Ούτε μία, ούτε δυο, ούτε τρεις. Εξήντα οχτώ (68) επιχειρήσεις που ανήκαν στο δημόσιο, πολλές από αυτές στρατηγικής σημασίας για τη χώρα μας, πέρασαν στα χέρια του ιδιωτικού κεφαλαίου τα τελευταία 6 χρόνια! Δηλαδή, κάτι περισσότερο από 11 δημόσιες επιχειρήσεις κάθε χρόνο, "έπεφταν" στα χέρια της λεγόμενης ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Πολλές από αυτές πουλήθηκαν έναντι "πινακίου φακής", ενώ ακόμα περισσότερες κυριολεκτικά χαρίστηκαν, μόνο και μόνο να τις ξεφορτωθεί η κυβέρνηση, όπως έγινε με την πρόσφατη περίπτωση ΣΟΦΤΕΞ ή όπως γίνεται αυτές τις μέρες με τον εθνικό αερομεταφορέα. Τα έσοδα από αυτές τις ιδιωτικοποιήσεις, για τα οποία μεγάλο θόρυβο προκαλούσε και προκαλεί η κυβέρνηση ισχυριζόμενη ότι θα... γεμίσουν τα κρατικά ταμεία, υπολογίζονται σε μερικές δεκάδες δισεκατομμύρια δραχμές! Το ποσό του 1,4 τρισεκατομμυρίων δραχμών που ισχυρίζεται ότι εισέπραξε το ελληνικό δημόσιο με βάση τα στοιχεία που δημοσιοποίησε πρόσφατα το υπουργείο Ανάπτυξης, είναι ένα ακόμα μεγάλο ψέμα στον ελληνικό λαό, προκειμένου να του "χρυσώσουν το χάπι" για την παραπέρα διάλυση του παραγωγικού ιστού της χώρας, αλλά και για τους 50.000 και πλέον ανέργους που προκάλεσε το μέχρι σήμερα ξεπούλημα των επιχειρήσεων που ανήκαν στο δημόσιο. Γιατί είναι ψέμα ο ισχυρισμός της κυβέρνησης ότι τα έσοδα μαζί με τις υποχρεωτικές επενδύσεις που "δεσμεύονται" να κάνουν τα νέα αφεντικά φτάνουν σε τέτοια επίπεδα, αποδεικνύεται σχετικά εύκολα, αλλά τελικά δεν είναι αυτό το κύριο.

Η επιχειρηματολογία της κυβέρνησης ότι "πρέπει να απεμπλακούμε από τις ζημιογόνες επιχειρήσεις", σε καμία περίπτωση δεν υφίσταται και μάλλον το συγκεκριμένο επιχείρημα χρησιμοποιείται για να "πιάσει", προφανώς, σε αφελείς πολίτες. Γιατί όλες οι ζημιογόνες επιχειρήσεις που "φεσώθηκαν" από τους ιδιοκτήτες τους, αφού εξυγιάνθηκαν με τα λεφτά του ελληνικού λαού, μέσω του ΟΑΕ, της ΕΤΒΑ και άλλων τραπεζών, παραδόθηκαν καθαρές, σε νέα αφεντικά - αεριτζήδες, οι οποίοι αφού κερδοσκόπησαν σε βάρος των επιχειρήσεων και του δημοσίου, στη συνέχεια έκλεισαν τις επιχειρήσεις. Είναι ενδεικτικό από τις 43 επιχειρήσεις που είχε θέσει υπό έλεγχό του μόνο ο ΟΑΕ, εξυγιαίνοντάς τες, επωμίζοντας τα χρέη τους, σήμερα μόνο οι 6 από αυτές παραμένουν εν λειτουργία! Οι υπόλοιπες, αφού ξεζουμίστηκαν έκλεισαν, αφήνοντας στους αεριτζήδες, εκτός από πρόσκαιρα πλην μεγάλα κέρδη, το ενεργητικό τους και τις εγκαταστάσεις τους.

