MIXAΛHΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ - ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗΣ

"Δύο ποιητές συζητούν

(ΜΙΑ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ")

Ο ποιητής Παναγιώτης Καραβασίλης ρωτάει και ο Μιχάλης Κατσαρός τοποθετείται απέναντι στην ποίηση, στον άνθρωπο, στη μοναξιά, στην Αντίσταση, στη ζωή.

Σε μια συμπαντική ανάλυση της γλώσσας, ο ποιητής ερμηνεύει λέξεις και συλλαβές. Συλλαμβάνει και εκπέμπει μηνύματα από αναζητήσεις στην πορεία του προς την Τέχνη. Ουσιαστικά όμως, έχουμε ένα κείμενο που σκιαγραφεί ανάγλυφα έναν ποιητή ανήσυχο, που αντιστέκεται σε όλους και σε όλα.

Φίλος του Μ. Κατσαρού, ο Παναγιώτης Καραβασίλης, με ερωτήσεις, πετυχαίνει να ωθήσει τον ποιητή σε μια εξομολόγηση εκ βαθέων. Επαναστάτης και ακούραστος ερευνητής, ιδιαίτερα της γλώσσας, παγκοσμιοποιεί με σύμβολα τα "θεμέλια" της σκέψης του. Η εποχή του δεν τον χώραγε, αλλά και καμιά άλλη εποχή δε θα χωρούσε το βάρος και το βάθος του στοχασμού του.

Ο Μιχάλης Κατσαρός ήταν υπεράνω όλων. Είναι η ενσάρκωση των πάντων και του τίποτα, με την έννοια του συμπαντικού.

Ολα μορφοποιούνται και συγχρόνως χάνονται σε μια δίνη συγκρούσεων, με κύριο άξονα τον ποιητή. Οχι τον κάθε ποιητή, αλλά τον ποιητή των "Σαδδουκαίων", των "Μαζινό", του "Οροπέδιου" και τόσων άλλων που άφησε πίσω του, με τη σφραγίδα του "άφθαρτου", με το οποίο ο Μιχάλης Κατσαρός σμιλεύει την ποίησή του, μέσα από διεργασίες του νοητού, του κατα-νοητού, και του επι-νοητικού (Εκδόσεις "Ιδμων".

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗΣ

"ΠΥΡΙΔΡΟΜΑ"

Στα "Πυρίδρομα" του Π. Κ., ο αναγνώστης γνωρίζει έναν ποιητή, που ο κύριος στόχος του είναι το σύγχρονο πολιτικοκοινωνικό μας πρόβλημα.

Ευαίσθητος και επίμονος αγωνιστής της αλήθειας, κριτικάρει το κοινωνικό σύστημα που οδηγεί στη βία και την απάνθρωπη συμπεριφορά.

Ο Π. Κ. φωνάζει: "η αλήθεια αιμάτινη σάρκα / που δεν ορίζεται από λέξεις, έγινε / καθαρτήριο των χρηματιστηρίων με αίμα /".

Σε μια εποχή, όπου όλα παίζονται στο χρηματιστήριο, ανθρώπινες αξίες, αισθήματα, "πιστεύω", οράματα, ο ποιητής θέλει να σπάσει τα δεσμά της "νέας τάξης πραγμάτων", να απελευθερωθεί ο ίδιος και ο αναγνώστης του.

Ευρηματικός, συχνά ρομαντικός: "Κατοικώ από ανάγκη στα παζάρια / πυγμαίος - άσημος μέχρι να μεγαλώσω / και σου φέρνω ρόδια απ' τον κήπο μου / εκπαιδευτής πουλιών όταν το φεγγάρι / ρίχνει χειρόγραφα στη γη μετρώ την αβεβαιότητα".

Στη συζήτησή του με τον ποιητή Μιχάλη Κατσαρό, ο δεύτερος θα πει για τα "Πυρίδρομα": "έχεις ένα βιβλίο ποιητικό που βάζει φωτιές στις καρδιές" και "μεθάει τις καρδιές με νέους έρωτες" (Εκδόσεις "Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος").

Φαίδρα ΖΑΜΠΑΘΑ - ΠΑΓΟΥΛΑΤΟΥ