Μετά και την ολοκλήρωση της 12ης αγωνιστικής, επανεπιβεβαιώθηκε ότι όπως πριν έτσι και τώρα, με τη Σουπερλίγκα, το επαγγελματικό πρωτάθλημα της Α' Εθνικής, έχει δύο βασικά χαρακτηριστικά. Αφ' ενός ο τίτλος είναι υπόθεση που αφορά τις τρεις ΠΑΕ του πάλαι ποτέ ΠΟΚ. Αφ' ετέρου το χαμηλότατο επίπεδο της διαιτησίας. Τα συνειδητά ή ασυνείδητα λάθη διαιτητών και βοηθών, αντικατοπτρίζουν τη λογική και το επίπεδο της διοργάνωσης, αλλά και της συντριπτικής πλειοψηφίας των παραγόντων. Ευχάριστη έκπληξη, στα επικρατούντα ήθη και λογικές, αποτελεί η ανακοίνωση των στελεχών του Εργοτέλη. Συγχαίρουν τον διαιτητή Φινοκαλιώτη, παρά την ήττα, κάνοντας λόγο για ρεσιτάλ και του αποδίδουν μόνο ένα λάθος. Που δεν υπέδειξε πέναλτι υπέρ του Αρη.

Εύκολα και γρήγορα ο Ολυμπιακός πέτυχε αυτό που ήθελε. Την κατάκτηση των τριών βαθμών, αλλά και μια ευρεία νίκη, με καλή απόδοση. Ο Παναθηναϊκός ίδρωσε για να κερδίσει την Καλαμαριά και μάλλον δε θα τα κατάφερνε χωρίς τη βοήθεια του διαιτητή. Βρέθηκε πίσω στο σκορ, «γύρισε» το παιχνίδι, αλλά δεν έδειχνε έτοιμος. Οι φιλοξενούμενοι μείωσαν σε 2-1 και δικαιούνταν τη «χρυσή ευκαιρία» (πέναλτι) να ισοφαρίσουν. Ομως ο Ζανετίδης αρνήθηκε την υπόδειξη της εσχάτης των ποινών, σε εξόφθαλμη ανατροπή του Ουέλινγκτον από τον Εμπέντε, λίγο πριν τη λήξη. Ο Μουνιόθ δέχτηκε ότι «δεν είχαμε καθαρό μυαλό, δεν παίξαμε πολύ καλά»... αλλά όπως ισχυρίστηκε, «αξίζαμε τη νίκη». Ο Κατσαβάκης, παραδέχτηκε ότι... «πληρώσαμε τα λάθη μας» αλλά επιπλέον ζήτησε «περισσότερο σεβασμό στην Καλαμαριά» από τους διαιτητές.

Η αναμέτρηση στο Αιγάλεω με την ΑΕΚ δεν είχε θέαμα, αλλά ξεχείλισε από αγωνία και συγκινήσεις. Τρία πέναλτι (δύο εύστοχα, ένα άστοχο) και 2 αποβολές ήταν τα δεδομένα που διαδραμάτισαν τον σημαντικότερο ρόλο, γι' αυτό.