Η κυβέρνηση φτάνει στο σημείο να παρουσιάζει ως επίτευγμα ακόμα και την πώληση των δημοσίων κερδοφόρων και στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων, που τη μία μετά την άλλη τις θέτει υπό τον έλεγχο του ντόπιου και ξένου μεγάλου κεφαλαίου. Πρόσφατα άλλωστε έχουμε τα παραδείγματα της ιδιωτικοποίηση της Ιονικής Τράπεζας, των ΚΑΕ, της πρώην ΔΕΠ και νυν ΕΛΠΕ, του ΟΤΕ, οι επικείμενες ιδιωτικοποιήσεις της ΕΤΒΑ και της ΔΕΗ και ο κατάλογος συνεχίζεται με Αγροτική Τράπεζα, "Ολυμπιακή Αεροπορία" κ.ά.

Από τις 68 επιχειρήσεις που πέρασαν στα χέρια των ιδιωτών, το υπουργείο Ανάπτυξης και ειδικότερα η Ειδική Γραμματεία Αποκρατικοποιήσεων ισχυρίζεται ότι καρπώθηκε 1,4 τρισεκατομμύρια δραχμές, συμπεριλαμβανομένων και των επενδύσεων που δεσμεύτηκαν να κάνουν οι δήθεν νέοι επενδυτές. Το νούμερο αυτό είναι ψεύτικο, διότι: Μέσα στο σχετικό κατάλογο που έχουμε στα χέρια μας και γνωρίζοντας σε μερικές περιπτώσεις το ακριβές ποσό που καταβλήθηκε ή προβλέπεται να καταβληθεί, προκύπτει ότι το νούμερο αυτό είναι αν μη τι άλλο είναι πλασματικό. Ωστόσο και πραγματικό να ήταν, τι είναι 1,4 τρισεκατομμύριο δραχμές, για να ξεπουληθούν 68 επιχειρήσεις, να χάσουν τη δουλιά τους περισσότεροι από 50 χιλιάδες εργαζόμενοι, και να "φεσωθούν" ο ΟΑΕ και η ΕΤΒΑ 2 τρισεκατομμύρια δραχμές, τα οποία μετακυλίστηκαν στις πλάτες του ελληνικού λαού; Το τρυκ στην όλη ιστορία βρίσκεται στο γεγονός ότι, πρώτον, στα ποσά αυτά οι κυβερνώντες περιλαμβάνουν περί το 1 τρισ. δρχ. που αφορούν το ξεπούλημα της Ιονικής, της Τράπεζας Κρήτης και πακέτων μετοχών του ΟΤΕ και των Ελληνικών Πετρελαίων και, δεύτερον, στο παραφούσκωμα των ποσών που υποτίθεται πως εισπράχθηκαν για τις υπόλοιπες 64 μονάδες.

Αν φέρουμε ως πρώτο παράδειγμα την πιο πρόσφατη "αποκρατικοποίηση" - χάρισμα της ΣΟΦΤΕΞ, αρκεί να αποδειχτεί το ψέμα της κυβέρνησης. Συγκεκριμένα, η Ειδική Γραμματεία Αποκρατικοποίησης στον πίνακα που παρέδωσε στη δημοσιότητα αναφέρει πως το ελληνικό δημόσιο έλαβε 54 δισεκατομμύρια δραχμές! Πως προκύπτει αυτό το ποσό, ίσως μόνο το υπουργείο Ανάπτυξης και οι συντάκτες του πίνακα γνωρίζουν, αφού είναι γνωστό και η ίδια η κυβέρνηση πριν δύο τρεις βδομάδες ανακοίνωσε ότι δόθηκε προκαταβολή μόλις 8 δισεκατομμυρίων δραχμών, ενώ το συνολικό τίμημα είναι 36 δισ. δραχμές και προβλέπεται να αποπληρωθεί μετά το πέρας μιας ολόκληρης δεκαετίας! Αλλά και αυτά τα 8 δισεκατομμύρια που δόθηκαν ως προκαταβολή, στην πραγματικότητα αντισταθμίστηκαν από τα 10 δισεκατομμύρια δραχμές σε εμπορεύματα, που βρήκαν οι Αμερικανοί αγοραστές στην επιχείρηση.

