Πιο αποφασιστικά ενάντια στη "νέα τάξη" | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΚΙΝΗΜΑ ΕΙΡΗΝΗΣ

Πιο αποφασιστικά ενάντια στη "νέα τάξη"

Ο βρώμικος πόλεμος των ιμπεριαλιστών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, που συγκλόνισε και συγκλονίζει ακόμα τα Βαλκάνια, ανέδειξε τη μεγάλη σημασία που έχει η ακόμα πιο αποφασιστική ανάπτυξη του αγωνιστικού, μαχόμενου φιλειρηνικού κινήματος στη χώρα μας. Η Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη και η Νεανική Δράση για την Ειρήνη,σαν οργανωμένοι φορείς του φιλειρηνικού κινήματος του λαού και της νεολαίας βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή της οργάνωσης και δράσης των λαϊκών αντιιμπεριαλιστικών αντιπολεμικών κινητοποιήσεων ενάντια στις δολοφονικές επιδρομές των ευρωατλαντικών στη Γιουγκοσλαβία των μεγαλύτερων που γνωρίσαμε, τουλάχιστον για τα τελευταία χρόνια.

Τόσο στην Αθήνα, όσο κυρίως στη Θεσσαλονίκη, αλλά και σε άλλες μεγάλες πόλεις στις περιοχές όπου υπάρχουν ξένες βάσεις, το κίνημα ειρήνης συνέβαλε σημαντικά στο να αποκαλυφθεί στην πλειοψηφία του λαού της χώρας μας το εγκληματικό πρόσωπο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Παντού το σύνθημα που κυριάρχησε στις διαδηλώσεις ήταν το "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ, πολέμου συνδικάτο" και ήταν πολλοί οι νέοι μαχητές που πύκνωσαν τις γραμμές του κινήματος ειρήνης μετά από μια περίοδο αδράνειας.

* * *

Σήμερα που μετά από την πιο εκτεταμένη χρήση όπλων μαζικής καταστροφής μετά το έγκλημα στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, έχει επιβληθεί η ιμπεριαλιστική "ειρήνη" σε ένα ανεξάρτητο κράτος, τη Γιουγκοσλαβία και οι στρατοί κατοχής έχουν βάλει πόδι στα Βαλκάνια απαιτείται η με μεγαλύτερο πείσμα μαχητικότητα και αποφασιστικότητα συνέχιση του αγώνα.

Το κίνημα ειρήνης έχει και πάλι την ευθύνη της ενημέρωσης και της ενεργοποίησης του λαού. Ο συνεχιζόμενος πόλεμος με άλλους τρόπους στο Κοσσυφοπέδιο, που είναι καζάνι που βράζει, η άμεση και ενεργητική συμμετοχή της χώρας, σ' αυτό το έγκλημα διαρκείας, μέσα από το ΝΑΤΟ, για τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης, η οποία φιλοδοξεί να παίξει ακόμη μεγαλύτερο ρόλο μεσάζοντα των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων, στη λεγόμενη υπόθεση της "ανασυγκρότησης των Βαλκανίων", είναι στοιχεία που εκθέτουν τη χώρα μας και το λαό μας σε ανυπολόγιστους κινδύνους.

Είναι καθημερινές οι διελεύσεις των ΝΑΤΟικών δυνάμεων επιβολής της "ειρήνης με το πιστόλι στον κρόταφο", μέσα από το έδαφος της πατρίδας μας. Τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, το οδικό δίκτυο, οι μηχανισμοί του κράτους έχουν τεθεί πλήρως στην υπηρεσία των ιμπεριαλιστών, παραβιάζοντας ακόμα και αυτό το αστικό Σύνταγμα της χώρας. Μπορούμε να μιλάμε πλέον για περιορισμένη κυριαρχία μέσα στην ίδια τη χώρα. Τα ΝΑΤΟικά "συντάγματα" - αποφάσεις και αυτά της ΕΕ, πρέπει να τηρούνται απαρέγκλιτα, και οι κυβερνώντες, τα εφαρμόζουν, συμφωνώντας και επαυξάνοντας. Επίσης, η ουσιαστικά αποικιοκρατικής μορφής νέα συμφωνία για τις βάσεις βρίσκεται προ των πυλών.* * *

Χρειάζεται γι' αυτό να ξεσηκωθεί ένα μεγάλο κύμα διαμαρτυρίας και αντίστασης ενάντια στην αναμενόμενη ανανέωση της συμφωνίας παραμονής των αμερικάνικων και ΝΑΤΟικών βάσεων στη χώρα μας, που ετοιμάζεται να υπογράψει η κυβέρνηση Σημίτη. Και να γιατί. Στη χώρα μας βρίσκονται δύο επιτελικές βάσεις στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, η αμερικανική υπερ - βάση της Σούδας, η ΝΑΤΟική αεροπορική βάση του Ακτιου, όπου υπάρχουν τα κατασκοπευτικά ΑΒΑΚΣ - που συμμετείχαν ενεργά στον βρώμικο πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας όπως και σε κάθε τυχοδιωκτική ενέργεια στην ευρύτερη περιοχή. Δεν πρέπει επίσης να ξεχαστεί η ΝΑΤΟική βάση στον Αραξο, που φιλοξενεί πυρηνικά όπλα. Επίσης, μέσα στο φθινόπωρο έχει προγραμματιστεί η εγκατάσταση των δύο ΝΑΤΟικών στρατηγείων στη Λάρισα, στα πλαίσια των αποφάσεων που πάρθηκαν για τη νέα δομή του ΝΑΤΟ. Αποφάσεις που έρχονται να καθιερώσουν τη συγκυριαρχία Ελλάδας, Τουρκίας στο Αιγαίο, σε ό,τι αφορά τον επιχειρησιακό έλεγχο, κάτω βέβαια από την "υψηλή" εποπτεία των επικυρίαρχων ΗΠΑ. Αλλωστε, η επίσκεψη του Κλίντον στη χώρα μας τον Νοέμβρη, προϊδεάζει ότι τα σχέδια για συνολική επίλυση των εκκρεμοτήτων στο Αιγαίο και στην Κύπρο βρίσκονται στην τελική ευθεία για οριστική κατάληξη. Δηλαδή προωθείται η ουσιαστική διχοτόμηση του Αιγαίου, η ουσιαστική διευθέτηση των λεγόμενων ελληνοτουρκικών διαφορών, (βλέπε βαθμιαία ικανοποίηση των αιτιάσεων της τουρκικής πλευράς), διχοτόμηση και ΝΑΤΟποίηση της Κύπρου.

Ολες αυτές οι ανησυχητικές εξελίξεις χρειάζεται να βάλουν τους αγωνιστές της ειρήνης σε ακόμα μεγαλύτερη επαγρύπνηση και εγρήγορση.

Η κάθε Επιτροπή Ειρήνης στο χώρο δράσης της, χρειάζεται να συνεχίσει και να διευρύνει την παρέμβασή της. Μέσα από αυτή την καθημερινή, την πολυμέτωπη και πολύμορφή δραστηριότητα θα μπουν οι πιο σταθερές βάσεις για να συμβάλει, όπως άλλωστε εκτίμησε και το πρόσφατο 13ο Συνέδριο της ΕΕΔΥΕ, στην ανάπτυξη και στο πραγματικό γιγάντωμα του πιο πλατιού φιλειρηνικού, αντιιμπεριαλιστικού λαϊκού κινήματος που απαιτούν οι καιροί.

Δ. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