ΡΩΜΗ.-

Μετά από περισσότερο από ένα μήνα κινητοποιήσεων και απεργιών, οι Ιταλοί μεταλλεργάτες πέτυχαν, χτες, συμφωνία, που ικανοποιεί τα βασικά τους αιτήματα με την Ενωση Ιδιοκτητών Βαριάς Βιομηχανίας. Στις μαραθώνιες διαβουλεύσεις συμμετείχαν και εκπρόσωποι της ιταλικής κυβέρνησης, η οποία φέρεται να βελτίωσε σημαντικά, μέσω της συμφωνίας αυτής, την εικόνα της προς την κοινή γνώμη ενόψει των ευρωεκλογών.

Την αύξηση των μισθών τους και τη μείωση των ετήσιων ωρών εργασίας τους εξασφάλισαν με τη συμφωνία, στην οποία κατέληξαν την Τρίτη το βράδυ, οι εκπρόσωποι των μεταλλεργατών. Σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα, οι Ιταλοί μεταλλεργάτες εξασφάλισαν μηνιαίο μισθό 85.000 λιρέτες και ετήσιο επιπλέον βοήθημα 120.000 λιρετών. Επίσης, εξασφάλισαν τη μείωση των ετήσιων ωρών εργασίας τους, αν και, την ίδια στιγμή, αποδέχτηκαν οι υπερωρίες τους στις μικρές βιομηχανίες να φθάνουν τις 250 ώρες και στις μεγάλες τις 200 ώρες ετησίως.

"Είναι μια συμβιβαστική συμφωνία, που προσπαθεί να καλύψει αντίθετες ανάγκες" τόνιζε, μετά την επίτευξή της, ο εκπρόσωπος των Ιδιοκτητών Βαριάς Βιομηχανίας, Αντρέα Πινινφαρίνο. Ιδιαίτερα ενθουσιασμένος εμφανίστηκε ο Ιταλός υφυπουργός Οικονομικών, Ραφαέλε Μορέζε, ο οποίος υπογράμμιζε ότι "η συμφωνία αυτή αποτελεί ένα βελτιωμένο εργαλείο για την καταπολέμηση της ανεργίας, αλλά και για την ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας". Από την πλευρά τους, οι εκπρόσωποι των μεταλλεργατών επιφυλάχτηκαν να κάνουν δηλώσεις αναμένοντας τα αποτελέσματα των συνελεύσεων των συναδέλφων τους, οι οποίοι επρόκειτο να δώσουν και την τελική έγκριση στο κείμενο.

Πολιτικοί αναλυτές χαρακτήριζαν την επίτευξη συμφωνίας ως μεγάλη επιτυχία για την κυβέρνηση του Μάσιμο ντ' Αλέμα και μάλιστα, μόλις λίγα 24ωρα πριν την έναρξη των ευρωεκλογών. Οι μεταλλεργάτες αποτελούν τον πολυπληθέστερο εργασιακό και συνδικαλιστικά ενωμένο κλάδο, αριθμώντας περισσότερα από 1,7 εκατομμύρια μέλη, και είχαν, επανειλημμένως, κατηγορήσει την κυβέρνηση ντ' Αλέμα, κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεών τους, για αδιαφορία στα προβλήματά τους και αδυναμία παρέμβασης και άσκησης πίεσης στους ιδιοκτήτες, δημιουργώντας ένα αρνητικό κλίμα, το οποίο "φαίνεται να ανατρέπεται με την επίτευξη της συμφωνίας".