Για τα Ναυπηγεία Ελευσίνας η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι καρπώθηκε 30 δισεκατομμύρια δραχμές. Η αλήθεια είναι ότι εκτός από την προκαταβολή του 1 δισεκατομμυρίου που κατέβαλε ο Ταβουλάρης, το οποίο μάλιστα το πήρε με τη μορφή δανείου, το ελληνικό δημόσιο δεν έχει πάρει δραχμή! Για το ξεπούλημα των κολοσσιαίων μεταλλευτικών επιχειρήσεων πρώην Σκαλιστήρη που η κυβέρνηση αναφέρει ότι έλαβε 1,8 δισεκατομμύρια δραχμές, το ελληνικό δημόσιο δεν έχει λάβει δραχμής!

Τελειώνοντας το "έργο" της στο υπουργείο Ανάπτυξης, η Ειδική Γραμματεία Αποκρατικοποίησης, μεταβαίνει τώρα στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας προκειμένου να συνεχίσει από εκεί το έργο της, αφού το αντικείμενο εργασίας της, δηλαδή του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, αναμένεται μεγάλο και συναρπαστικό για τα κοράκια που εποφθαλμιούν να βάλουν χέρι στις ΔΕΚΟ και στα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου που θα μετατραπούν σε Ανώνυμες Εταιρίες. Μένει να δούμε όμως ποιο θα είναι το κέρδος του ελληνικού λαού κατά την επόμενη δημοσιοποίηση των δημοσίων επιχειρήσεων που θα ιδιωτικοποιηθούν.

Μετά από 15 χρόνια κύκλου ζωής, διαλύεται τώρα και ο ΟΑΕ, αφού οι επιχειρήσεις που εντάχθηκαν σ' αυτόν, εκτός από τη ΛΑΡΚΟ, έχουν όλες ξεπουληθεί. Σ' αυτά τα 15 χρόνια όμως, οι Ελληνες φορολογούμενοι πλήρωσαν πάνω από 1 τρισ. δρχ. στο βωμό των κυβερνητικών επιλογών της δήθεν εξυγίανσης των προβληματικών επιχειρήσεων, που τελικά στο μόνο που στόχευαν ήταν η παραγραφή εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δραχμών που είχαν χρέη στις τράπεζες μια χούφτα μεγαλοεπιχειρηματίες. Ο ΟΑΕ, σύμφωνα με τις επίσημες δηλώσεις κυβερνητικών παραγόντων, λειτούργησε για να σώσει το τραπεζικό σύστημα της χώρας και κυρίως την Εθνική Τράπεζα, η οποία θα κατέρρεε υπό το βάρος των χρεών των προβληματικών επιχειρήσεων.

Ετσι με τη θεσμοθέτηση του ΟΑΕ το 1983, τέθηκαν υπό τη σκέπη του 43 επιχειρήσεις με σύνολο υποχρεώσεων 171,6 δισ. δρχ. Για τη στήριξη των επιχειρήσεων αυτών και τη λεγόμενη εξυγίανσή τους χρειάστηκαν εκταμιεύσεις από τα ταμεία των Ελλήνων φορολογούμενων αξίας 400 δισ. δρχ., ενώ ακόμα 665 δισ. δρχ. είναι χρέη του Οργανισμού προς το δημόσιο, προερχόμενα από τα ίδια ταμεία που προορίζονται προς διαγραφή, με σχετική ρύθμιση που περιέχεται στο υπό κατάθεση νομοσχέδιο για τη διάλυση του Οργανισμού. Από τις επιχειρήσεις αυτές, κάποιες πέρασαν στον ιδιωτικό τομέα αφού χαρίστηκαν τα προηγούμενα επιχειρηματικά χρέη και αυτή τη στιγμή ουσιαστικά μόνο μία βρίσκεται και όχι υπό πλήρη έλεγχο του Οργανισμού. Πρόκειται για τη ΛΑΡΚΟ, η οποία λόγω της ιδιαιτερότητας της κατάστασής της, όπως ισχυρίζεται η ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης, η περίπτωσή της θα αντιμετωπιστεί στο μέλλον. Εκτός από τη ΛΑΡΚΟ στον Οργανισμό υπάγονται 20 περίπου ακόμη επιχειρήσεις που βρίσκονται σε καθεστώς εκκαθάρισης εδώ και χρόνια.

