Με παλλαϊκή αντιιμπεριαλιστική πορεία από το Πολυτεχνείο στην αμερικάνικη πρεσβεία στις 4 το απόγευμα σήμερα, κορυφώνονται οι τριήμερες εκδηλώσεις για το γιορτασμό της 33ης επετείου από την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Η μαζική προσέλευση κόσμου και ιδιαίτερα νεολαίας χτες και προχτές στο Πολυτεχνείο ξαναζωντάνεψε τον ιστορικό χώρο. Εδωσε πνοή, σηματοδοτώντας ότι τα επίκαιρα οράματα του Νοέμβρη εξακολουθούν να εμπνέουν τους εργαζόμενους και τη νεολαία, που τα τιμούν στους αγώνες για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους.

Το μνημείο της εξέγερσης είχε από χτες το μεσημέρι σκεπαστεί από τα λουλούδια και τα στεφάνια. Ανάμεσά τους, τα στεφάνια που κατέθεσαν χτες αντιπροσωπείες της ΚΕ του ΚΚΕ και του ΚΣ της ΚΝΕ, αντιπροσωπείες του ΠΑΜΕ, της ΕΕΔΥΕ, αντιστασιακών οργανώσεων... Στεφάνια Σχολείων, Πανεπιστημίων και ΤΕΙ, Ομοσπονδιών, Ενώσεων και Συνδικάτων εργαζομένων και συνταξιούχων, μαζικών φορέων... Αλλά και εκατοντάδες λουλούδια, από μικρούς και μεγάλους, που τιμούν τον αγώνα του Νοέμβρη, βαδίζουν στα χνάρια του, αγωνίζονται για τις ανάγκες και τα δικαιώματά τους.

Οι πύλες του ιστορικού κτιρίου κλείνουν στη 1 το μεσημέρι, στις 2 μ.μ. προγραμματίζεται η εκδήλωση της Πρυτανείας, ενώ για τις 3 μ.μ. προγραμματίζονται οι περισσότερες προσυγκεντρώσεις.

Ωρα τρεις παρά δέκα, το τανκ «χτυπά» την πύλη του Πολυτεχνείου. Πυροβολισμοί. Αναταραχή. Πιάνουν φοιτητές, τους χτυπούν. Πολλοί τρέχουν στους γύρω δρόμους της Αθήνας. Ωρα τρεις και κάμποσα λεπτά, μια άλλη πόρτα χτυπά. Η πόρτα μιας φοβισμένης λαϊκής νοικοκυράς, που τελικά ανοίγει για να κρύψει μια τραυματισμένη φοιτήτρια.

Ο λόγος για το θεατρικό σκετς, που ανέβασαν χτες το μεσημέρι, στο χώρο του Πολυτεχνείου, η Ζωή Παπαδοπούλου, η Νικολέττα Κουχάρσκα, ο Αναστάσης Κατσαβός και ο Στέφανος Κουτρούλης από τη Θεατρική Ομάδα της Πανσπουδαστικής ΚΣ Παντείου στο έργο «Η Πόρτα», που έγραψε ο φοιτητής Στρατής Δούνιας, με σκοπό να δείξει ότι «οι άνθρωποι που διστάζουν και φοβούνται να πάρουν μέρος σε αγώνες αύριο μπορεί να γίνουν πρωταγωνιστές, αρκεί να πιστέψουν ότι ο λαός έχει μεγάλη δύναμη». Ετσι, η θεατρική ομάδα έστειλε μήνυμα αντίστασης ότι το Πολυτεχνείο «ζει καθημερινά στους μικρούς και μεγάλους αγώνες του λαού και της νεολαίας».