Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της ΚΕ του ΚΚΕ (15/6/99), "το εκλογικό αποτέλεσμα κατέδειξε την τάση μείωσης του αθροίσματος των ψήφων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ συγκρίνοντας με τις εθνικές εκλογές του 1996 και τις ευρωεκλογές του 1994. Και τα δύο κόμματα είχαν ιδιαίτερα σημαντικές απώλειες ψήφων σε σύγκριση με τις εθνικές εκλογές του 1996". Πράγματι με βάση τους αριθμούς ψήφων έχουμε ως αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές του 1999 τα εξής: ΠΑΣΟΚ 2.115.844 ψήφους, ΝΔ 2.314.371 ψήφους. Το άθροισμα των ψήφων των δύο κομμάτων είναι 4.430.215 ψήφοι. Στις ευρωεκλογές του 1994 είχαν: ΠΑΣΟΚ 2.459.470 ψήφους, ΝΔ 2.133.068 ψήφους και το άθροισμα των ψήφων των δύο κομμάτων ήταν 4.592.538 ψήφοι. Οι απώλειες συγκριτικά με τις ευρωεκλογές του 1994 είναι για το ΠΑΣΟΚ 343.626 ψήφοι, ενώ στο άθροισμα των ψήφων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ οι απώλειες είναι 162.323 ψήφοι, γιατί η ΝΔ έχει μια άνοδο κατά 181.303 ψήφους. Στις εθνικές εκλογές του 1996, που είναι η πιο σωστή βάση σύγκρισης, είχαν: ΠΑΣΟΚ 2.813.245 ψήφους, ΝΔ 2.584.765 ψήφους και το άθροισμα των ψήφων των δύο κομμάτων ήταν 5.398.010 ψήφοι. Οι απώλειες συγκριτικά με τις εθνικές εκλογές 1996 είναι για το ΠΑΣΟΚ 697.401 ψήφοι, για τη ΝΔ οι απώλειες είναι 270.394 ψήφοι και στο άθροισμα των ψήφων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ οι απώλειες φτάνουν στις 967.795 ψήφους (Πίνακας 1).

Η ΚΕ του ΚΚΕ εκτιμά σύμφωνα με τα παραπάνω στοιχεία τα εξής: "Η εκλογική δύναμη του ΠΑΣΟΚ υποχώρησε στο κατώτατο σημείο από το 1981, ενώ η αύξηση της ΝΔ, σε σύγκριση με τις ευρωεκλογές του 1994, αποδεικνύει ότι δεν κατάφερε να καρπωθεί ουσιαστικά τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Προσπαθεί να καλύψει την πολιτική της με το προσωπείο του υπερασπιστή των καθημερινών προβλημάτων των λαϊκών στρωμάτων. Οι μεγάλες απώλειες του ΠΑΣΟΚ καθόρισαν ως ένα βαθμό την άνοδο της ΝΔ στην πρώτη θέση στις ευρωεκλογές".

Σύμφωνα με τα συγκριτικά στοιχεία των εκλογικών αποτελεσμάτων, οι απώλειες του ΠΑΣΟΚ, η ανάδειξή του σε δεύτερη δύναμη, δε δίνουν καθόλου το συμπέρασμα ότι η ΝΔ είναι νικητής των εκλογών, όπως η ίδια διατείνεται και μάλιστα ότι επιδοκιμάστηκε με τη λαϊκή ψήφο ως κόμμα που πρέπει να αναλάβει τη διακυβέρνηση. Είναι σημαντικό ότι σε δεύτερη συνεχή εκλογική αναμέτρηση και τα δύο κόμματα έχουν απώλειες, ότι τη λαϊκή δυσαρέσκεια από το ένα κόμμα δεν την καρπώνεται το άλλο. "Το θετικό αυτό στοιχείο δεν επαρκεί από μόνο του για να αλλάξει δραστικά ο πολιτικός συσχετισμός και να μπουν σοβαρά εμπόδια και φραγμοί στις επιταγές των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, στη νεοφιλελεύθερη πολιτική των αναδιαρθρώσεων που προωθούνται από την ΕΕ και των δεσμεύσεων που προκύπτουν από τη συμμετοχή της χώρας στο ΝΑΤΟ". Εχει τη σημασία της αυτή η επισήμανση, της ΚΕ του ΚΚΕ, με δεδομένο ότι τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, και κυρίως ο ΣΥΝ, προβάλλουν ως πολιτική διέξοδο την προοπτική να μην μπορεί κανένα από τα δυο κόμματα να σχηματίσουν κυβέρνηση και την ανασύνταξη του λεγόμενου προοδευτικού χώρου για μια μορφή "κεντροαριστερής" κυβερνητικής διαχείρισης, δηλαδή μαζί με το ΠΑΣΟΚ, δεν πρόκειται να αλλάξει την αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται στην Ελλάδα, συνεχίζοντας την πορεία προς την ΟΝΕ και την πιο βαθιά ενσωμάτωση στην ΕΕ. Σίγουρα πάντως φαίνεται ότι μεγαλώνει η λαϊκή δυσαρέσκεια απέναντι στην ευρωατλαντική πολιτική που προωθούν και τα δύο αυτά κόμματα και θα ήταν μεγαλύτερη, δηλαδή "το συνολικό άθροισμα των δύο αυτών κομμάτων θα ήταν μικρότερο, θα είχαν απελευθερωθεί δηλαδή περισσότερες λαϊκές δυνάμεις από την ομηρία των ψεύτικων διλημμάτων, αν και άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης δε συντηρούσαν στον έναν ή στον άλλο βαθμό τη λογική των κεντροαριστερών λύσεων, ή τις αυταπάτες για δυνατότητα μεταμόρφωσης της ΕΕ με διάφορα γιατροσόφια" (Ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ, 15/6/99).

Το θετικό στοιχείο της μείωσης της δύναμης των δύο κομμάτων, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, σε συνδυασμό με τη σημαντική άνοδο σε ψήφους και ποσοστά του ΚΚΕ, είναι το πλέον σημαντικό συμπέρασμα για τις λαϊκές δυνάμεις και αυτή η τάση μπορεί και πρέπει να δυναμώνει. Δεν αρκεί να έχουν απώλειες μόνο αυτά τα δύο κόμματα. Το ζητούμενο είναι προς τα πού θα διοχετεύεται κάθε φορά η δυσαρέσκεια. Και η ταυτόχρονη αποδυνάμωση των δύο κομμάτων με την ενδυνάμωση του ΚΚΕ σημαίνει ότι δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για το κοινωνικοπολιτικό λαϊκό μέτωπο πάλης, το μοναδικό στο σύστημα αντίπαλο δέος. Επομένως είναι σημαντικό στη δράση μας να αναδείχνεται ότι: "Η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στα κόμματα δεν καθορίζεται από το μέγεθός τους, δηλαδή μεγάλα - μικρά, αλλά από την αντίθεση λαός - μονοπώλια, από τη στάση των πολιτικών δυνάμεων στις επιλογές και στην κατεύθυνση των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ" (Ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ, 15/6/99).