Οσον αφορά το χρονοδιάγραμμα οριστικής κατάργησης του Οργανισμού, έχει ανατεθεί σε σύμβουλο η εκκαθάριση του ΟΑΕ όπως αυτό προβλέπεται από το υπό κατάθεση στη Βουλή νομοσχέδιο. Η ολοκλήρωση των διαδικασιών εκκαθάρισης θα είναι μέγιστης διάρκειας 2 χρόνων, ενώ για την επίσπευση των διαδικασιών προβλέπεται παραγραφή χρεών καθώς και απαλλαγή από φορολογικούς ελέγχους. Η εκκαθαρίστρια αναλαμβάνει την υποχρέωση να ρευστοποιήσει τα περιουσιακά στοιχεία του ΟΑΕ, να εισπράξει τις απαιτήσεις του και να πληρώσει όσα από τα χρέη επιτρέπει το ενεργητικό του. Περιουσιακά στοιχεία του Οργανισμού που δε θα καταστεί δυνατή η ρευστοποίησή τους, θα περιέλθουν στο δημόσιο. Οσο για το προσωπικό, που αριθμεί περίπου 40 άτομα, προβλέπεται είτε να αποζημιωθούν είτε να μεταταγούν σε θέσεις του υπουργείου Ανάπτυξης.

Πάνω από 1 τρισεκατομμύριο δραχμές, χρέη από θαλασσοδάνεια μεγαλοεπιχειρηματιών, διέγραψε και η ΕΤΒΑ τα χρόνια 1995 - 1998. Πρόκειται για χάρισμα δανείων προς τους εκπροσώπους του κεφαλαίου και έγιναν στα πλαίσια του νόμου 2359/95 για την "εξυγίανση" και τον "εκσυγχρονισμό" της Τράπεζας.

Αμέσως με την... εξυγίανση της ΕΤΒΑ και με την εμφάνιση στον ισολογισμό του 1998 κερδών ύψους 10,5 δισεκατομμυρίων δραχμών, η κυβέρνηση αποφάσισε να την ιδιωτικοποιήσει. Ηδη από το βήμα της ετήσιας συνέλευσης της Τράπεζας, ο υφυπουργός Οικονομικών Ν. Χριστοδουλάκης, ανακοίνωσε πριν από ένα δεκαήμερο ότι εντός του έτους ποσοστό περί του 15% του μετοχικού κεφαλαίου της Τράπεζας θα εισαχθεί - σε πρώτη φάση - στο Χρηματιστήριο.

Ετσι, αντί η κυβέρνηση να απαιτήσει και να πάρει πίσω τις οφειλές των θαλασσοδανείων των επιχειρηματιών που φέσωσαν την ΕΤΒΑ, προτίμησε να διαγράψει τα χρέη τους και να βάλει τον ελληνικό λαό να πληρώσει τα χρέη τους. Σήμερα, στην πρώτη χρονιά της κερδοφορίας της ΕΤΒΑ, που αξίζει να σημειωθεί μείωσε το προσωπικό της κατά 323 εργαζόμενους και αντί να τη χρησιμοποιήσει ως μοχλό πραγματικής ανάπτυξης, επιλέγει να μοιράσει τα κέρδη της στο ιδιωτικό κεφάλαιο.

Με την είσοδό της στο Χρηματιστήριο, χάνει και τον αναπτυξιακό της προσανατολισμό, αφού άμεσος βασικός στόχος της είναι να απεμπλακεί από πακέτα μετοχών που κατέχει σε διάφορες επιχειρήσεις. Δεν είναι άλλωστε καθόλου τυχαίο, το ότι τη μέρα που ανακοινώθηκε η μετοχοποίησή της, από το περιθώριο της συνέλευσης, ο διοικητής Γ. Κασμάς ανακοίνωσε ότι στις προθέσεις τις Τράπεζας είναι η ιδιωτικοποίηση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, δικαιολογούμενος μάλιστα, ότι "η δουλιά μας είναι να εξυγιαίνουμε τις επιχειρήσεις και μετά να τις πουλάμε", με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις επιχειρήσεις που σήμερα βρίσκονται υπό την κατοχή τους.

Σταμάτης ΖΗΣΙΜΟΥ