Η καθιερωμένη πανήγυρη του δεκαπενταύγουστου και ας θυμίσουμε μια μικρή, παλιά και αληθινή ιστορία. Τη διηγήθηκε τότε, ο ίδιος ο πρωταγωνιστής της γκάφας, ένας πρωτόπειρος νέος δημοσιογράφος: - Μόλις μπήκα στο γραφείο της εφημερίδας, διηγήθηκε, μετά το ταξίδι του Σαββατοκύριακου στην Τήνο και διαπιστώνω ότι οι συνάδελφοι με έβλεπαν σα να είχα πέσει από τον ουρανό. Το ίδιο και ο αρχισυντάκτης μου, που, αφού με χτύπησε προστατευτικά στον ώμο, μου λέει: - Γράφε και δίνε μου αμέσως χειρόγραφα να φύγουν για το τυπογραφείο. - Και πόσο να γράψω, σε έκταση; - Γράφε όσο πάει, ήταν η απάντηση.

Αρχισα λοιπόν - (κατά τη διήγησή του) -, να γράφω: "Με τη συνηθισμένη λαμπρότητα ετελέσθη ο πανηγυρισμός της Παναγίας στην Τήνο. Πλήθη πιστών που είχαν συρρεύσει και δε βρήκαν κατάλυμα, κατέλαβαν την προκυμαία και άλλους υπαίθριους χώρους.

Από πάνω μου, διηγείται, η σκιάτού αρχισυντάκτη: - Δώσε μου τα πρώτα χειρόγραφα, είπε. Τα πήρε, τα διάβασε όρθιος και ξαφνικά έχασε το χρώμα του, γούρλωσε τα μάτια και φώναξε έξαλλος: - Εγιναν λοιπόν και θαύματα, βρε παλιάνθρωπε; Το θαύμα ότι απολύεσαι δεν το είδες;

Ο νεαρός απεσταλμένος είχε διαπράξει την ιστορική γκάφα, καθώς αντί για την Τήνο όπου τον είχαν στείλει, πήγε αλλού με τη φίλη του, περιχαρής, για την ερωτική του επιτυχία και χωρίς να γνωρίζει, ότι εκείνη ακριβώς την ημέρα που δεν πήγε στην αποστολή του, ιταλικό υποβρύχιο είχε τορπιλίσει το καταδρομικό "Ελλη", στο λιμάνι της Τήνου... Οπότε, έγραφε για τα "θαύματα"...