγινε μέχρι τώρα, αλλά και, κυρίως, ό,τι πρόκειται να συμβεί αύριο. Κρίνονται, δηλαδή, κεντρικές επιλογές της κυβέρνησης και των κομμάτων και όχι οι χειρισμοί στο ένα ή το άλλο ζήτημα. Τα κόμματα συγκρίνονται, όχι με το αν έχουν διαφορές το ένα με το άλλο στην τακτική τους, αλλά με το ποια γραμμή ανάπτυξης βλέπουν για την ελληνική κοινωνία στο φόντο των γενικότερων εξελίξεων.

Η ΝΑΤΟική νέα τάξη πραγμάτων και η Οικονομική και Νομισματική Ενοποίηση (ΟΝΕ) είναι ακριβώς αυτά που καθορίζουν και τα επί μέρους ζητήματα. Η ΝΑΤΟική τάξη πραγμάτων, το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ στις διεθνείς σχέσεις, ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία είναι, ταυτόχρονα, και συνέχεια της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, του "οράματος" της ΟΝΕ, του ταξικού στόχου, δηλαδή, των πολυεθνικών και της πλουτοκρατίας, που κυβερνά τις χώρες - μέλη, μέσω των εκλεκτών κομμάτων τους. Είναι πολιτικές, που η μια λειτουργεί συμπληρωματικά προς την άλλη.

Η ΟΝΕ έχει στόχο να εδραιώσει και να κάνει πιο βαθιά τη δράση των μονοπωλίων στον οικονομικό και τον κοινωνικό τομέα, να εξευτελίσει την εργατική δύναμη, να επιβάλει όρους ζωής πλήρους υποταγής και χειραγώγησης, με κυρίαρχο στοιχείο την πολύμορφη καταστολή.

Το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ επιβάλλει, με τη στρατιωτική επέμβαση και την εγκληματική δράση του, τη διανομή της λείας ανάμεσα στους ισχυρούς, την οργάνωση και τον έλεγχο με τα όπλα της πλήρους υποταγής των λαών και των κινημάτων τους.

Η ψήφος του λαού, στις 13 Ιούνη, θα νομιμοποιήσει αυτές τις πολιτικές, που πιστά και δουλικά υλοποιούν οι κυβερνώντες στη χώρα μας; Ο λαός πρέπει και μπορεί να στείλει καθαρό μήνυμα αντίθεσης, μέσω της υπερψήφισης του ΚΚΕ. Αυτό είναι και το πιο καθαρό και συνεπές ΟΧΙ.